Σχετικά με την αξία της ελληνικής γλώσσας

Σχετικά με την αξία της ελληνικής γλώσσας, έχουν πει:* Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώμης): «Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων.»

* Γκαίτε (ο μεγαλύτερος ποιητής και πεζογράφος της Γερμανίας): «Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.»

* Claude Fauriel (Κλαύδιος Φωριέλ, Γάλλος Ακαδημαϊκός και ποιητής): «Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης.»

* Ελεν Κέλλερ (διάσημη τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας): «Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.»

* Μargarite Yourceyar (Μαργαρίτα Γιουρσέλ, Γαλλίδα συγγραφέας και ακαδημαϊκός): «Αγάπησα αυτή τη γλώσσα την ελληνική για την εύρωστη πλαστικότητά της, που η κάθε της λέξη πιστοποιεί την άμεση και διαφορετική επαφή της με τις αλήθειες και γιατί ό,τι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο, έχει ως επί το πλείστον λεχθεί σ' αυτή τη γλώσσα».

* Schiller (Γερμανός ποιητής, ιστορικός και φιλόσοφος): Καταραμένε Έλληνα, τα βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία' τίποτε δεν άφησες για μας.

* Βολταίρος (Γάλλος διαφωτιστής): «Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών.»

* Γερμανός φιλόλογος E, Norden: «Εκτός από την Κινεζική και την Ιαπωνική, όλες οι άλλες γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της Ελληνικής, από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την γραμματική.»

* Ο. Βαντρούσκα (καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης): «Για έναν Ιάπωνα ή Τούρκο, όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν φαίνονται ως ξεχωριστές, αλλά ως διάλεκτοι μιας και της αυτής γλώσσας, της Ελληνικής.»

* Will Durant (Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Columbia): «Το αλφάβητο μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας σφυρηλάτησε μιαν διεθνή γλώσσα διά των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξης και η διαίρεσης εις παραγράφους. είναι Ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι Ελληνικά - το λυρικό, η ωδή, το ειδύλλιο, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνηση, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι Ελληνικές.»

* Φρανγκίσκος Λιγκόρα (Ιταλός καθηγητής Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του πολιτισμού): «Έλληνες να είστε περήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό.»

* Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας - Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας): «Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.» «Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργημένων ατόμων.» «Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.»

* Ζακλίν Ντε Ρομιγύ (Γαλλίδα Ακαδημαϊκός και συγγραφεύς): «Η αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μια γλώσσα, για την οποία θα πω ότι είναι οικουμενική.» «Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα.»

Τι κρύβεται πίσω από την Διαφήμιση AB ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ;

Τι κρύβεται πίσω από την Διαφήμιση AB ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ..avi

Κάποιοι πιστεύουν πως ειναι απλα μια διαφημιση και αν και αυτο ειναι τοσο ασημαντο που βλεπετε τοτε η Ελλαδα για καποιους θεωρειτε ασημαντη επισης.

Καθαρση μέσα από τον πόνο. Μια νέα ματιά στα βασανιστήρια κατά το Μεσαίωνα

A prisoner undergoing torture. He is strapped to a
revolving wheel and a fire is fanned with bellows
beneath him.

English merchant Nicholas Burton is tortured by
officers of the Spanish Inquisition in Cadiz. He was
martyred at the stake in Seville in 1560.

The "Iron Maiden," in an image from Nuremberg
c. 1500. This was an instrument of torture which
was lined with spikes that would pierce the
unfortunate wearer when the doors were closed.

A trial in the Middle Ages. A man is tortured in
front of the members of the court. Confessions
were extracted in such a manner.

The Spanish Inquisition at work in a torture
chamber c. 1520. The gruesome work was carried out
in the name of Christianity

.

Ένας Γερμανός ερευνητής που έχει σπουδάσει το
μεσαιωνικό ποινικό δίκαιο διαπίστωσε ότι η εικόνα μας
για την σαδιστική αντιμετώπιση των εγκληματιών στο
Μεσαίωνα είναι μόνο εν μέρει αλήθεια. Τα βασανιστήρια
και οι φρικιαστικές εκτελέσεις σχεδιάστηκαν εν μέρει
για να εξασφαλίσουν τη σωτηρία της
ψυχής του καταδικασθέντος.

Μία αντίληψη που μόνον σαδιστές,
θα μπορούσαν να διατυπώσουν.

