Οι θέσεις του επικεφαλής των οικολόγων Μ. Τρεμόπουλου

ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΣ μία νέα Εφημερίδα.

Ο νομάρχης Θεσσαλονίκης κατακεραυνώνει τον Μιχ. Τρεμόπουλο

Έφη Θώδη: Από προφήτης του Χριστιανισμού, στο ψυχιατρείο

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΥΠΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΟΛΕΘΡΙΑΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΠΑΡΑΛΟΓΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Ο Τζών Φιτζέραλτ Κενεντυ μιλά για τον Αθηναίο νομοθέτη Σόλωνα.

ΝΕΟΣΥΛΕΚΤΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΟΡΚΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ!

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

«Στο Αφγανιστάν καταστρέφουν ελληνιστικές αρχαιότητες»

Ε. Τ. 09 ΜΑΡ. 2001

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Κραυγή αγωνίας από τον αρχαιολόγο Βίκτωρα Σαρηγιαννίδη

«Οι καταστροφές αρχαιοτήτων στο Αφγανιστάν πληγώνουν την Ελλάδα άσο καμιά άλλη χώρα». Κραυγή αγωνίας από τον αρχαιολόγο κ. Βίκτωρα Σαρηγιαννίδη. Οι ανασκαφές του, στο Αφγανιστάν, έφεραν στο φως ένα θησαυρό της ελληνιστικής εποχής, η τύχη του οποίου αγνοείται...
«Μπροστά στα μάτια μας χάνεται η ελληνική ιστορία.
Η Ελλάδα πρέπει να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινότητα» .

Του Αντώνη Καρατζαφέρη

Τον τελευταίο καιρό η ματά του κ. Σαρηγιαννίδη είναι στραμμένη στην Κεντρική Ασία. Οι αντικρουόμενες ειδήσεις για καταστροφές αρ­χαιοτήτων από τους Ταλιμπάν μεγαλώνουν την ανη­συχία του. Υπόφερα σιην ι­δέα και μόνο πω ανεκτίμητης αξίας αρχαιολογικοί θησαυροί, άμεσα συνδεδεμέ­νοι με την ιστορία της Ελλάδος, μπορεί να πέσουν θύματα του θρησκευτικού φανατι­σμού. Γνώστης της περιοχής καί ' των ιδιομορφιών της , ο κ. Σαρηγιαννίδης είχε απευ­θύνει, χρό­νια πριν, έκκληση προς την ελληνική πολιτεία να μερίμνησει για τη σωτηρία των αρχαιολογικών θησαυρών. «Πριν από χρόνια» λέει στον «Ε.Τ.» «προειδοποίησα την ελληνική αρχαιολογική κοινότητα, με εισήγηση μου στην Ακαδημία Αθηνών, για τον κίνδυνο να χαθούν ή να καταστραφούν οι ελληνιστι­κές αρχαιότητες. Είχα επι­σήμανα από τότε πως πρέπει να απευθυνθούμε στην Ουνέσκο και άλλους διεθνείς Οργανισμούς. Εστειλα ο ί­διος αμέτρητες αποστολές στην
Ουνέσκσο. Συναντήθηκα μά­λιστα στην Κεντρική Ασία με τον Φρενιερίκο Μαγιόρ, στον οποίο εξέθεσα το πρόβλη­μα. Κανένα όφελος...».
Ανασκαφές
Πόντιος από την Τασκένδη, διδάκτωρ Αρχαιολογίας στοπανεπιστήμιο της Μόσχας ,ο Βίκτωρ Σαρηγιαννίδης ανέσκαψε στο Βόρειο Αφγα­νιστάν τους βασιλικούς τά­φους του ελληνιστικού βα­σιλείου της Βακτριανής. Από το 1969 άρχισε να πραγμα­τοποιεί ανασκαφές στην πε­ριοχή. Το 1978 ήταν η τυχερή του χρονιά. Στο Τιλιά Τεπέ ανακάλυψε τους βασι­λικούς τά­φους του ελληνιστικού βασιλείου που ίδρυσαν οι στραπώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είκοσι χιλιάδες χρυσά κτερίσματα ήρθαν στο φως... θησαυρός μονα­δικός για την ελληνιστική πε­ρίοδο σε όλη την Κεντρική Ασία. Ποια είναι η τύχη του θησαυρού σήμερα; Κανείς δεν γνωρίζει. «Στην ουσία η παγκόσμια κοινόιητα δεν έ­χει αντικρίσει το χρυσάφι του Τιλιά Τεπέ. Ο θησαυρός πα­ρουσιάστηκε στο μουσείο της Καμπούλ για ένα μικρό διάστημα μετά την ανακάλυψη του. Στη συνέχεια το μου­σείο βομβαρδίστηκε». Τις τελευιαίες πληροφορίες για την τύχη του θησαυρού ο κ. Σα­ρηγιαννίδης τις πήρε από δη­μοσιογράφο της γαλλικής ε­φημερίδας «Λε Φιγκαρό» ο ο­ποίος για ένα διάστημα, πριν από δύο χρόνια, έζησε στην Καμπούλ.
«Ο δημοσιογράφος αυτός με δυσκολία απέσπασε την ά­δεια να δει το θησαυρό στα υπόγεια της τράπεζας. Λίγο καιρό αργότερα του ανακοί­νωσαν ότι ένας από τους πο­λέμαρχους διέφυγε στο Βορ­ρά της χώρας, παίρνοντας μαζί του τοχρυσό. ςΑυτές εί­ναι οι πληροφορίες που έχω».
Ο κ. Βίκτωρ Σαρηγιαννί­δης δεν μπορεί να κρύψει την ανησυχία και τη θλίψη του. «θέλω να σας επαναλάβω ό­τι η χώρα που έχει τις μεγαλύτερες απώλειες αυιήν τη στιγμή από τις καταστροφές που συντελούνται στο Αφγα­νιστάν είναι η Ελλάδα. Τα ελ­ληνιστικά ευρήματα που φι­λοξενούνταν στο μουσείο της Καμπούλ - ανάμεσα τους ε­ξαιρετικής τέχνης λάρνακες με παραστάσεις - είναι μο­ναδικά στον κόσμο.

Τα ίχνη
Με την καταστροφή τους χάνονται τα ίχνη του Ελλη­νισμού στην Ανατολή. Και να σκεφτείτε πως αυτά συμ­βαίνουν στις αρχές του 21ου αιώνα. Μπροστά στα μάτια της φωιισμένης παγκόσμιας κοινόιητας χάθηκε μια κα­ταπληκτική συλλογή αρχαίων κοσμημάιων και κανείς δεν έκανε τίποτα για να τη σώσει».

Β. Σαρηγταννίδης: Η Ελλάδα δεν μπορεί να συναγωνι­στεί τις ανεπτυγμένες οικονο­μικά χώρες. Η φωνής της ό­μως στο χώρο της Αρχαιολο­γίας μπορεί και πρέπει να έ­χει βαρύτητα.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να α­σχολείται αυτή τη στιγμή με το τι είπαν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία.
Γιατί μπροστά στα μάτια μας χάνεται η ελληνική ιστορία. Η Ελλάδα πρέπει να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοι­νότητα.
«Ε.Τ.»: Το υπουργείο Πολιτισμού αλλά και άλλοι διεθνείς φορείς προσφέρθηκαν να αγοράσουν ή να φιλοξε­νήσουν αρχαιότητες από το Αφγανιστάν προκειμένου να
τις διασώσουν. Μπορεί, κατά τη γνώμη σας, να αποδώ­σει μια τέτοια κίνηση;
Β.Σ. Ακούω πως το Μη­τροπολιτικό Μουσείο της Νέ­ας Υόρκης συγκεντρώνει χρή­ματα για να αγοράσει αρχαι­ότητες από το Αφγανιστάν. Κατά τηγνώμη μου, δεν χρει­άζονται χρήματα οι Ταλιμπάν. Διεθνή αναγνώριση χρειάζο­νται. Με τους Ταλιμπάν πρέ­πει να συμφωνήσεις, δεν μπο­ρείς να τους πολεμήσεις.
Ειρήνη
Μερικά χρόνια τώρα συνο­μιλεί μαζί τους ο πρόεδρος του Τουρκμενιατάν, Σαπαρμουράτ Νιγιάζοφ, για να επέλθει ειρήνη ανάμεσα στις συ­γκρουόμενες φατρίες. Πιστεύω ότι η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να έρθει σε συμφωνία μαζί τους μέσω του προέδρου.

«Ε.Τ.».· Τι είδους άνθρω­ποι είναι οι Ταλιμπάν;
Β.Σ.: Είναι άνθρωποι με ά­γρια ένστικτα, που νεννήθκαν κάτω από πυροβολισμούς. Το μόνο που είναι ικανοί να κά­νουν είναι να πυροβολούν, να σκοτώνουν και να καταστρέ­φουν... Το θέμα δημιουργή­θηκε επειδή το Ισλάμ απαγο­ρεύει την ανθρώπινη απεικό­νιση των θεών. Τον 7ο αιώνα, που οι Αραβες έφεραν τη θρη­σκεία στην Κεντρική Ασία, δεν υπήρχαν οβίδες.
Ετσι, κατέστρεφαν με τα χέ­ρια τα πρόσωπα των γλυπτών. Αιώνες αργότερα, εμφανίστη­καν οι νέοι βάρβαροι, οι οποίοι δυστυχώς έχουν οβίδες. Οι δύο νινοντιαίοι Βούδες που απει­λούνται με καταστροφή είναι μοναδικά μνημεία στον κόσμο.

ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗΣ O ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΟΥ EINSTEIN

ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΟΣ ΝΙΤΣΕ: "ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ"

15

Στο Χριστιανισμό ούτε η ηθική ούτε η θρησκεία έρχονται σ' επαφή με την πραγματικότητα σ' οποιοδήποτε σημείο. Δε βρίσκει κανείς τίποτα άλλο παρά φανταστικές αιτίες («Θεό», «ψυχή», «εγώ», «πνεύμα», «ελεύθερη θέληση» —ή «ανελεύθερη θέληση»): τίποτα παρά φανταστικά αποτελέσματα («αμαρτία», «λύτρωση», «χάρις», «τιμωρία», «συγχώρεση των αμαρτιών») μια φανταστική φυσική επιστήμη (ανθρωποκεντρική με πλήρη την έλλειψη της έννοιας των φυσικών αιτιών)• μια φανταστική ψυχολογία (τίποτα άλλο από παρανοήσεις, παρερμηνείες δυσάρεστων ή ευχάριστων γενικών συναισθημάτων, όπως αυτών που προκαλούνται, για παράδειγμα, από την κατάσταση του nervus sympaticus, με τη βοήθεια της συμβολικής γλώσσας ηθικοθρησκευτικής ιδιοσυγκρασίας —«μετάνοια», «τύψεις συνείδησης», «πειρασμός του διαβόλου», «η εγγύτητα του Θεού»)• μια φανταστική τελεολογία («η επουράνια βασιλεία», «η Τρίτη Παρουσία», η «αιώνια ζωή»). Αυτός ο καθαρά φανταστικός κόσμος διακρίνεται από τον κόσμο των ονείρων, και είναι σε βάρος του αυτό, από το γεγονός πως ο τελευταίος αυτός αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, ενώ ο πρώτος ψευτίζει, υποβιβάζει και αρνείται την πραγματικότητα. Απ' τη στιγμή που η έννοια «φύση» εφευρέθηκε σαν έννοια αντίθετη προς την έννοια του «Θεού», τότε το «φυσικό» έπρεπε κατ' ανάγκη να ταυτιστεί με το «αξιοκατάκριτο» —ολόκληρος ο φανταστικός κόσμος έχει τις ρίζες του στο μίσος προς το φυσικό (την πραγματικότητα!), είναι η έκφραση μιας βαθιάς δυσαρέσκειας προς το πραγματικό... Όμως αυτό τα εξηγεί όλα. Ποιος μόνο έχει λόγους να τραβήξει τον εαυτό του από την πραγματικότητα; Εκείνος που , υποφέρει απ' αυτή. Μα το να υποφέρει κανείς από την πραγματικότητα σημαίνει πως ο ίδιος είναι εξάμβλωμα της πραγ¬ματικότητας... Η επικράτηση δυσάρεστων συναισθημάτων και όχι ευχάριστων είναι η αιτία της γένεσης της φανταστικής ηθικής και θρησκείας: μια τέτοια επικράτηση, ωστόσο, δίνει τη φόρμουλα για την decadance (Παρακμή)...

