Αποτελεί δώρον των Θεών ότι ή Θρησκεία μας παρά την μεθοδική καταστροφή των κειμένων της διέσωσε τό Ύμνολόγιόν της. Πράγματι εξ όλων των σημερινών θρησκειών και διομολογήσεων μόνον ή Ελληνική Θρησκεία διαθέτει άξιόλογον Ύμνολόγιόν: τους Όρφικούς Ύμνους. Πρόκειται δια κείμενα αρχαιότατα, μνημεία υψηλής ποιητικής τέχνης καί, κατά τήν κατηγορηματική διαβεβαίωσι τής Ίερας Παραδόσεως, θεόπνευστα και θεοπαράδοτα.Οί Ορφικοί Υμνοι, κατάλληλοι δια κάθε περίστασι, απαγγέλλονται υπό τών Ελλήνων πάντοτε εις τό πρωτότυπον —καθώς αποτελούν «λέξεις δυνάμεως»— ενώ δια τους αγγλόφωνους φίλους μας υπάρχει ή εγκεκριμένη υπό τής Επιτροπής μας εμπνευσμένη και ιεροπρεπής μετάφρασις του αληθούς μύστου Ιδιωτικής καί οικιακής προσευχής καί λατρείας διακρίνομε δύο είδη: Τήν πρόχειρον, ή οποία δύναται νά περιέχη οιονδήποτε αριθμόν ύμνων, καί τήν κανονικήν, ήτις συνιστά πλήρη αίνον προς τό Δωδεκάθεον.Χρήσιμον είναι νά γνωρίςωμε ότι:1) Ή προτασσομένη τών ύμνων Προσευχή του Μουσαίου αποτελεί πλήρη προσευχήν, άλλ' επίσης δύναται νά απαγγέλλεται μετά τών άλλων κατά τήν προσευχήν.
2) Μετά τήν άπαγγελίαν εκάστου ύμνου άπαντες οι παριστάμενοι συνεπικαλούν
3) Ή έκφώνησις τών πλέον τοϋ ενός Όρφικών Υμνων καλόν είναι νά ακολουθεί τήν κατά τήν κεκανονισμένην τάξιν όρθήν σειράν αποτίσεως τιμής προς τό Θείον:
α) Άρχόμεθα πάντοτε διά του Ύμνου τής Εστίας—Άφ' Εστίας άρχεσθαι!— και ακολουθεί ό "Υμνος του Θεού του μηνός.
γ) Βαίνομε εκ τής ύμνήσεως τών απρόσωπων κοσμογονικών δυνάμεων (π.χ. Ύμνος Αίθέρος) εις αυτήν τών Όλυμπίων Θεών.
δ) Βαίνομε ίεραρχικώς έκ τής έξυμνήσεως τών κατωτέρων Θεών προς τους ανωτέρους (π.χ. ό Υμνος του Ασκληπιού προηγείται αυτού του Διονύσου καί ό τελευταίος ούτος τών Ύμνων του Δωδεκαθέου).
ε) Οί Δώδεκα Ύμνοι εκφωνούνται κατά ζεύγη καί ή ορθή σειρά έκφωνήσεως των έχει ώς εξής:
ι. Ερμού - Αθηνάς
ιι. Άρεως - Αφροδίτης
ιιι. Απόλλωνος - Αρτέμιδος
ιν. Ηφαίστου - Εστίας
ν. Ποσειδώνος - Δήμητρος
νι. Ήρας -Διός
4) Κατά τήν κανονικήν προσευχήν προηγείται ό Ύμνος τής Εστίας, έπεται ό Υμνος του Θεού του μηνός, ό Υμνος του Νόμου καί ακολουθούν οί Ύμνοι τών άλλων Θεών. Έν τέλει εκφωνούνται με τήν προαναφερθείσα σειράν οί Υμνοι του Δωδεκαθέου καί τήν σειράν κλείει άκουόμενος διά τρίτην φοράν ό Ύμνος του Θεού τού μηνός.
5) Κατά τάς Πανσελήνους μετά τους ύμνους Έστίας-Θεού του μηνός λέγονται οί ύμνοι Σελήνης, Αστρων, Νυκτός, ενώ κατά τάς 4 άστρονομικάς έορτάς λέγονται οί ύμνοι Φύσεως, Ηλίου, Γαίας, Αστρων, Πρωτογόνου.
6) Υπέρ υγείας εύχόμεθα είς τον Άσκληπιόν καί τήν Ύγείαν.
7) Ένας ύμνος πού προεξάρχει είς τήν προσευχήν είναι ό Ύμνος τής Θεάς του ημετέρου επιπέδου Εκάτης (ίδέ άρθρον Εκάτη είς Έλληνικόν Πάνθεον, τ. 13) καί τής Κυρίας του ανθρωπίνου πεδίου Περσεφόνης.
8) Διά τήν εύλογίαν του οίνου άπαγγέλλομε τον Ύμνο του Διονύσου καί σπένδομε διά τής έπιφωνήσεως: Σοι σπένδω.
Επίσης σπονδήν τελούμε προς τιμήν οιουδήποτε Θεού μετά τήν άπαγγελίαν του ύμνου Του.
9) Διά τήν εύλογίαν καί καθιέρωσιν πανσπερμίας ή άλλων ξηρών τροφίμων άπαγγέλλομε τον Υμνον τής Δήμητρος καί άφιερώνομε διά τής έπιφωνήσεως:
Παμμάτειρα Θεά εύλόγησον (τήν πανσπερμίαν) ταύτην.
10) Τά χρώματα τών Θεών:
Άρης, Εστία, Ήφαιστος: ερυθρόν.
Ηρα, Αθηνά, Αρτεμις: ανοικτό γαλάζιο (Αρτεμις καί λευκό).
Αφροδίτη: άργυρο.
Ερμής: ιριδίζον.
Ποσειδών: μπλε.
Πλούτων: μωβ μπλε.
Ζευς: πορφυρό (μώβ ερυθρό).
Δήμητρα: πράσινο.
Απόλλων: χρυσό.
Χθόνιοι: μέλαν.
11) Αί κυριαρχίαι των μηνών:
♦ 21 Δεκεμβρίου- 21 Ιανουαρίου:Ηφαιστος
♦ 21 Ιανουαρίου - 21 Φεβρουαρίου: Ηρα
♦ 21 Φεβρουαρίου - 21 Μαρτίου: Ποσειδών
♦ 21 Μαρτίου - 21 Απριλίου: Άθηνά
♦ 21 Απριλίου - 21 Μαίου:Αφροδίτη
♦ 21 Μαΐου- 21 Ιουνίου:Απόλλων
♦ 21 Ιουνίου - 21 Ιουλίου: Έρμης
♦ 21 Ιουλίου - 21 Αύγουστου: Ζευς
♦ 21 Αυγούστου - 21 Σεπτεμβρίου: Δημήτηρ
♦ 21 Σεπτεμβρίου -21 Όκτωβρίου: Εστία
♦ 21 Όκτωβρίου - 21 Νοεμβρίου: Άρης
♦ 21 Νοεμβρίου - 21 Δεκεμβρίου:'Αρτεμις