Τα άστρα δείχνουν τον Φίλιππο

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=628447&tag=8777

Πώς ένα «αστεροσκοπείο» που απεικονίζεται στη σκηνή του κυνηγιού μαρτυρεί την ταυτότητα του άνδρα στον τύμβο της Βεργίνας

Η «μαγική» λέξη που κρύβεται εντέχνως στη σκηνή του κυνηγιού η οποία εικονογραφήθηκε στη φρίζα του μεγάλου τάφου της Βεργίνας είναι «Φίλιππος». Φως και απάντηση στην προσπάθεια αποκρυπτογράφησης του γρίφου που κρύβει η εικόνα δίνει ένα προϊστορικό «αστεροσκοπείο» που βρίσκεται σε χώρα της βαλκανικής χερσονήσου.

Αν μέχρι τώρα, και παρά τα προφανή στοιχεία, υπήρχαν αμφιβολίες σχετικά με τον άνδρα που ετάφη στον τύμβο της Βεργίνας, η απάντηση θα δοθεί διά της ερμηνείας της τοιχογραφίας του κυνηγιού από την αρχαιολόγο Δέσποινα Ιγνατιάδου και τον καθηγητή αστροφυσικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, γνωστό και ως μεγαλύτερο κυνηγό πάλσαρ στον κόσμο, Γιάννη Σειραδάκη.

Η κ. Ιγνατιάδου θα δείξει ότι ένα κομμάτι του τοπίου στην απεικόνιση του κυνηγιού -αυτό των βράχων από όπου βγαίνει μια αρκούδα-, είναι υπαρκτό και όχι αποτέλεσμα της φαντασίας του καλλιτέχνη που το ζωγράφισε. Ο χώρος μάλιστα δεν είναι παρά ένα «αστεροσκοπείο» της εποχής του χαλκού. Από τον χώρο που ήταν προφανώς κάτι περισσότερο από γνωστός στην αρχαιότητα είχε περάσει ο Φίλιππος Β' σε μια από τις εκστρατείες του.

«Οι εκστρατείες του Φιλίππου είναι αυτές που απεικονίζονται με τη σκηνή του κυνηγιού», λέει στο «Εθνος» η κ. Ιγνατιάδου. «Τίποτα δεν είναι τυχαίο και για κανέναν άλλο δεν θα μπορούσε να γίνει αυτή η σκηνή, η οποία δεν περιγράφει μόνο τις εκστρατείες που έκανε μέχρι να πεθάνει, αλλά και τον τελικό πολιτικό και στρατιωτικό του στόχο που ήταν η καθυπόταξη των Περσών».

«Η ταύτιση του πραγματικού χώρου και της σκηνής είναι 100%, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία και ολοκληρώνει την ερμηνεία που έδωσε πριν από λίγο καιρό η καθηγήτρια Χρυσούλα Σαατσόγλου-Παλιαδέλη όταν δημοσίευε και ερμήνευε το μνημείο», σημειώνει η κ. Ιγνατιάδου, προσθέτοντας ότι «η σκηνή του κυνηγιού δεν ιστορεί απλώς τα ανδραγαθήματα του νεκρού, αλλά εμπεριέχει παραλλήλως και την υπόσχεση του διαδόχου προς τον γεννήτορα ότι θα συνεχίσει το έργο του μέχρι τον τελικό στόχο. Η μαγική λέξη λοιπόν για τον άνδρα που θάφτηκε στη Βεργίνα είναι μία και είναι Φίλιππος».

Η κ. Ιγνατιάδου, προσπαθούσε να κατανοήσει τα κρυφά νοήματα της τοιχογραφίας τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, το «κλειδί» που άνοιξε το μυστικό ήταν ένα πραγματικό τοπίο από γειτονική χώρα και τις λεπτομέρειές του θα αποκαλύψει στη συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη.

«Το τοπίο είναι ένα αρχαίο αστεροσκοπείο» θα συμπληρώσει ο κ. Σειραδάκης που επισκέφθηκε ο ίδιος τον χώρο. «Οι ομοιότητες του χώρου με τη σκηνή του σκύλου και της αρκούδας είναι περισσότερες από τις ανομοιότητες».

Η Ουρουγουάη ... τραγουδάει Όμηρο.

Σημείωση: Ο τόνος στην λέξη Όμηρος .... χάθηκε όπως και τά άρθρα.