Το μυστικο της ακουστικης στο θέατρο της Επιδαύρου.

Χτισμένο στην IV αιώνα π.χ. προς τιμήν του θεού Ασκληπιού, το θέατρο της Επιδαύρου είναι το καλύτερο όλων των διατηρημένων αρχαίων θέατρων. Σύμβολο του ελληνικού και του παγκοσμιου θεάτρου. Ο ήχος του είναι εξαιρετικός, και μοναδικός στον κόσμο.Στα τελευταία καθίσματα στα 70μέτρα, μπορεις και ακους τους ηθοποιούς επί σκηνής τέλεια. Κάθε λέξη ακουγετε χωρίς τεχνητή ενίσχυση.Σε μια χαράδρα, το 340 π.Χ., ο αργείος αρχιτέκτονας Πολύκλειτος ο Νεότερος έκτισε, σύμφωνα με τον Παυσανία, το θέατρο της Επιδαύρου. Κρυμμένο ανάμεσα στους λόφους, η χωρητικότητά του θεάτρου ανέρχεται περίπου σε 14.000 θεατές.Μεχρι τωρα οι επιστημονες πιστευαν οτι η άριστη ακουστική του Θεάτρου της Επιδαύρου, που ασφαλώς θα ενισχυόταν από τον ανακλαστήρα του αρχικού σκηνικού οικοδομήματος, οφείλεται στην τέλεια γεωμετρία του σχεδιασμού. Ερχεται αλλο ενα νεο στοιχειο να προστεθει για την ακουστικη.

Ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας ανακάλυψαν ότι του ασβεστόλιθου η μορφή, παρέχει ένα ακουστικό φίλτρο που μεταδίδει τον ήχο από το στάδιο σε υψηλές συχνότητες. Δηλαδη ο ασβεστολιθος των 14.000 θέσεων ενεργεί ως φυσική ακουστική παγίδα. Δεν είναι γνωστό εάν η ακουστική ιδιότητα είναι το αποτέλεσμα ενός τυχαιου γεγονοτος ή το προϊόν προηγμένου σχεδιασμού.Οι οικοδόμοι που το έκαναν, δεν έκαναν τίποτα από τύχη. Όλα επρεπε να ανταποκρινονται σε μια διαδικασία επεξεργασίας για την τελειότητα. Και αν προσπάθησαν να αντιγράψουν το σχεδιασμό της Επιδαύρου και σε άλλους χώρους της εποχής, ποτέ δεν το έκαναν με την ίδια επιτυχία.

http://paratolmo.blogspot.com/

κείμενο του αφορισμού των Αλεξάνδρου Υψηλάντη και Μιχαήλ Σούτσου

Το κείμενο του αφορισμού των Αλεξάνδρου Υψηλάντη και Μιχαήλ Σούτσου ονομαστικώς και συμβουλεύει τους λοιπούς αγωνιστές του επαναστατικού κινήματος εις Μολδαυίαν να ξαναγίνουν πιστοί ραγιάδες "όπως όρισε ο Θεός". Το έγγραφο αυτό υπεγράφη από τον Γρηγόριο τον Ε' και τους άλλους "αγίους" ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ώστε να προκαλή πραγματική φρίκη.


"Γρηγόριος ελέω Θεού αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, νέας Ρώμης και Oικουμενικός
Πατριάρχης"

"Οι τω καθ' ημάς αγιωτάτω, πατριαρχικώ, αποστολικώ και οικουμενικώ θρόνω υποκείμενοι ιερώτατοι μητροπολίται και υπέρτιμοι και θεοφιλέστατοι αρχιεπίσκοποι τε και επίσκοποι, εν αγίω Πνεύματι αγαπητοί αδελφοί και συλλειτουργοί, και εντιμότατοι κληρικοί της καθ' ημάς του Χριστού μεγάλης εκκλησίας και εκάστης επαρχίας' ευλαβέστατοι ιερείς και οσιότατοι ιερομόναχοι, οι ψάλλοντες εν ταις εκκλησίαις της Πόλεως, του Γαλατά και όλου του Καταστένου και απανταχού, και λοιποί απαξάπαντες ευλογημένοι Χριστιανοί, τέκνα εν Κυρίω ημών αγαπητά, χάρις είη υμήν και ειρήνη παρά Θεού, παρ' ημών δε ευχή, ευλογία και συγχώρεσις!

Η πρώτη βάσις της ηθικής, ότι είναι η προς τους ευεργετούντας ευγνωμοσύνη είναι ηλίου
λαμπρότερον' και όστις ευεργετούμενος αχαριστεί είναι ο κάκιστος των ανθρώπων. Αυτήν την κακίαν βλέπομεν πολλαχού στηλιτευομένην και παρά των ιερών γραφών και παρ' αυτού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ασυγχώρητον, καθώς έχομεν το παράδειγμα του Ιούδα. Όταν δε η αχαριστία ήναι συνωδευμένη και με πνεύμα κακοποιόν και αποστατικόν εναντίον την κοινής ημών ευεργέτιδος και τροφού, κραταιάς και αηττήτου βασιλείας, τότε εμφαίνει και τρόπον αντίθεον, επειδή ουκ έστι, φησί, βασιλεία και εξουσία ειμή υπό "Θεού τεταγμένη"' όθεν και πας ο αντιττατόμενος αυτή τή θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένη κραταιά βασιλεία, τη του Θεού διαταγή ανθέστηκε.

Και τα δύο ταύτα ουσιώδη και βάσιμα ηθικά και θρησκευτικά χρέη κατεπάτησαν με απαραδειγμάτιστον θρασύτατα και αλαζονείαν ο, τε προδιορισθείς της Μολδαυίας ηγεμών ως μη ώφειλε, Μιχαήλ, και ο του γνωστού αγνώμονος και φυγάδος Υψηλάντου αγνώμων υιός Αλέξανδρος Υψηλάντης. Εις όλους τους ομογενείς μας είναι γνωστά τα άπειρα ελέη, όσα η αένναος της εφ' ημάς τεταγμένης κραταίας βασιλείας πηγή εξέχεεν εις τον κακόβουλον αυτόν Μιχαήλ' από μικρού και ευτελούς τον ανύψωσεν εις βαθμούς και μεγαλεία' από αδόξου και ασήμου τον προήγαγεν εις δόξας και τιμάς' τον επλούτισε, τον περιέθαλψε, τέλος πάντων τον ετίμησε και με τον λαμπρότατον της ηγεμονίας αυτής θρόνον και τον κατέστησεν άρχοντα λαών.

Αυτός όμως, φύσει κακόβουλος ων, εφάνη τέρας έμψυχον αχαριστίας και συνεφώνησε μετά του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, υιού του δραπέτου και φυγάδος εκείνου Υψηλάντου, όστις παραλαβών μερικούς ομοίους του βοηθούς ετόλμησε να έλθη αίφνης εις την Μολδαυίαν, και αμφότεροι απονενοημένοι επίσης, αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν, ματαιόφρονες, εκήρυξαν του γένους ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους, διασπείραντες και αποστόλους εις διάφορα μέρη δια να εξαπατήσωσι και να εφελκύσωσιν εις τον ίδιον της απωλείας κρημνόν και άλλους πολλούς των ομογενών μας. Διά να δυνηθώσι δε τρόπον τινά να ενθαρρύνωσι τους ακούοντας μετεχειρίσθησαν και το όνομα της Ρωσσικής Δυνάμεως, προβαλλόμενοι, ότι και αυτή είναι σύμφωνος με τους στοχασμούς και τα κινήματά των' πρόβλημα διόλου ψευδές και ανύπαρκτον, και μόνον της ιδικής των κακοβουλίας και ματαιοφροσύνης γέννημά τε και αποκύημα' επειδή, εν ω το τοιούτον είναι αδύνατον ηθικώς και πολλής προξένον μομφής εις την ρωσσικήν αυτοκρατορίαν, και ο ίδιος ενταύθα εξοχώτατος πρέσβυς αυτής έδωκεν έγγραφον
πληροφορίαν, ότι ουδεμίαν ή είδησιν ή μετοχήν έχει το ρωσσικόν κράτος εις αυτήν την υπόθεσιν, καταμεμφόμενον μάλιστα και αποτροπιαζόμενον του πράγματος της βδελυρίαν' και προσεπιπλέον η αυτού εξοχότης ειδοποίησεν εξ επαγγέλματος τα διατρέχοντα, υπομνήσας το βασίλειον κράτος, ότι ανάγκη πάσα να φροντίση ευθύς εξ αρχής τον αποσκορακισμόν και την διάλυσιν των τοιούτων κακών' και τόσον εκ της ειδοποιήσεως τάυτης, όσον και από τα έγγραφα, τα οποία επιάσθησαν από μέρους των μουχαφίσιδων των βασιλικών σερχατίων, και από άλλους πιστούς ομογενείς επαρρησιάσθησαν, έγεινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου. Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και οι τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν εις έργον μιαρόν, θεοστυγές και ασύνετον, θέλοντες να διαταράξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας, την οποίαν απολαμβάνουσιν υπό την αμφιλαφή αυτής σκιάν με
τόσα ελευθερίας προνόμια, όσα δεν απολαμβάνει άλλο έθνος υποτελές και υποκείμενον, ζώντες ανενόχλητοι με τας γυναίκας και τα τέκνα των, με τας περιουσίας και καταστάσεις, και με την ύπαρξιν της τιμής των, και κατ' εξοχήν με τα προνόμια της θρησκείας, ήτις διεφυλάχθη και διατηρείται ασκανδάλιστος μέχρι της σήμερον επί ψυχική ημών σωτηρία.

Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθεοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας εναντίον των ομογενών μας υπηκόων της, και σπέυδοντες να επιφέρωσι κοινόν και γενικόν τον όλεθρον εναντίον παντός του γένους. Και αγκαλά είναι γνωστόν, ότι, όσοι είναι κατηρτισμένοι τω όντι εις την ευσέβειαν, όσοι νουνεχείς και τίμιοι και των ιερών κανόνων και θείων νόμων ακριβείς φύλακες δεν θέλουν δώσει ευηκοιαν εις τας ψευδολογίας των αχρείων εκείνων και κακόβουλων' επειδή όμως είν' ενδεχόμενον να σηνηρπάσθησάν τινές και παρασυρθώσι και άλλοι, διά τούτο προκαταλαμβάνοντες εκ προνοίας εκκλησιαστικής υπαγορεύομεν πάσιν υμίν τα σωτήρια, και γράφοντες μετά των περί ημας ιερωτάτων
συναδελφών, του μακαριωτάτου πατριάρχου των Ιεροσολύμων, των εκλαμπροτάτων και
περιφανεστάτων προυχόντων του γένους, των τιμιωτάτων πραγματευτών, των αφ' εκάστου
ρουφετίου προκριτωτέρων και όλων των εν τη βασιλευούση ορθοδόξων μελών εκάστης τάξεως και εκάστου βαθμού, συμβουλύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν τοις κατά τόπον αρχιερεύσι, τοις ηγουμένοις των ιερών μοναστηρίων, τοις ιερεύσι των εκκλησιών, τοις πνευματικοίς πατράσι των ενοριών, τοις προεστώσι και ευκαταστάτοις των κωμοπόλεων και χωρίων, και πάσιν απλώς τοις κατά τόπον προκρίτοις να διακηρύξετε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακοβούλων ανθρώπων, και να τους αποδείξετε και να τους στηλιτεύσετε πανταχού ως κοινούς λυμεώνας και ματαιόφρονας, και να προσέχετε όσον το δυνατόν εις τας απάτας αυτών και ραδιουργίας, γινώσκοντες, ότι η μόνη απόδειξις της αθωότητος των είναι να εμφανίσωσιν όσα
γράμματα λάβωσι τυχόν εις χείρας περί της αυτής υποθέσεως, ή ειδήσεις μάθωσι, και να
παρρησιάσωσιν οι μεν ενταύθα εν βασιλευούση προς ημάς, οι δ' εν τοις έξω μέρεσιν εις τους κατά τόπον αρχιερείς και τους διοριζομένους παρ' ημών εκκλησιαστικούς εξάρχους και τους βασιλικούς εξουσιαστάς και διοικητάς, δηλοποιούντες και παραδίδοντες και εκείνους τους απλουστέρους, όσοι ήθελαν φωραθή ότι ενεργούν ανοίκεια του ρεαγιαδιακού χαρακτήρος' καθότι οι τοιούτοι διαταράττουσι την γενικήν ησυχίαν, και κατακρημνίζουσι τους αδυνάτους και αθώους ομογενείς μας εις της απωλείας το βάραθρον. Και τόσον υμείς οι αρχιερείς, οι μοναστηριακοί, οι ιερωμένοι, και οι προεστώτες και ευκατάστατοι και πρόκριτοι εκάστου τόπου με την άγρυπνον προσοχήν σας, όσον και οι λοιποί εκάστης τάξεως και βαθμού άνθρωποι με τας εκ μέρους σας αδιαλείπτους συμβουλάς και νουθεσίας, και κατά τας πατρικάς και προνοητικάς εκκλησιαστικάς ημών οδηγίας και παραινέσεις να γενήτε εδραίοι και αμετακίνητοι επί του κέντρου του ρεαγιαλικίου, και εξ όλης ψυχής και καρδίας
σας να διαφυλλάττετε την πίστιν και κάθε υποταγήν και ευπείθειαν εις αυτήν την θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένην κραταιάν και αήττητον βασιλείαν, και να αποδεικνύετε εντελώς με όλα τα πραγματικά της ειλικρινείας σημεία' καθότι η μετ' ευχαριστίας και ειλικρινείας υποταγή χαρακτηρίζει και την προς Θεόν αγάπην και πίστιν, και την προς τας θείας αυτού εντολάς και τας υπαγορεύσεις των θείων νόμων και ιερών κανόνων υπακοήν, και την ευγνωμοσύνην της καρδίας ημών διά τ' άπειρα ελέη, οπού απολαμβάνομεν παρά της βασιλικής φιλανθρωπίας.

Επειδή δε προς τοις άλλοις εγένετο γνωστόν, ότι οι το σατανικόν της δημεγερσίας φρόνημα
επινοήσαντες, και εταιρίαν τοιαύτην συστησάμενοι προς αλλήλους συνεδέθησαν και με τον δεσμόν του όρκου, γινωσκέτωσαν, ότι ο όρκος αυτός είναι όρκος απάτης, είναι αδιάκριτος, και όμοιος με τον όρκον του Ηρώδου, όστις, διά να μη φανή παραβάτης του όρκου του, απεκεφάλισεν Ιωάννην τον βαπτιστήν. Αν ήθελεν αθετήσει τον παράλογον όρκον του, τον οποίον επενόησεν η άλογος επιθυμία του, έζη βέβαια τότε ο θείος πρόδρομος' ώστε ενός απλού όρκου επιμονή έφερε τον θάνατον του προδρόμου. Η επιμονή άρα του όρκου εις διατήρησιν των υποσχεθέντων παρά της φατρίας αυτής, πραγματευομένης ουσιωδώς την απώλειαν ενός ολοκλήρου γένους, πόσον είναι ολεθρία και θεομίσητος είναι φανερόν' εξ εναντίας, η αθέτησις του όρκου αυτού, απαλλάττουσα το γένος εκ των επερχομένων απαραμυθήτων δεινών, είναι θεοφιλής και σωτηριώδης. Διά τούτο τη χάριτι του παναγίου Πνέυματος έχει η εκκλησία αυτόν διαλελυμένον, και αποδέχεται και συγχωρεί εκ καρδίας τους μετανοούντας και επιστρέφοντας, και την προτέραν απάτην ομολογούντας, και το πιστόν ρεαγιαλίκι αυτών εναγκαλιζομένους ειλικρινώς.

Ταύτα αμέσως να κοινολογήσετε εις όλους του γνωστούς σας, και να κατασταθήτε όλοι
προσεκτικώτεροι, ανατρέποντες και διαλύοντες ως αραχνιώδη υφάσματα, όσα η απάτη και η
κακοβουλία των πρωταιτίων εκείνων καθ' οιονδήτινα τρόπον συνέπλεξε. Επειδή, εάν, ο μη γένοιτο, δεν ήθελε καθαρισθή η θανατηφόρος αύτη λύμη, και φωραθώσί τινες τολμώντες εις επιχειρήματα εναντία των καθηκόντων του ρεαγιαλικίου, κοντά οπού οι τοιούτοι έχουσι να παιδευθώσι χωρίς ελέους και οικτιρμών (μη γένοιτο, Χριστέ βασιλέυ!) αμέσως θέλει εξαφθή η δικαία οργή του κράτους του καθ' ημών, και ο θυμός τής εκδικήσεως γενικός των εχλιϊσλάμιδων, και θέλουν εκχυθή τόσων αθώων αίματα αδίκως και παραλόγως, καθώς αποκριματίστως ταύτα πάντα διεσάλπισεν η κραταιά και αήττητος βασιλεία διά του εκδοθέντος και επ' ακροάσει κοινή ημών αναγνωσθέντος υψηλού βασιλικού προσκυνητού ορισμού.

Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεσθε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τους έχει μεμισημένους, και επισωρέυει κατ' αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς' ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας' ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων, ως καταφρονηταί του ιερού χρήματος της προς τους ευεργέτας ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, ως εναντίοι ηθικών και πολιτικών όρων, ως την απώλειαν των αθώων και ανευθύνων ομογενών μας ασυνειδήτως τεκταινόμενοι, αφωρισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τω αιωνίω υπόδικοι αναθέματι, και αυτοί, και όσοι τοις ίχνεσιν αυτών κατηκολούθησαν του λοιπού, αν μη θελήσωσιν εννοήσαι την αρπαγήν και απάτην, και επιστραφήναί τε και βαδίσαι την
ευθείαν της σωτηρίας οδόν, αν δεν αναλάβωσιν, ό εστι, τον εντελή χαρακτήρα του ρεαγιαδικού αυτών επαγγέλματος.

Τα αυτά δε και κατά της αρχιερωσύνης σας και ιερωσύνης σας επανατείνομεν, εαν μη βαδίσετε, εις όσα εν Πνέυματι αγίω αποφαινόμεθα δια του παρόντος εκκλησιαστικώς, εαν δεν δείξετε εν έργω την επιμέλειάν σας και προθυμίαν εις την διάλυσιν των σκευωριών, εις την αναστολήν των καταχρήσεων και αταξιών, εις την επιστροφήν των πλανηθέντων, εις την άμεσον και έμμεσον καταδρομήν και εκδίκησιν των επιμενόντων εις τα αποστατικά φρονήματα, εαν δεν συμφωνήσετε τη εκκλησία του Θεού, και, εν ενί λόγω, εαν καθ' οιονδήτινα τρόπον δολιευθήτε και κατενεχθήτε κατά της κοινής ημών ευεργέτιδος κραταιάς βασιλείας, έχομεν υμάς αργούς πάσης ιεροπραξίας, και τη δύναμει του πανάγιου Πνέυματος εκπτώτους του βαθμού της αρχιεροσύνης και ιερωσύνης και το πυρί της γεέννης ενόχους, ως την κοινήν του γένους απώλειαν προτιμήσαντας. Ούτω τοίνυν γινώσκοντες,
ανανήψατε προς Θεού και ποιήσατε καθώς γράφομεν εκκλησιαστικώς και γενικώς παρακελευόμεθα, και μη άλλως εξ αποφάσεως, ότι περιμένομεν κατά τάχος την αισίαν των γραφομένων αποπεράτωσιν, ίνα και η του θεού χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών.

αωκά εν μηνί μαρτίω.

Υπεγράφη συνοδικώς επάνωθεν του ιερού θυσιαστηρίου παρά της ημών μετριότητος και της
μακαριότητός του και πάντων των συναδέλφων αγίων αρχιερέων.

Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αποφαίνεται.
Ο Ιεροσολύμων Πολύκαρπος συναποφαίνεται.
Ο καισαρίας Ιωαννίκιος.
Ο Νικομηδείας Αθανάσιος.
Ο Δέρκων Γρηγόριος.
Ο Αδριανουπόλεως Δωρόθεος.
Ο Βιζύης Ιερεμίας.
Ο Σίφνου Καλλίνικος.
Ο Ηρακλείας Μελέτιος.
Ο Νικαίας Μακάριος.
Ο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ.
Ο Βερροίας Ζαχαρίας.
Ο Δυδιμοτοίχου Καλλίνικος.
Ο Βάρνης Φιλόθεος.
Ο Ρέοντος Διονύσιος.
Ο Κυζίκου Κωνστάντιος.
Ο Χαλκηδόνας Γρηγόριος.
Ο Τουρνόβου Ιωαννίκιος.
Ο Πισειδίας Αθανάσιος.
Ο Δρύστας ’νθιμος.
Ο Σωζοπόλεως Παίσιος.
Ο Φαναρίου και Φερσάλων Δαμασκηνός.
Ο Ναυπάκτου και ’ρτης ’νθιμος.

Love letters from Ancient Greece

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Τελικά μάθαμε πως ότι είναι γραμμένο στα Ελληνικά δεν είναι απαραίτητα και Ελληνικό.

και πως σίγουρα ο Μωϋσής δεν έστελνε "Love letters"

- Ούτε αυτά που έγραψε ο Φίλων που η ΓΟΥϊΚΙΠΙΝΤΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΕΙ ως Φίλων ο Αλεξανδρεύς και ο Ιώσηπος που η http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%8E%CF%83%CE%B7%CF%80%CE%BF%CF%82 τον ονομάζει "Φλάβιο"

Κορνήλιος Καστοριάδης Αρχαία Ελλάδα & Βυζάντιο (Τριπόταμος)

Ομηρικός Κύκλος – Μια νέα ομάδα μελέτης για τα έπη του Ομήρου!

Reading Homer, Sir Lawrence Alma-Tadema

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Ο Ομηρικός Κύκλος και οι δραστηριότητές του.