Τέλλος Άγρας

Άγρας» καπετάν (Τέλλος, Σαραντέλος ή Σαράντος Αγαπηνός)•

μακεδονομάχος, από τις ηρωικότερες φυσιογνωμίες του Μακεδονικού Αγώνα (Ναύπλιο 1881 -Τέχοβο, σημ. Καρυδιά, 1907). Το 1901 τελείωσε τη στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και αμέσως κατατάχθηκε εθελοντής στα στρατιωτικά σώματα που αγωνίζονταν στη Μακεδονία εναντίον των Βουλγάρων κομιτατζήδων. Ο καπετάν Άγρας, θερμός υποστηρικτής της ιδέας ότι η ελληνική ψυχή της Μακεδονίας θα αφυπνιζόταν μόνο με τη δράση, πολέμησε κυρίως στην περιοχή Βερμίου• το 1906 έγινε αρχηγός του στρατιωτικού τμήματος της παραπάνω περιοχής.
Σημαντική υπήρξε η συμβολή του νεαρού ανθυπολοχαγού στις σκληρές μάχες για την εκκαθάριση της λίμνης των Γιαννιτσών, η οποία λόγω της φυσικής θέσης της και των βουλγαρικών οχυρώσεων είχε καταστεί Ο μακεδονομάχος οχυρό απροσπέλαστο.
Στις μάχες αυτές ο Άγρας τραυματίστηκε, ενώ παράλληλα προσβλήθηκε από ελονοσία. Τότε το κέντρο του Αγώνα (Αθήνα) διέταξε την αντικατάσταση του από τον αξιωματικό Δουμπιώτη.

Πριν αναχωρήσει, ο καπετάν Άγρας θέλησε να συναντηθεί με τους αρχηγούς των βουλγαρικών τμημάτων της περιοχής, Κασάψεφ και Ζλατάν, με σκοπό να τους εξαγοράσει ή να τους πείσει να στραφούν ενωμένοι κατά των Τούρκων.

Παρά την αντίδραση των Ναουσαίων προκρίτων δέχτηκε να συναντηθεί με τους Βουλγάρους σε ουδέτερο έδαφος, συνοδευόμενος μόνο από έναν σύντροφο του. Οι Βούλγαροι, παρά τις διαβεβαιώσεις τους, συνέλαβαν αμέσως τους δυο μαχητές και, αφού επί μία εβδομάδα τους περιέφεραν στα χωριά της περιοχής, τους απαγχόνισαν στους κλάδους μιας καρυδιάς που βρισκόταν κοντά στο χωριό Τέχοβο (7 Ιουνίου 1907). Ο θάνατος του καπετάν Αγρα είχε ως αποτέλεσμα την ένταση του Μακεδόνικου Αγώνα. Ο κλάδος της καρυδιάς απ' όπου κρεμάστηκαν οι δυο μαχητές φυλάσσεται ως ιερό κειμήλιο στις αίθουσες της Φιλόπτωχου Αδελφότητος Εδέσσης. Το χωριό Τέχοβο, σε ανάμνηση του τραγικού θανάτου των δύο παλικαριών, μετονομάστηκε αργότερα Καρυδιά, ενώ το χωριό Βλάντοβο, όπου τάφηκε ο καπετάν Άγρας, μετονομάστηκε Άγρας.

Πυθία Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ
* THE LAST ORACLE OF DELPHI

Ο χρησμός διατηρήθηκε προφορικά από στόμα σε στόμα μέσα σε κύκλους Ελλήνων και δημοσιοποιήθηκε ξανά τα τελευταία χρόνια.
Οι πληροφορίες λένε ότι όλοι οι χρησμοί του Μαντείου των Δελφών -όπως και των άλλων Μαντείων- καταγράφονταν σε ειδικά βιβλία, τα λεγόμενα "Χρησμολόγια". Πολλούς τέτοιους χρησμούς διασώζει ο φιλόσοφος και ιερεύς του Απόλλωνος, Πλούταρχος (2ος αι. μ.χ.)