Γιατί μελετούμε ακόμη και σήμερα τον Όμηρο 3.000 χρόνια μετά την συλλογή και καταγραφή τους από τον Πεισίστρατο;
Μιάμισι χιλιετία σκληρής προσπάθειας δεν κατάφερε να ξεπεράσει έναν ποιητή που έγραψε για γεγονότα που ανάγονται σε εποχές πριν από την εφεύρεση της γραφής και του νομίσματος;
Η σύγχρονη ποίηση δεν προχώρησε πέρα από τα επιτεύγματα του ποιητή που έθεσε τα θεμέλια της ποίησης; Η τεχνική δεν προχώρησε πιο μακριά από τα επιτεύγματα της Ελληνικής αρχαιότητας ώστε να μην χρειάζεται να διδαχθούμε τίποτε από αυτήν;
Τα ποιητικά έργα που οι Έλληνες δημιούργησαν έχουν περισσότερο ενδιαφέρον πέρα από αυτό της αρχαιομάθειας;
Σ’ αυτά τα ερωτήματα βρίσκεται κανείς υποχρεωμένος να απαντήσει όταν μελετά τον μεγάλο Έλληνα ποιητή .
Ο Όμηρος συνέθεσε τα ποιήματα αυτά για μας. Είναι κείμενα που γράφτηκαν από έναν μεγάλο ποιητή και μιλούν για τον άνθρωπο στην ουσιώδη του σύσταση. Δεν είμαστε οι πρώτοι που ασχολούμαστε με το έργο αυτό που διέσωσε ο χρόνος αλλά παρακινηθήκαμε από ένα όραμα ζωής και από την αιδώ. Αισθανθήκαμε πως δεν μπορούμε να παραμένουμε αδιάφοροι έχοντας στα χέρια μας αυτό το πολύτιμο έργο, παρασυρμένοι από τον σύγχρονο τρόπο ζωής που χαρακτηρίζεται από το γρήγορο και το εύκολο . Θελήσαμε να σταματήσουμε το εξοντωτικό καθημερινό τρέξιμο και να προσέξουμε αυτό που η τηλεόραση μας αποστερεί: Την φαντασία, τον ηρωϊκό τρόπο ζωής, το συγκλονιστικό συναίσθημα .
Σήμερα είμαστε αποκομμένοι από την ποίηση. Ο αρχαίος Έλληνας ό,τι κι αν έκανε ήταν ποίηση και την ποίηση την θεωρούσε ιερή . Δεν πρέπει να φοβόμαστε να μελετήσουμε τον Όμηρο όπως δεν πρέπει να φοβόμαστε την αληθινή ποίηση και την αληθινή λογοτεχνία . Με τον Όμηρο συνδεόμαστε με την κληρονομιά μας , την αρχαία παράδοση που χάσαμε και είναι μια σπουδαία εμπειρία που μας κάνει υπερήφανους .
Συγκλονίζεται κανείς από την φρεσκάδα του κειμένου , ενός κειμένου που δεν το αγγίζει ο χρόνος, που είναι πολύτιμο για τον σύγχρονο κόσμο, γιατί μιλά για τις ανθρώπινες σχέσεις για τις συγκρούσεις, τα συναισθήματα, τα οράματα, την απώλεια, την επιθυμία, την εξουσία, τον ανταγωνισμό.
Η ποίηση του Ομήρου εκθέτει τα συναισθήματα αυτά με μια καθαρή αντικειμενικότητα , χωρίς υποκειμενισμούς και υπεκφυγές . Αναγκάζει τον αναγνώστη να έλθει σε επαφή και να εμπλακεί με ένα κείμενο που επέζησε δια μέσου των αιώνων , ένα κείμενο που είναι πολύτιμο , μια ανόθευτη αξία μέσα στον πολιτισμό .
Ο Όμηρος σχεδιάστηκε για να ακούγεται . Η ανάγνωσή του είναι μια πολύ προσωπική εμπειρία . Είναι ταυτόχρονα μια αισθητική απόλαυση και μια ανώτερη εκπαίδευση . Η μελέτη του κειμένου δημιουργεί μια σχέση με το Εγώ και την ίδια την ποίηση . Είναι μια μεταφορά δια μέσου των αιώνων στον ίδιο τον πυρήνα της ανθρώπινης ποίησης. Εκτός από την αισθητική του ωφέλεια είναι και μια εμπειρία ψυχολογικά επωφελής .
Σ ένα κόσμο γεμάτο σύγχυση και παραπλάνηση είναι επιτακτική η ανάγκη να επιστρέψουμε στις πηγές. Τα Ομηρικά έπη παρουσιάζουν τις ηθικές αρχές, την θρησκευτική πίστη, τις κοινωνικές συνήθειες και τις τελετουργίες και μιλούν για την επαναφορά της αρμονίας όταν παραβιάζονται οι βασικές ηθικές αρχές όπως αυτή της φιλοξενίας.
Ο Ομηρικός Κύκλος είναι μια ομάδα μελέτης που αποτελείται από ανθρώπους από κάθε τομέα της σύγχρονης ζωής. Σ’ αυτόν συμμετέχουν μαθηματικοί , ιατροί, φυσικοί, ποιητές , νομικοί, δοκιμιογράφοι, λογοτέχνες , κ.λ.π. και αποφεύγει να περιοριστεί σε θέματα γραμματικής και συντακτικού . Μελετά κάθε τι που μπορεί να ερευνήσει μια επιστημονική ομάδα η οποία συναντά μια πολύτιμη πληροφορία σ’ ένα πανάρχαιο κείμενο .
Εάν επιθυμείτε να διευρύνετε τον Ομηρικό Κύκλο επικοινωνήστε:

E-MAIL:

kyklos@freemail.gr

ΑΝΕΣΤΗΣ ΚΕΡΑΜΥΔΑΣ – Το τελευταίο ταξίδι στην αιωνιότητα!

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

ΚΟΛΠΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ: Χθές πορνοστάρ... σήμερα ιεροκήρυκας.

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ


ΑΘΗΝΑ 07/05/2009

Η Melissa Scott, κάποτε ήταν η φαντασίωση των αντρών, αλλά τώρα κηρύττει το θείο λόγο από τηλεοράσεως και διδάσκει θεολογία στο Πανεπιστήμιο Cathedral.

Η 40χρονη τηλεοπτική ιεροκήρυκας, παραδέχθηκε σε συνέντευξη που έδωσε σε γυναικείο περιοδικό ότι πριν πολλά χρόνια ήταν πορνοστάρ, γνωστή με το ψευδώνυμο “Barbie Bridges”. Η είδηση έκανε το γύρω του κόσμου και άφησε άφωνους όσοι τη θεωρούσαν υπόδειγμα ηθικής. Από την άλλη βέβαια, υπήρξαν και αυτοί που θεώρησαν ότι είναι σπουδαίο το ότι μετανόησε και διάλεξε το δρόμο του Θεού! Η “Barbie Bridges” , έχει σπουδάσει Γλωσσολογία, γνωρίζει δώδεκα γλώσσες, έχει κάνει μελέτες στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, ενώ στο μάθημά της στο πανεπιστήμιο, συνδυάζει τη Θεολογία με την Ιστορία και τις επιστήμες.




Pastor Melissa Scott teaches the Gospel

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2009 - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

"Εκδηλώσεις ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ 2009, Όλυμπος"

[mailto:promitheia@gmail.com]

promitheia@gmail.com

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2009 - ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ 2009

http://promitheia.wordpress.com/

Εκδηλώσεις τιμής προβολής και ανάδειξης της ελληνικής θέασης του κόσμου Προμήθεια 2009 Τριήμερες πολιτιστικές εκδηλώσεις στον Όλυμπο 19, 20 & 21 Ιουνίου.

Οι προετοιμασίες για την τέλεση των Προμηθείων 2009, των πολιτιστικώνεκδηλώσεων προς τιμήν του ελληνικού πνεύματος έχουν ξεκινήσει...Τα Προμήθεια, ως πανελλήνιος θεσμός που σκοπό έχει να μας φέρει σ΄ επαφή με τον πολιτισμό, το πνεύμα και τις αξίες των προγόνων μας, διανύουν ήδη το δέκατο τέταρτο έτος συνεχούς παρουσίας τους. Με εμπνευστή και πρωτεργάτη τον καθηγητή του πανεπιστημίου της Στοκχόλμης Τρύφωνα Ολύμπιο, λαμβάνουν χώρα στο υπέροχο φυσικό περιβάλλον του Άλσους Προμηθέως, στους πρόποδες τουΟλύμπου, όπου χιλιάδες επισκέπτες απ΄ όλη την Ελλάδα κι από το εξωτερικό συγκεντρώνονται κάθε χρόνο για να κατασκηνώσουν κάτω από τον καταγάλανο ουρανό του Όρους των Θεών. Να γνωρίσουν το ελληνικό πνεύμα και έθος, να τιμήσουν τους αρχαίους φιλοσόφους και τις φιλοσοφικές σχολές με δημόσιες συζητήσεις και εκδηλώσεις, να παρακολουθήσουν καλλιτεχνικά, πολιτισμικά και τελεστικά δρώμενα, να μετάσχουν σ' αυτά ως αναζωογονητική μύηση στις αρχέγονες πηγές που μας γέννησαν, να έρθουν σ΄ επαφή με την κοσμοθέαση των προγόνων μας...

Η θέαση που είχαν οι αρχαίοι Έλληνες για τον κόσμο και η οποία είχε απολύτως γνωσιολογικό και επιστημονικό χαρακτήρα, εκφράστηκε μέσα από τοντρόπο ζωής τους (ήθη και έθιμα πλήρως εναρμονισμένα με το σεβασμό τους για τη φύση), μέσα από τις κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες, τη συμμετοχή στα κοινά και την ανάδειξη της έννοιας του πολίτη, τη μαχητικότητα για την προάσπιση των θεσμών που δημιούργησαν, τη φιλοσοφική αναζήτηση, την επιστημονική έρευνα, την Τέχνη καθώς και την αντίληψή τους για το θείον που απετέλεσε το μυθολογικό και ψυχολογικό υπόβαθρο της ελληνικής κοσμοθεάσεως και του ελληνικού πολιτισμού. Οι παράγοντες αυτοί, αλληλένδετοι για τους προγόνους μας και για όποιον σήμερα επιχειρεί να τους κατανοήσει,συναποτελούν ένα όλον η προσέγγισή του οποίου φρονούμε ότι αποτελεί ζητούμενο αλλά και αναγκαιότητα για το σύγχρονο γίγνεσθαι...

Αυτή την ανασύνδεση με τον αρχαίο, παγκοσμίως σεβαστό και πάντοτε επίκαιρο πολιτισμό μας προβάλλουμε και αναδεικνύουμε στις εκδηλώσεις των Προμηθείων.Όχι σαν άγονη λατρεία ενός νεκρού παρελθόντος αλλά ως έκφραση του ζωντανού και ρέοντος Λόγου εκείνων στους οποίους αναγνωρίζει η σώφρων ανθρωπότητα ότιτους οφείλει τα πάντα. Ως έναυσμα επίκαιρου και γόνιμου προβληματισμού γιαδιεξόδους στα αδιέξοδα του σήμερα, με άξονα σκέψης και πλαίσιο αναφορών την κοσμοαντίληψη εκείνων...

Τα Προμήθεια 2009 θα τελεστούν στις 19, 20 και 21 Ιουνίου. Η επιμέλεια της διοργάνωσης έχει ανατεθεί στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Προμηθεύς Πυρφόρος" ως μόνιμο πλέον φορέα με θεσμοθετημένη διάσταση ευθύνης, ενώ στις εκδηλώσεις μετέχουν εμπράκτως φορείς, ομάδες και προσωπικότητες απ΄ όλη την Ελλάδα. ..

Τα Προμήθεια είναι μια γιορτή για όλους όσους τιμούν την ελληνική παιδεία και τον ελληνικό πολιτισμό. Ευπρόσδεκτοι στις γιορτές των Προμηθείων είναι όλοι όσοι νιώθουν πως η διαύγεια σκέψης και οι αξίες των προγόνων μας, μπορούν να αποβούν βατήρας πνευματικής παλιγγενεσίας και αντίστασης στους μαζικούς ισοπεδωτικούς μηχανισμούς της εποχής μας...

Το αναλυτικό πρόγραμμα των εκδηλώσεων των Προμηθείων 2009 θα γίνει γνωστό με νεότερη δημοσίευση. Οράτε το μέλλον, ευγένειαν ασκείτε, επαινείτε αρετήν

Έρρωσθε κι ευδαιμονείτε!

Επιτροπή Προμηθείων 2009

ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΛΕΞΗ

Διάλεξη που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Ινστιτούτου Αριστοτέλης, στην αίθουσα της Δημοτικής βιβλιοθήκης της Θεσσαλονίκης στις13.05.2009

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ «ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΕ» ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 7 ΜΑΡ. 2001

Οι θησαυροί που «χάθηκαν»

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο του Αφγανιστάν φιλοξενούσε, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, μία από τις μεγαλύτερες συλλογές αρχαιοτήτων στον κόσμο. Σήμερα είναι αδειανό, τα παρά­θυρα του χάσκουν βομβαρδισμένα, ενώ τα πολύτιμα περιεχόμενα του έχουν κάνει «φτερά».

Οι εμφύλιες συρράξεις α το Αφγανιστάν, στοίχισαν τη ζωή οε περισσότερα από 1.000.000 άτομα, «κατάπιαν» και την ιστορία ιης χώρας, η οποία υπήρξε για χιλιάδες χρόνια εμπορικό σταυροδρόμι πιο δρόμο ίου μεταξιού ανάμεσα οιη Ρώμη και ιην Κίνα.
Το Μουσείο της Καμπούλ φιλοξε­νούσε εκθέματα που χρονολογούνιαν μέχρι τους προϊστορικούς χρόνους. Ενα από τα οημανιικότερα αποκτήματα τουμου­σείου ήταν η συλλογή Μιαγκράμ, που περι­λάμβανε περισσότερες από 1.800 αρχαιότητες από την Ινδία, τη Ρώ­μη, την Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κεντρική Ασία. Το μουσείο διέθετε επίσης εντυπωσιακή συλλογή ελληνικών και ρωμαϊκών νομισμάτων, τα οποία είχαν έρθει στο φως κο­ντά στην αφγανική πρω­τεύουσα.
Στο Αϊ Χανούμ, την πιο ανατο­λική ελληνική πόλη, όπως αποκαλείται, που θεωρείται ότι ιδρύθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο, είχε βρεθεί πριν από αρκειά χρόνια θησαυρός ελληνικών νομισμά­των, μεταξύ των οποίων υπήρχαν δεκα-δραχμα του 2ου αιώνα π.Χ., που απεικό­νιζαν το Μακεδόνα βασιλιά Αμόνια. Στην ίδια περιοχή είχαν έρθει στο φως ελληνικές επιγραφές, κοσμήματα, μαρ­μάρινα και πήλινα αγάλματα.
Οι θησαυροί αυτοί εξαφανίστηκαν μαζί με πολλούς άλλους όταν βομ­βαρδίστηκε το Μουσείο της Κα­μπούλ, υο 1993. Αρχικά μόνον οι αίθουσες του πάνω ορόφου κατα­στράφηκαν από τούς επι­δρομείς. Τα εκθέμαια που εί­χαν απομείνει μεταφέρθηκαν στον πρώτο όροφο του κτιρίου. Το 1994 ο ΟΗΕ επιχείρησε να σταματήσει τη λε­ηλασία επισκευάζοντας τις πόρτες του μουσείου και χτίζοντας τα παράθυρα. Οι προσπάθειες αυτές δυστυχώς απέ­τυχαν κι οι επιδρομείς συνέχισαν τη λεηλασία αφαιρώντας περισσότερα



Συλλέκτες και αντικέρ από την Ευ­ρώπη, την Αμερική και την Ασία αγόραοαν όλα αυτά τα χρόνια αρκετά από τα εκθέματα. Οι φανατικοί Ταλιμπάν άρχι­σαν πριν από μερικές ημέ­ρες να καταστρέφουν τις αρ­χαιότητες που απέμειναν, γράφοντας ένα ακόμη κεφά­λαιο αλλεπάλληλων πράξεων βαρβαρότητας εις βάρος της πολιτιστικής κλη­ρονομιάς της χώρας, που, αν και στην καρδιά της Ασίας, φέρει έντονες επιρ­ροές από τον ελληνικό πολιτισμό.

Το ισλαμικό καθεστώς των Ταλι­μπάν σταμάτησε προσωρινά την κατα­στροφή των δύο γιγαντιαίων αγαλμάτων του Βούδα, λόγω των εκδηλώσεων της μεγάλης θρησκευτικής εορτής του, Αίντ, όπως ανέφεραν χτες μάρτυρες από την περιοχή.
Οπως τόνισαν οι ίδιοι, έχει κατα­στραφεί περισσότερο από τομισό τμή­μα έκαστου αγάλματος, από τον συνεχή βομβαρδισμό των κανονιών των Ταλι­μπάν. Τα δύο άγαλμα είναι λαξευμέ­να σε έναν απότομο βράχο έξω από την πόλη Μπσμιγιάν.
Η καταστροφή των αγαλμάτων θα συνεχιστεί μετά τη γιορτή Αίντ αλ Αντάα (γιορτή των θυσιών), που θα διαρκέσει μέχρι το Σαββατοκύριακο, όπως ανακοίνωσαν υπεύθυνοι των Ταλιμπάν.
Ο πνευματικός ηγέτης τους, μου­λάς Μοχάμαντ Ομάρ, έχει αγνοήσει όλες τις διεθνείς εκκλήσεις να μην προβεί ο την καταστροφή των αγαλμάτων, τονίζο­ντας ότι η παρουσία τους αποτελεί προσβολή για το Ισλάμ.

ΦΩΤΑΚΟΣ:Πώς εδιοικούντο αι κοινότητες

Ό λαός οίκοθεν έφρόντιζε δια τα κοινά, και δια την έκκλησίαν χάριν της λατρείας της θρησκείας του. Ό λαός μόνος έδιώριζεν ένα πρωτόγερον (κλητήρα) δια τα θελήματα του κοινού εν γένει, και δια να έκφωνή το βράδυ οποιανδήποτε άγγαρείαν, είτε χάριν του κοινού, είτε χάριν τής εξουσίας. Έφώναζε δε ούτως· «άκοϋτε το! αυριον μη τολμήση κανένας και πάη εις άλλην δουλειάν του, διότι θα κάμωμεν τούτο και τούτο». Και όστις δεν άκουεν έβλάπτετο, διότι οί άλλοι του εχάλαγαν το σπίτι, και αν άνεφέρετο εις την έξουσίαν, αύτη δεν έδιδε καμμίαν προσοχήν, μάλιστα δε έτιμωρείτο και ώς παρήκοος.
Είχαν συνήθειαν όλοι οί κάτοικοι των χωρίων και μικρών κωμοπόλεων να βλέπωνται μετά το τέλος τής θείας λειτουργίας· έβγαιναν από την έκκλησίαν και έμεναν εις το προαύλιον, και εκεί ωμιλούσαν αναμεταξύ των, και αν τυχόν οί νοημονέστεροι έγνώριζαν κανένα νέον έξωτερικόν, ή πόλεμον των Φράγκων κατά των Τούρκων, το έλεγαν, και όλοι έχαιραν, και μάλιστα όταν ή Ρωσσία εκέρδαινε καμμίαν μάχην, τότε μετά του ιερέως έδέοντο προς τον Θεόν να ενίσχυση τους ομόδοξους δια νά κα­τατροπώσουν τον εχθρόν μας Τούρκον. Εκεί εις την συνάθροισιν όποιος είχε χάσει το ζώον του, ή άλλο τι το έλεγε φανερά και μεγαλόφωνος, ότι όποιος το είδε, ή το έχει νά το δώση, ειδεμή, θά τον αφορίσει ό παπάς. Άλλοτε δε πάλιν ό ίδιος παπάς εκφωνούσε τούτο, και μετά ταύτα διελύοντο, και πάλιν έβλέποντο την έρχομένην έορτήν, και όχι άλλην ήμέραν έργάσιμον. Τοιαύτην ζωήν έζούσαν οί ραγιάδες. Αλλά και κατόπιν τούτων δεν έλειπαν νά σχολιάζουν και τον Χρονογράφον περί τής πτώσεως τής Κωνσταντινουπόλεως καθώς και τον Άγαθάγγελον, και πολλήν τροφήν και παρηγορίαν εις τούτο εύρισκαν οί Έλληνες. Εις δε τά μοναστήρια περισσότερον έλέγετο, και εξηγείτο πλέον φανατικώτερα, ό δε φανατισμός αυτός έκέρ­δαινε τάς ψυχάς τών Ελλήνων, και οί περισσότεροι εξ αυτών έπερίμεναν την ώραν νά ίδουν πραγματοποιουμένην την φαντασίαν των. Ταύτα όμως πάντα ωφέλησαν τήν Φιλικήν Έταιρίαν, διότι αύτη ηύρε τά πνεύματα τών ανθρώπων πρόθυμα κάί προετοιμασμένα δια τήν έλευθερίαν. Κάθε χωρίον μεγάλον, ή και μικρόν είχεν ένα γέροντα ή και δύο κατά τον πληθυσμόν του, οί όποιοι μετά τών ιερέων έμοίραζαν κατ' άναλογίαν εις καθένα τους επιβαλλόμενους φόρους. Είχαν δε και ένα εισπρά­κτορα {καψιμάλη) διά τήν εισπραξιν τών φόρων.
Μόνοι των οί Έλληνες έφρόντιζαν διά τήν παιδείαν, ήοποία έσυνίστατο εις το νά μανθάνουν τά κοινά γράμματα, καιολίγην άριθμητικήν άκανόνιστον εν ελλείψει δε διδασκάλου ό ιερεύς έφρόντιζε περί τούτου. Όλα αυτά έγίνοντο εν τω σκότει
και προφυλακτά από τους Τούρκους. Εις δε τάς όρεινάς κωμοπόλεις και πολυπληθεστέρας κατοίκων, εκεί τά κοινά πράγματα ήσαν έτι κανονικώτερα. Είχαν δηλαδή οικίαν νά δέχωνται τους ερχόμενους ξένους και ιδίως τους Τούρκους, ό δε λεγόμενος πρωτόγερος έφρόντιζε διά τήν τροφήν των, λαμβάνων εξ ανα­λογίας από τον καθένα, σήμερον ολίγον βούτυρον, και αυριον αύγόν, άπό τον άλλο τυρί, και άπό τον άλλον ψωμί και σκεπά­σματα κατά τήν έποχήν, και τοιουτοτρόπως έφιλοξενούντο οί ερχόμενοι ξένοι, και εις τούτο ήσαν υποχρεωμένοι όλοι οί κατοικούντες και αποτελούντες το κοινόν. Τοιούτον ητο το σύ­στημα τών Ελλήνων χριστιανών. Όσάκις δε ό δυνάστης ήθελε νά άδικήση μίαν κωμόπολιν, ή οίκογένειαν, έστελλε κατ' ευ­θείαν άνθρωπον τής εξουσίας και άπαιτούσεν ό,τι ήθελε, οί δε
κάτοικοι, ώς είπαμεν, διά τών γερόντων τού κοινού άνελόγιζαν τά ζητούμενα, ή χρήματα ήσαν, ή καμμία άλλη αγγαρεία. Οί Τούρκοι εξ ανάγκης ήθελαν νά έχουν οί ραγιάδες των όλα ταύτα διά νά αυξάνουν και νά τους έχουν ώς άνδράποδα. Έφρόντιζαν διά τούτο και διά τήν ζωήν μας, και διά τούτο έκα­στος τών ραγιάδων είχεν ένα Τούρκον σημαντικόν προστάτην, και όλοι ομού εις κάθε χωρίον και εις έκάστην κώμην είχαν επί­σης προστάτην δυνατόν διά τήν άτομικήν των ύπαρξιν και ύπεράσπισιν. Εις τάς μεγάλας πόλεις εξ εναντίας ήσαν κάτι τι καλλίτερα τά πράγματα διά τήν μεγαλειτέραν άνάπτυξιν.