Ως γνωστόν, μετά την τελική επικράτηση του Χριστιανισμού, που έγινε τον 6ο μ.χ., στα χρόνια του Ιουστινιανού, όλα σχεδόν τα ιερατικά κείμενα των Ελλήνων κατεστράφησαν ολοσχερώς.
Ο ευρέως -και επίτηδες- διαδεδομένος δήθεν "χρησμός" του τύπου:
"Είπατε τώι βασιλεί:Χαμαί πεσε δαίδαλος αυλά,
ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην,
ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ"

που σημαίνει:
Πείτε στον βασιλέα (Ιουλιανό): Χάμω έπεσε η πολυδαίδαλη αίθουσα (την γκρέμισαν), ο Φοίβος δεν έχει πιά καλύβα (την έκαψαν), ούτε η Μάντιδα δάφνη (την έκοψαν), ούτε κελαρυστή πηγή (κατέχωσαν με πέτρες την Κασταλία), έσβησε το νερό που πριν κελάρυζε...

δεν είναι παρά μια κατασκευή των φανατικών Χριστιανών, που αποσκοπούσε στο να μεταδώσει κλίμα ηττοπάθειας στους Έλληνες μετά τα χρόνια του Ιουλιανού (4ος αι. μ.χ.).

Αν τον μελετήσει κανείς προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι κατ΄ουσίαν αποτελεί μια παραποίηση ενός Υπομνήματος που οι υπεύθυνοι ιερείς του Μαντείου παρέδωσαν στον ιατροφιλόσοφο Ορειβάσιο, απεσταλμένο και φίλο του Ιουλιανού, για τις καταστροφές και τις ζημιές που είχαν προκαλέσει οι Χριστιανοί στο Ιερό των Δελφών και οι οποίες έχρηζαν άμεσης αποκαταστάσεως.
Ιαλυσσός

ΔΕΙΤΕ: http://www.heliodromion.gr/palaio/Chrismos.htm

Μουσική:Τέρρυ Όλντφηλντ
Music: Terry Oldfield

Βιντεο-δημιουργία: ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΟΝ
Video-creation: HELIODROMION

Απόκρυφα μηνύματα στην σειρά "Desperate wives".

Στο βάθος φαίνεται ένας φαλός.

Επτά στύλοι στον φράχτη.

Η λέξη "peace"

Οι σαύρες έγιναν πρωταγωνιστές στις ταινίες του Ντέρντυ-γουντ.

Καί έπειτα φταίει ο ............

ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ!!!

ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ!!!

Αυτό το καλοκαίρι, όλες σχεδόν οι εταιρείες παγωτών αποφάσισαν να "πιάσουν στον ύπνο" τους καταναλωτές.
Οι ανυποψίαστοι καταναλωτές λοιπόν (και φέτος) προτιμούν τα δροσιστικά παγωτά των διαφόρων εταιρειών στην αντιμετώπιση της ζέστης.
Η απάτη όμως κρύβεται καλά, έντεχνα και αποτελεσματικά. Αν κοιτάξουμε στη σύσταση (στο σημείο που αναφέρονται τα συστατικά) θα δούμε πως τιτλοφορείται -το παγωμένο προϊόν που κρατάμε στα χέρια μας- "παγωμένο γλύκισμα". Οι καταναλωτές δεν δίνουν προσοχή διότι πολύ απλά δεν ξέρουν τη διαφορά που αξίζει να τη δούμε αναλυτικότερα:
Η διαφορά είναι τεράστια... Το παγωτό υποχρεούται να γίνεται από γάλα φρέσκο ή σκόνη και όλα τα λιπαρά που εμπεριέχονται σε αυτό να προέρχονται από το γάλα. Απαγορεύεται λοιπόν από τον Κώδικα Τροφίμων και Ποτών (ο ΚΤΠ συνοψίζει τις νομικές προδιαγραφές όλων των κυκλοφορούντων τροφίμων) η οποιαδήποτε προσθήκη λιπαρών που δεν έχουν σχέση με το γάλα.
Στα παγωμένα γλυκίσματα τώρα, υπάρχει ελευθερία προσθήκης φυτικών λιπαρών όπως ηλιέλαιο, καρυδέλαιο, φοινικέλαιο, αραπέλαιο και όποια άλλη μαργαρίνη φαντάζεστε (και τους συμφέρει). Το ηλιέλαιο αποφεύγεται γιατί δημιουργεί πρόβλημα στην ομοιογένεια του τελικού προϊόντος, άρα μην ανησυχείτε για μολυσμένο με ορυκτέλαια ηλιέλαιο. Ωστόσο, ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται το καρυδέλαιο το οποίο είναι έλαιο "παχύ" και ταιριάζει στην υφή του τελικού προϊόντος (παγωμένου γλυκίσματος για να μην ξεχνάμε γρήγορα). Το καρυδέλαιο, το ξέρετε πιστεύω πολλά χρόνια από τα αντηλιακά. Έδινε το χρώμα, ως φυσική χρωστική, και την υφή σε όλα τα αντηλιακά τύπου Coppertone (ο τόνος του χαλκού). Πιστεύω να μη σας πειράζει αν ο εντερικός σας σωλήνας λαμβάνει το "επιθυμητό μαύρισμα" εσωτερικά χωρίς κόπο...
Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα είναι διπλό:
Αφενός παραπλανάται ο καταναλωτής διότι οι εταιρείες που παράγουν παγωμένα γλυκίσματα στις ιστοσελίδες τους τα αναφέρουν ως κατηγορία παγωτών για λόγους μάρκετινγκ κι όχι ως παγωμένα γλυκίσματα.
Αφετέρου το παγωμένο γλύκισμα είναι ποιοτικά υποδεέστερο προϊόν κατά κοινή επιστημονική ομολογία σε σχέση με το παγωτό, λόγω της αφαίρεσης ζωικού λίπους (αποβουτυρωμένο γάλα σκόνη) και της προσθήκης φυτικών λιπαρών.
Λόγος για όλα τα παραπάνω; Μαντέψτε... Σας λέει κάτι η λέξη κέρδος;
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε καμιά διαφήμιση της τηλεόρασης δεν αναφέρεται προφορικά ή γραπτά η λέξη παγωτό. Έχει αντικατασταθεί με ατάκες "Απόλαυση", "Δροσιά", "Παγωμένη Δροσιά" και άλλα κωμικά.
Ψάξτε στο παγωτό (που νομίσατε ότι πήρατε) τη σύσταση και θα διαπιστώσετε ότι δώσατε τα ωραία ευρώ σας για ένα "παγωμένο γλύκισμα".