Οί Τούρκοι έπροστάτευσαν τήν θρησκείαν τών Ελλήνων διά το συμφέρον των, και κατ' ανάγκην έστερέωσαν αυτήν, και έδω­καν μερικά προνόμια εις τον κλήρον, διότι έφοβούντο μή φύγουν οί ραγιάδες των και ενωθούν με τους Φράγκους, ώς χριστιανούς και τούτους, και δυναμώσουν περισσότερον, και τοιουτοτρόπως κινήσουν εναντίον των γενικόν εύρωπαϊκόν πό­λεμον. Αυτός ητο ό κύριος σκοπός τών Τούρκων, και διά τούτο ώνόμασαν τον Πατριάρχην φύλαρχον (Μελέτ-μπαση), και κε­φαλήν τών χριστιανών, και διά τούτου έσυμάζωναν τήν φυλήν, άπό τους Τούρκους όμως εθεωρείτο ώς αρχηγός ραγιάδων και - άνδραπόδων.
Εις τά πράγματα τού κλήρου εν Κωνσταντινουπόλει άνακατώνοντο οί Φαναριώται, καθώς ανωτέρω είπαμεν, και όσοι άλλοι είχαν έξοχον παιδείαν συστηματικήν Ελληνικών γραμμάτων και γραμμάτων άλλων φυλών. Οί Φαναριώται ώς προς τήν παιδείαν ήσαν επιμελείς, και έργον είχαν τήν μάθησιν τών γραμ­μάτων, και ιδίως τής Τουρκικής γλώσσης ώς ύπερεχούσης τών άλλων.

Επειδή δε το Πατριαρχείον είχε μερικά εισοδήματα τών μοναστηρίων και τών επισκοπών, οί αρχιερείς τού Πατριαρχείου αγόραζαν τάς τοιαύτας έπισκοπάς ακριβά και διά βίου, και το δικαίωμα τούτο δεν τους άφαιρείτο ποτέ άπό κανένα, παρά μόνον άπό τον θάνατον, ότε πάλιν ό Πατριάρχης έπώλει τήν έπισκοπήν εις άλλον νέον αρχιερέα, και το έμπόριον τοΰτο έγίνετο διά πολλών χαμερπών μέσων, διότι εις τούτο, όχι μόνον άνακατώνοντο οί κληρικοί, οί Φαναριώται και άλλοι δυνατοί χριστιανοί, αλλά και αυτοί οί άπιστοι Τούρκοι έκινούντο και ελάμβαναν μέρος εις έκάστην χειροτονίαν, και όστις έδιδε πε­ρισσότερα χρήματα αυτός έγίνετο επίσκοπος, και ας ητο και αγράμματος. 'Εν τούτοις και μ' όλα αυτά τά αισχρά μέσα, διά τών οποίων έγίνοντο αρχιερείς, και μ' όλην τήν άγραμματοσύνη των, ούχ' ήττον ωφελούσαν τήν φυλήν και θρησκευτικώς και πολιτικώς.Πολλοί άποροι Φαναριώται, και άλλοι ακόμη κληρικοί άνακατώνοντο λόγω δήθεν θρησκευτικού ζήλου, και ότι φροντίζουσι διά το κοινόν συμφέρον, κάί έκαστος αυτών απαιτούσε νά διορισθή επίτροπος τής δείνα εκκλησίας, ή τού δείνα σχο­λείου διά νά πορίζεται τά προς το ζην αναγκαία.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οι κρυμμένοι θησαυροί της Χρυσοσπηλιάς

Ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Χρυσοσπηλιάς Φολεγάνδρου

Η Φολέγανδρος νησί της άγονης γραμμής μέχρι πριν λίγα χρόνια, "σιδερείη" και δυσπρόσιτη ακόμη περισσότερο στην αρχαιότητα, έκρυβε μέσα της ένα θησαυρό. Το σπήλαιο "Χρυσοσπηλιά" που βρίσκεται στη ΒΑ. πλευρά του νησιού, στην πλαγιά του Παλαιόκαστρου και πριν το ακρωτήρι Παναγιά.Μετά τον πρώτο μεγάλο χώρο της εισόδου ακολουθεί ένας μακρύς θάλαμος 70μ. με πλάτος που ποικίλει σημαντικά και επικοινωνεί με τον πρώτο μέσω ενός μικρού διαδρόμου. O θάλαμος αυτός χαρακτηρίζεται από έντονο σταλαγμιτικό διάκοσμο με δισκοειδείς σταλακτίτες.O λιθωματικός διάκοσμος ακολουθεί σε μία διαδρομή 300μ. στο εσωτερικό, με ποικίλους σχηματισμούς, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο εντυπωσιακό! Όπου η φύση άφησε ακάλυπτα σημεία, οι αρχαίοι "επισκέπτες" της σπηλιάς φρόντισαν να τα καλύψουν αναγράφοντας το όνομά τους και αυτό του συντρόφου τους. Πρόκειται για ονόματα "εφήβων καλών" που έπαιρναν μέρος σε μία μυητική τελετή.Είναι βέβαιο ότι η συνέχιση της ανασκαφής θα διαφωτίσει περισσότερο τα πράγματα και ότι η προβολή του σπηλαίου σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή θα κάνει γνωστό το αντικείμενο στο ευρύτερο κοινό.
Δρ. Βιβή Βασιλοπούλου Προϊσταμένη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας

_{Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ}

7ΗΛ.5299000 ΡΑΧ:5228894 ΤΕΙΕΧ223482 .

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
χιλιαδες σπή­λαια της χώρας που έχει στη δικαιο­δοσία της η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας είναι και οαρχαιολογικός χώρος Χρυσοσπηλιάς στη Φολέγανδρο. Βρίσκεται στηνπλαγιά Παλαιοκάστρου, πριν από το Ακρωτήρι Παναγιά, δεν είναι όμως α­πό τα πιο προσιτά, αν και η πρόσβα­ση μπορεί να γίνει τόσο από την ξη­ρά όσο και από τη θάλασσα. Τα πε­ρισσότερα σκαλοπάτια που είχαν λα­ξευτεί στην αρχαιότητα, γνωστά σαν «Ελληνικά σκαλιά», είχαν καταστρα­φεί, ευτυχώς όμως πριν από λίγαχρόνια το πρόβλημα της αναρρίχησης έλυσαν με κίνδυνο της ζωής τους (και χρήματα του υπουργείου Αιγαίου) κάποιοι τεχνίτες.
Τριάντα μικρά σκαλοπάτια μέχρι την ελλειψοειδή είσοδο και τον πρώ­το θάλαμο έλυσαν το πρόβλημα της πρόσβασης στο σπήλαιο αυτό, που έ­κρυβε πολλούς θησαυρούς. Πληροφορίες για τα μυστικά του παρουσιά­στηκαν στο πλαίσιο του συνεδρίου «Η συμβολή του υπουργείου Αιγαίου στην έρευνα και ανάδειξη του πολι­τισμού του αρχιπελάγους», που έγινε πριν από λίγες ημέρες στην Αθήνα, αλλά και στην ενδιαφέρουσα έκδοση που συνόδευσε αυτήν την πρωτο­βουλία. Εκεί η δρ Βιβή Βασιλοπού­λου, προϊσταμένη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας, εξηγεί μεταξύ άλλων: «Η ανά­πτυξη του σπηλαίου είναι σχεδόν γραμμική με γενική κατεύθυνση ΒΔ. Μετά τον πρώτο μεγάλο χώρο της ει­σόδου, ακολουθεί ένας μακρύς θάλαμος 70 μ., με πλάτος που ποικίλλει σημαντικά και επικοινωνεί με τον πρώτο μέσω ενός μικρού διαδρόμου. Ο θάλαμος αυτός χαρακτηρίζεται α­πό έντονο σταλαγμιτικό διάκοσμο, με δισκοειδείς σταλακτίτες».
Ο λιθωματικός διάκοσμος ακουλουθεί σε μια διαδρομή 300 μ. στο ε­σωτερικό, με ποικίλους σχηματισμούς, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο εντυπωσιακό. «Οπου η φύση άφησε ακάλυπτα σημεία, οι αρχαίοι "επισκέπτες" της σπηλιάς φρόντισαν να τα καλύψουν αναγράφοντας το όνο­μα τους και αυτό του συντρόφου τους. Πολλές φορές», συνεχίζει η κ. Βασιλοπούλου, «πρόσθεταν και ένα επίθετο, δηλωτικό του τόπου καταγωγής τους, όπως Σερίφιος, Κρης, Ηλείος, Νάξιος. Πρόκειται για ονόμα­τα «εφήβων καλών» που έπαιρναν μέρος σε μια μυητική τελετή, που παραδίδεται και στους αρχαίους συγγραφείς της κλασικής Ελλάδος, όπωδ π.χ. ο Εφορος, συγγραφέας του 4ου αι. π.Χ. και το σύνολο συνιστά ένα μοναδικό είδος παγκοσμίως».
Τα ονόματα γράφτηκαν με φυσικό αργιλικό υλικό, πηλό με οξείδια σιδή­ρου σε ανοιχτό ή σκούρο χρώμα, που διατηρείται ανάγλυφο. Σε άλλα ση­μεία φαίνεται ότι οι επισκέπτες χρησιμοποιούσαν τον πηλό αυτό για να επιστρώσουν την επιφάνεια όπου
χάραζαν με αιχμηρό εργαλείο. «Είναι βέβαιον ότι οι αναγραφές αυτές των ονομάτων σε αριθμό και έκταση κα­ταλαμβάνουν τα τοιχώματα και την οροφή τριών τουλάχιστον θαλάμων», υπογραμμίζει η προϊσταμένη της Εφορείας Σπηλαιολογίας και α­ποτελούν «το κατ' εξοχήν αρχαιολο­γικό περιεχόμενο αυτής της σπη­λιάς».
Στίς δοκιμαστικές τομές βρέθηκαν θραύσματα από αγγεία χρηστικά, ό­πως χύτρες και αποθηκευτικά, ό­στρακα, σκύφοι, λυχνάρια ελληνιστι-κής εποχής, ρωμαϊκό νόμισμα, πήλι­νο ομοίωμα φαλλού «το οποίο συνδέ­εται θεματικά και με τη μύηση των ε­φήβων» κ.ά.
Το έργο της εφορείας δεν τελείωσε ακόμη, αφού σκοπός είναι να ευρευνηθεί το σπήλαιο και να γίνει γνω­στό και στο ευρύ κοινό. Η Ελλάδα, άλλωστε, κρύβει πολλούς ανάλογους θησαυρούς.