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΑΡΛΩ;

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΑΡΛΩ;

Ο Samson Charlo (Κάρολος Σαμψών) ήταν διάσημος δήμιος των Παρισίων κατά την «Γαλλική» Επανάσταση. Εξετέλεσε μεταξύ των άλλων και τον Λουδοβίκο ιστ΄
Ο γυιός του Ερρίκος θανάτωσε την Μαρία Αντουανέττα, την πριγκίπισσα Ελισσάβετ, τον δούκα της Ορλεάνης.

Η Via Paganica οδηγεί στην Piazza Paganica

Εδώ θα μας συναντήσετε να ψάλλωμεν ύμνους στους Έλληνες θεούς.
Περιχαρείς διά την θεοσέβειάν μας.

Η απαγόρευση των Ελληνικών ονομάτων από τους Χριστιανούς.

Όπως φαίνεται τα κατασκευασμένα Χριστιανικά ονόματα "Ευπρέπης και Αύξουσα" δεν επιβίωσαν.

Διαβάζουμε στην Εγκυκλοπαίδεια "Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα":


Αγιωνύμιο, το (Γλωσσολ.)• ο όρος αγιωνύμιο (και αγιώνυμο) χρησιμοποιείται για να δηλώσει κυρίως ονομασίες προσώπων ή τόπων που προέρχονται από ονόματα αγίων. (Για τον σχηματισμό του όρου αγιωνύμιο πρβλ. τους τύπους τοπωνύμιο, ανθρωπωνύμιο, παρωνύμιο, ανδρωνύμιο, κυριωνύμιο κ.λπ.)
Τα αγιωνυμία ή αγιονυμικά ονόματα άρχισαν να χρησιμοποιούνται ευρύτερα ως ονόματα χριστιανών μόλις από τον 4ο αιώνα. Τότε «τους θεούς και ήρωας των αρχαίων αντικατέστησεν το πλήθος των αγίων και μαρτύρων, των ομολογητών και οσίων» (Δ. Βαγιακάκος, Ανθρωπωνύμια, περ. «Αθηνά» 76, 1963, σ. 192) με προτίμηση μάλιστα αρχικά στα αγιωνυμία Πέτρος και Παύλος και αργότερα στα Ιωάννης και Μαρία (Βαγιακάκος, αυτόθι).
Τα αγιωνυμία χρησιμοποιήθηκαν -και χρησιμοποιούνται και σήμερα- κυρίως ως ανθρωπωνύμια. Μάλιστα σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας τα αγιωνυμία δηλώνουν συχνά, όπως είναι γνωστό, τον τόπο καταγωγής του φερώνυμου προσώπου. Έτσι, λ.χ. το αγιωνύμιο Γεράσιμος είναι κατεξοχήν χαρακτηριστικό όνομα των καταγόμενων από την Κεφαλληνία, το όνομα Σπυρίδων των Κερκυραίων, το Διονύοιοςτων Ζακυνθινών, το Παντελής κυρίως των Χίων κ.ο.κ.