Αρχαία Ελληνικά Κείμενα

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η αληθινή Τροία αποκαλύπτεται σε έκθεση στη Γερμανία

2 6 ΜΑΡ. 200Ι

0 Όμηρος είχε δίκιο

Ρεπορτάζ: Παρασκευή Κατημερτζτί

Η Ομηρική Τροία, η πόλη με τα άπαρτα τείχη, που χρειάσθηκαν δέκα χρόνια πολιορκίας για να πέσει, βρέθηκε από Γερμανούς ερευνη­τές. Το 128ο π.Χ. ήταν μια τειχισμένη μεγαλούπολη κάπου 1ο.οο0 κατοίκων και εκτει­νόταν κάτω από τον γνωστό ώς τώρα μικρό οχυρό λόφο του Χτσαρλίκ σε έκταση δεκα­πλάσια από ό,τι ήταν γνωστό μέχρι σήμερα, ήτοι 270.000 τ.μ.
Μετά 12 χρόνια ανασκαφής, η έκθεση «Τροία, Μύθος και Πραγματικότητα», που άνοιξε πρόσφατα στη Στουτγάρδη, παρου­σιάζει, κάτω από το φως, 850 ευρήματα -πολλά από τα οποία είναι τελείως άγνωστα -του χάρτη της Ομηρικής Τροίας, που κατα­στράφηκε γύρω στα 1200 π.Χ. από μάχη, αλ­λά και στοιχεία σύμφωνα με τα οποία το «ίλιον, Ιερόν Πτολίεθρον» του Πριάμου ταυ­τίζεται με τη χιτιπκή μεγαλούπολη Βιλούσα. Η ανεύρεση σωρών από μαύρες πέτρες, απ' αυτές που εκφενδόνιζαν οι άνθρωποι σε πόλεμο, και τα άταφα οστά, είναι τα ευρή­ματα που πιστοποιούν, σύμφωνα με τον Γερ­μανό καθηγητή της αρχαιολογίας Μάνφρεντ Κόρφμαν, το γεγονός ότι η Τροία (VII) κα­ταστράφηκε ύστερα από μάχη. Το σημαντι­κότερο εύρημα, όμως, ήταν η ανακάλυψη μιας υπόγειας σήραγγας μήκους 13 μέτρων, που οδηγούσε σε μια υπόγεια πηγή, που δί­νει ακόμα και σήμερα 30 λίτρα νερό την ώρα. Είναι ένα αρχαιότατο υδραυλικό έργο, αφού η ραδιοχρονολόγηση δείχνει ότι κατασκευ-
άσθηκε πριν από 5·όοο χρόνια, με στρογγυλές λεκάνες για τη συλλογή του νερού λαξευμένες στον βράχο.
Η ανακάλυψη του οδηγεί μέσω των στίχων της «Ιλιάδας» πολύ κοντά στο σημείο όπου ο Αχιλλέας σκότωσε τον Εκτορα. Ο Γερμανός επιστήμονας είναι πλέον σε θέση να υποθέ­σει σε ποιο ακριβώς σημείο των τειχών της Τροίας στάθηκε η Ελένη, ώστε να μπορεί να βλέπει καλά προς το στρατόπεδο των Ελλή­νων και πιστεύει ότι ο Όμηρος επισκέφθηκε την κατεστραμμένη Τροία τον 8ον αιώνα π.Χ. Ότι μελέτησε την τοπογραφία και τα ερείπια της πόλης για να συγγράψει το έπος το οποίο αναφερόταν σε γεγονότα που συνέβησαν πολλούς αιώνες πριν από τη γέννηση του ποιητή στη Σμύρνη. Η μαρτυρία του Κόρφμαν παίρνει ιδιαίτερη αξία, καθώς, αντίθετα με τον συμπατριώτη του Ερρίκο Σλήμαν, ο Κόρφμαν δεν ξεκίνησε από μια τυφλή πίστη στον Όμη­ρο, αλλά κατέληξε σ' αυτόν.
Το «κλειδί» της απόδειξης ότι η Τροία των Ελλήνων, η πόλη με το διπλό Όνομα - Τροία - Ίλιον- είναι μια χιτττική πόλη, δεν προέρ­χεται πάντως από κάποιες συγκεκρι­μένες αρχαιολογικές αποδείξεις. Σύμφωνα με τον Ελβετό γλωσσολόγο Γιοαχίμ Λατάζκ, κανείς συγγραφέας
στη Μικρά Ασία ήταν ευρύτατα διαδεδομένη η χρήση της σφηνοειδούς γραφής. Ο γλωσσολόγος Φρανχ Στάρκε υποστηρίζει ότι η λέξη Ίλιος ταυτίζεται με το Βίλιος = Βιλούσα, πόλη η οποία αναφέρεται σε σφηνοειδείς επιγραφές και ότι από τη θέση των ποταμών κα άλλων τόπων η πόλη Βιλούσα δεν θα μπορούσε παρά να βρίσκεται νοτίως των Δαρδανελλίων, στην περιοχή ακριβώς της Τρωάδας Μια κρατική συμφωνία, που κλείσθηκε γύρω στο 1280 π.Χ. μεταξύ του μεγάλου βασιλιά των Χετταίων Μουβαταλί II και του βασιλιά της Βιλούσα, Λλακσάντον, επικαλείτα ως μάρτυρες δύο θεούς της Βιλούσα. Τον Απουλούνια - ο οποίος ταυτίζεται με τον Απόλλωνα - που ήταν σύμφωνα με τον Όμηρο προστάτης των Τρώων, και τον Κα­σκόλ Κουρ. Το όνομα του τελευταίου μετα­φράζεται ως ο «Θεός του υπόγειου δρό­μου ». Αν ο θεός του υπόγειου δρόμου είναι θεός της Βιλούσα, τότε αυ­τός ταιριάζει με το εύ­ρημα του υπόγειου υδραγωγείου και της πανάρχαιης υπόγειας πηγής, που βρέθηκε από τον Μ. Κόρφμαν το 1997- "Αποδείξεις» κάπως τεντωμένες, που δεν εξηγούν ούτε την απουσία χιτιτικής κεραμικής ούτε την αφθονία της μυκηναϊκής κεραμικής στην Τροία ούτε ένα σωρό άλλα αρχαιολογικά θέματα που άπτονται των οχυρωμένων οικισμών του ΒΑ Αιγαίου, στους οποίους εντάσσεται η Τροία. Νέοι και παλιοί μύθοι πολιορκούν και πάλι το μυστήριο της Τροίας. Η έρευνα θεμελιώ­νει τώρα για πρώτη φορά την ύπαρξη μιας μητροπολιτικής πολιτείας, στην κοιλάδα του ποταμού Σκάμανδρου, που εξελίχθηκε από έναν αρχικό πυρήνα, μια φωλιά πειρατών και πρωτόγονες στάνες το 3000 π.Χ.
Η πρώτη αναπαράσταση της Τροίας που ενέπνευσε την Ιλίάδα, όπως προκύπτει από τις ανασκαφές των 12 τελευταίων χρόνων και παρουσιάζεται σε έκθεση στη Γερμανία. Αριστερά, νέα ευρήματα

Αρχαιοελληνικό ναυάγιο στο βυθό της Κορσικής

Ανακαλύφθηκε ελληνικό σκάφος ηλικίας 2.300 ετών- Μελετάται ο ισχυρισμός ότι ενδέχεται να αλλάξει τις επικρατούσες θεωρίες

Οι αμφορείς και τα κεραμικά που ανακαλύπτονται σε αρχαία ναυάγια δίνουν συνήθως σημαντικά ιστορικά στοιχεία.

Εικοσιτέσσερις Έλληνες και ξένοι αρχαιολόγοι, που πραγματοποιούν ανασκαφές στη χώρα μας, θα παρουσιάσουν τις ανακαλύψεις τους στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

ΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ εμπορικό σκάφος 2.300 ετών, που ξεκίνησε από τη Ρόδο ή την Κω και ναυάγησε ανοικτά των ακτών της Κορσικής, ανακάλυψε αμερικανική εταιρεία, που ασχολείται με την εξεύρεση βυθισμένων πλοίων.

Η ανακάλυψη έγινε τυχαία, στη διάρκεια ερευνών για τον εντοπισμό ισραηλινού υποβρυχίου, που εξαφανίστηκε το 1968. Το ναυάγιο βρέθηκε το Μάιο του 1999, αλλά η ανακάλυψη κρατήθηκε μυστική, μέχρι να ολοκληρωθεί η επιχείρηση για το υποβρύχιο.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς,
το ναυάγιο μπορεί να αλλάξει τα ως τώρα δεδομένα σχετικά με τους εμπορικούς δρόμους της αρχαιότητας και να δώσει νέα στοιχεία για τις κλιματολογικές συνθήκες των τελευταίων δύο χιλιετιών. Ωστόσο διακεκριμένοι Έλληνες αρχαιολόγοι, με τους οποίους επικοινώνησε η "Μ", αμφισβητούν τον ισχυρισμό αυτό, λέγοντας όπ δεν ήταν περίεργο να
βρεθεί εκεί ένα ελληνικό καράβι γύρω στα 300 π.Χ., δηλαδή στην ελληνιστική περίοδο. Ξέρουμε ότι τουλάχιστον από τον 7ο αι. π.Χ., στην Γ . περίοδο των αποικισμών, τα ελληνικά καράβια δεν όργωναν μόνον τη Μεσόγειο, αλλά έβγαιναν και στον Ατλαντικό και στη Μαύρη θάλασσα. Το ότι ανακαλύφτηκε το ναυάγιο είναι σημαντικό, μόνον με την έννοια ότι μπορεί να υπάρχουν σε αυτό σημαντικά ευρήματα. Και φυσικά ένα πλοίο στο βυθό ελάχιστα στοιχεία για τις κλιματολογικές συνθήκες μπορεί να μας δώσει.
Ο ωκεανογράφος Μπρετ Φανέφ του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Αρχαιολογίας του Τέξας υπολόγισε την ηλικία του πλοίου χρησιμοποιώντας βιντεοταινίες, που ελήφθησαν από τους αμφορείς και τα κεραμικά, τα οποία μετέφερε.


24 ΦΕΒ. 2001

"Antigone" (1961 Film) With Irene Papas: sealed in a Cave

Aristotle Onassis The Golden Greek (Maria Callas soundtrack)

Ελληνοβουδιστική τέχνη!

Μισή Βούδας και μισή Ελληνας η μορφή είναι χαρακτηριστικό δείγμα της τέχνης Γκαντάρα του 4ου αιώνα μ.Χ.