Αμανέδες στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Αίσχος!

Το δώρο του Διονύσου.

Έκθεση για τον Διόνυσο και τον οίνο στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

Το σύμβολο της ομάδας ΕΨΙΛΟΝ σε δημόσιο κτήριο της Νάπολης στην Ιταλία.

Μέδουσα Rondanini

Μέδουσα Rondanini
Ρωμαϊκή εποχή.
Μάρμαρο. Ύψος 36 εκ.


Το υπερφυσικού μεγέθους κεφάλι Μέδουσας, γνωστή και ως Μέδουσα Rondanini αποκτήθηκε από τον φιλότεχνο βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκο Α', ο οποίος το αγόρασε από την Ιταλίδα μαρκησία Rondanini κατά τη διάρκεια της περιοδείας του ως πρίγκιπας στην Ιταλία. Αρχικά η Μέδουσα βρισκόταν στο ανάκτορο Rondanini στη βία ντελ Κόρσο στη Ρώμη. Το έργο αυτό, που βρίσκεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου, πιθανότατα είναι ρωμαϊκό αντίγραφο ενός κλασικού έργου του 5ου αιώνα π.Χ. (περ. 440 π.Χ.), που αποδίδεται συνήθως σ' έναν Αθηναίο γλύπτη της εποχής του Φειδία, ή ακόμη και στον ίδιο τον Φειδία. Η υψηλή ποιότητα το έργου οδήγησε στην υπόθεση πως πρόκειται συγκεκριμένα για αντίγραφο της χρυσής Μέδουσας που στόλιζε την ασπίδα του χρυσελεφάντινου αγάλματος της Αθηνάς Παρθένου, δηλαδή, του λατρευτικού αγάλματος που βρισκόταν στο εσωτερικό του Παρθενώνα, θεωρείται η πρώτη απεικόνιση της Μέδουσας στην ελληνική τέχνη ως ωραίας γυναίκας με φτερά στα μαλλιά και φίδια γύρω από το πρόσωπο. Στην αρχαϊκή τέχνη, αντίθετα, τα γοργόνεια έχουν αποτρόπαια όψη με δαιμονικά χαρακτηριστικά. Σώζονται έξι ακόμη αντίγραφα του ίδιου πρωτοτύπου, κανένα όμως δεν είναι αυτής της ποιότητας.

Ο Γκαίτε είδε για πρώτη φορά το γλυπτό της Μέδουσας στη Ρώμη και τη θαύμασε για το «απερίγραπτο γεμάτο αγωνία καθηλωμένο βλέμμα της». Επίσης, μιλά για «ένα έργο τέχνης που ανήκει στην εποχή του μύθου», καθώς αυτό «το υπέροχο έργο εκφράζει τη διαμάχη ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο», μ' ένα «πρόσωπο που τιμά την ομορφιά» και το στόμα της ειδικότερα έχει «μια απερίγραπτη αμίμητη αριστοκρατική ευγένεια». Εξάλλου, ο Αντόνιο Κανόβα τη χρησιμοποίησε ως πρότυπο για το άγαλμα του Περσέα θριαμβευτή, ο οποίος κρατά το κεφάλι της αποκεφαλισμένης Μέδουσας το οποίο βρίσκεται στα Μουσεία Βατικανού.

Η Αγγλική λέξη tit(s) είναι Ελληνική.

Μεγενθύνετε και θα παρατηρήσετε ότι κάποιοι (ποιοί άλλοι) .....πριόνισαν τα στήθη της! Ευτυχώς που στην Ελληνική Αναγέννηση οι πάπες ανέθεταν σε γλύπτες να συπληρώσουν τα κομμένα μέλη των αγαλμάτων.
Enlarge and you will notice that some (who other) ..... sawed her breasts! Fortunately, in the Greek Renaissance, the popes assigned the sculptors to complement the cut members of the statues.