ΤΑ ΝΕΑ 26.04.2001

Πολύτιμα αποκτήματα τεχνοτροπίας Γκαντάρα οτο Μονοείο Μπενάκη

Ρεπορτάζ: Παρασκευή Κατημερτζή

Ένα άγαλμα του Βούδα, με χιτώνα και ένα ιμάτιο που φέρει έντονη τη σφραγίδα της ελληνικής τέχνης και μοιάζει με Απόλλωνα μαζί με τρία γλυπτά δείγματα ενός σπάνιου πολιτιστικού φαινομένου, της ελληνοβουδιστικής τέχνης της Γκαντάρα, απέκτησε πρόσφατα το Μουσείο Μπενάκη. Τα έργα αγοράσθηκαν από δημοπρασία του εξοπερικού, με πόρους κληροδοτήματος. Προέρχονται από το σημερινό Αφγανιστάν και σηματοδοτούν την προσπάθεια του Μουσείου Μπενάκη να ανιχνεύσει την παρουσία και την επίδραση του Ελληνισμού έως τις εσχατιές του αρχαίου κόσμου.
Μετά τους πρόσφατους βομβαρδισμούς των απέλπιδων Ταλιμπάν, που κατέστρεψαν υπερμεγέθη αγάλματα του Βούδα σε αυτές τις ίδιες περιοχές, τα νέα αποκτήματα του Μουσείου Μπενάκη παρουσιάζουν πρόσθετο ενδιαφέρον. Η άγνωστη στο ευρύ κοινό ιστορία της ελληνοβουδιστικής τέχνης σε μια μουσουλμανική, σήμερα, χώρα, μπορεί να ρίξει κάποιο φως στα ακατανόητα. Ιδιαίτερα σημαντικό απόκτημα θεωρείται μία λίθινη ανάγλυνη πλάκα από γκρίζο σχιστόλιθο του 2ου αιώνα μ.Χ., πιθανόν από το Ανατολικό Πακιστάν, η οποία παρουσιάζει μια σύναξη μαθητών του Βούδα, ενώ δύο πήλινες κεφαλές με ίχνη χρώματος από την περιοχή Χάντα του Αφγανιστάν ανακαλούν τις μορφές ενός Σειληνού - ο γενειοφόρος με το μισάνοιχτο στόμα και τις αρετές της τέχνης του πορτρέτου -η κεφαλή ενός «δωρητή» στεφανωμένου με ταινία. Το Μουσείο Μπενάκη προσανατολίζεται να εκθέσει το ολόσωμο άγαλμα του Βούδα στο παράρτημα Ασιατικής Τέχνης, το οποίο πρόκειται να ανοίξει στον Κεραμεικό, ενώ ένα από τα πιο «ελληνικά» κεφάλια έχει ήδη ενταχθεί στην επανέκθεση του κεντρικού κτιρίου τής οδού Κουμπάρη!
Δεν ήταν άγνωστοι οι Έλληνες στους αρχαίους Ινδούς. Οι πρώτοι Ίωνες είχαν εγκατασταθεί στην Ινδία, εξορισθέντες από τον Δαρείο τον 6ο αιώνα π.Χ. Ο Αλέξανδρος στη



σαρωτική του εκστρατεία κατέβηκε εως τα βάθη της Ισημερινής Ινδίας, τον Ινδό ποταμό, ξεκινώντας από τον Βορρά, το σημερινό Αφγανιστάν, όπου εκτεινόταν η ορεινή χώρα των Βάκτρων - το Πακιστάν - όπου εκτεινόταν η εύφορη κοιλάδα του Σουάτ. Το ελληνιστικό βασίλειο της Βακτριανής διήρκεσε έως τα μέσα του ίου αιώνα π.Χ., οπότε τέθηκε υπό ρωμαϊκή επικυριαρχία. Σε αυτήν ακριβώς την περιοχή γύρω από την οροσειρά του Καυκάσου και με επίκεντρο τα Τάξιλα αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο χωρών ο πολιτισμός και η τέχνη της Γκαντάρα, που είχε ήδη διατελέσει επί αιώνες σατραπεία του κράτους των Αχαιμενιδών. Ο ελληνικός πολιτισμός και ο γειτονικός αχαιμενικός πολιτισμός παγιιόθηκαν και διαδόθηκαν μεταξύ των Ινδών και των λαών της περιοχής όχι διά της βίας, αλλά χάρη στην υπεροχή τους. Βασικό ρόλο διεδραμάτισε η κυκλοφορία του νομίσματος, ασημένιου και χάλκινου, με τις κεφαλές των βασύ\έων των Βάκτρων.
Η αυθεντία της ελληνικής ιατρικής, η εξαιρετική ομορφιά και ορθότητα της γλώσσας και της φιλοσοφικής σκέψης τους, τα μηχανήματα, τα εργαλεία τους θαυμάστηκαν, οι Έλληνες πολεμιστές μυθοποιήθηκαν για τη δύναμη και τη γενναιότητα τους. Έτσι οι Ινδοί μπόρεσαν και τους συγχώρησαν τη βασική πολιτιστική διαφορά που τους χώριζε.
Οι ετερόδοξοι Έλληνες δεν πίστευαν στο σύστημα του χωρισμού των ανθρώπων σε κάστες. Η ίδια η ορθόδοξη ινδουιστική σκέψη καλλιεργήθηκε από.την επαφή με το βάθος της ελληνικής σκέψης, ενώ στην ουσία Έλληνες και Ινδοί ζούσαν σε μία κοινωνία η οποία εμφορείτο από το όραμα μιας παγκόσμιας ιδεολογίας, αυτής που είχε εμπνευσθεί και ο Μέγας Αλέξανδρος. Η ελληνική παρουσία θεωρείται ότι έδωσε σε αυτούς τους λαούς μια νέα και πιο συμπαγή συνοχή και τους βοήθησε να διαφοροποιηθούν. Σε αυτό το υπόστρωμα γεννήθηκε ο βασιλιάς Λσόκα, τον ίο αιώνα π.Χ., ο «Μέγας Κωνσταντίνος» του Βουδισμού, που έκανε τα πάντα για να διοδώσει το Ντάρμα - τους Νόμους του Βουδισμού. Ο Λσόκα απευθύνθηκε και προς τους απομονωμένους Ελληνοϊνδούς. ή Ινδό έλληνες, κηρύσσοντας και μεταφράζοντας στην ελληνική και την αρομοϊκή γλώσσα το διάταγμα που κηρύπειτους νόμους της «ευσέβειας».
Η χώρα, με επίκεντρο τα Τάξιλα, γέμισε με ιερά μοναστήρια, μνημεία στούπας των Βουδιστών και, φυσικά, αγάλματα φιλοτεχνημένα σύμφωνα με τους ανθρωπομορφικούς κανόνες της ελληνιστικής τέχνης και αργότερα, από τον ίο αιώνα μ.Χ., της ρωμαϊκής, η οποία γνώρισε εξαιρετική διάδοση, με επίκεντρο την περιοχή της Γκαντάρα στο σημερινό ΒΔ Πακιστάν. Εκτός από τους κορινθιακούς κίονες, την αρχιτεκτονική και τα στεφάνια, ο Βούδας παριστάνεται στην τέχνη της Γκαντάρα με νεανικό - εξιδανικευμένο απολλώνιο πρόσωπο, με ελληνοπρεπή ή ρωμαϊκά ενδύματα. Η μορφή του Ηρακλή χρησίμευσε ως πρότυπο για τον Βαγιριπάνι και η Τύχη για τη Χαρίτι. Οι γλύπτες παριστάνουν σκηνές με γεγονότα από τη ζωή του Βούδα, από την εποχή που ήταν ακόμα πρίγκιπας μέχρι την αποθέωση του. Σκηνές πλαισιωμένες από κληματίδες, Ερωτιδείς με γιρλάντες, Τρίτωνες και Κενταύρους. Αυτή η τέχνη διαδόθηκε παράλληλα με τη λατρεία του Βούδα από τους Κουσάν - τους λευκούς Ούννους - ιδιαίτερα μεταξύ του ίου αι. π.Χ. και του 7ου αι. μ.Χ.. οπότε άρχισε η διείσδυση του Ισλάμ με τους Αραβες από τη Δύση και τους Τούρκους - από τον ιοο αιώνα - προς Βορράν που επικράτησε τελικά, ενώ ακολουθώντας τους δρόμους του μεταξιού ο Βουδισμός τύπου Μαχαγιάνα της δυναστείας των Κουσάν μετανάστευσε στην Κεντρική και την Ανατολική Ασία. Η τέχνη Γκαντάρα, εκτός από τον λίθο, χρησιμοποιεί ευρύτατα τον πηλό και ένα είδος κονιάματος που ευνοεί τη μαζική παραγωγή και την κυκλοφορία, τη λατρεία αλλά και τη διδασκαλία. Η ανακάλυψη της τέχνης της Γκαντάρα κατά τον 190 αιώνα και το ζοηρό ενδιαφέρον των συλλεκτών και μουσείων που γέννησε, οδήγησε στην άνευ προηγουμένου λεηλασία και καταστροφή εκατοντάδων αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, που συνεχίζεται έως τις ημέρες μας με τη συμμετοχή όχι μόνο των αρχαιοκαπήλων αλλά και των ιδιοκτητών, των κοινοτήτων, των αγροτών, των οργάνιον του ίδιου του κράτους, για διάφορους σκοπούς.

Η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ από τον Leo Von Klenze

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ

ΠΟΙΗΤΕΣ

ΠΑΡΕ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΟΥ ΔΗΛΩΣΗ: Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

ΕΝΑΣ «ΓΟΛΓΟΘΑΣ» ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΟΥΔΙ ΚΑΙ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΓΟΥΣΤΟΥ

Συνέντευξη

ΧΡΟΝΟΣ Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Την Κυριακή του Θωμά θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια

Πώς θα σας φαινόταν αν μπορούσατε να βρεθείτε σε ένα χώρο χτισμένο σε ύψος 20 μέτρων με τους τρεις μεγάλους σταυρούς της σταύρωσης να φωτίζονται ή να είχατε τη δυνατότητα να επισκεφθείτε το ναό της Αναστάσεως, τους τάφους του Ιησού, της Παναγίας και του Λαζάρου χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψετε στα Ιεροσόλυμα;

Της Κατερίνας
Παπαδοπούλου

Ο κ. Ανέστης Παπαδόπου­λος, επισκέφθηκε τα Ιεροσόλυμα όπου κατέ­γραψε όλα όσα είδε και προσπάθησε να τα μεταφέρει στο χωριό Βασιλούδι, στον τόπο καταγωγής του για να ξεπληρώσει το χρέος του στους αγίους που όπως λέει ο ίδιος δεν σταμάτησαν να είναι δίπλα του ούτε στιγμή. Πώς όμως έφτασε στο σημείο να επιχειρήσει να δημιουργήσει έναν τέτοιο χώρο; Με αυτή την ερώτηση, ο κ. Παπαδόπουλος άρχισε τη διήγηση. «Είμαστε Πόντιοι και καταγόμαστε από Χριστιανική οικογένεια. Έτσι έζησαν οι γονείς μας, έτσι μάθαμε και εμείς δίπλα τους και συνεχίσαμε να ακολουθούμε τον ίδιο δρόμο χωρίς να αναρωτηθούμε πώς και γιατί. Πριν από πολλά χρό­νια, το 1922, βρισκόμουν στα Γρεβενά, και υπηρετούσα τη θητεία μου. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης και ενώ ανεβαίναμε με ένα Τζέημς στο βουνό, έσβησε η μηχανή του αυτοκι­νήτου και το όχημα ήταν ανεξέλεγκτο. Ο οδηγός, που βρισκόταν μπροστά άνοιξε την πόρτα και πήδηξε έξω. Στο πίσω μέρος του οχήματος βρισκόμουν εγώ με άλλα 24 άτομα, επίσης στρατιώτες. Το αυτοκίνητο άρχισε να φεύγει προς τα πίσω και εμείς δεν είχαμε δυνατότητα ούτε να μετακινηθούμε ούτε να βγούμε. Το όχημα, κύλισε προς τα πίσω για 50 περίπου μέτρα και έπεσε σε μια χαράδρα 200 μέτρων. Εγώ δεν ήξερα τι γινόταν γιατί θα έπρεπε να είχα χάσει τις αισθήσεις μου. Ωστόσο συνήλθα και επειδή ήξερα την περιοχή και παρά του ότι ήμουν τραυματισμένος, προσπά­θησα να σηκωθώ και να διανύσω μια απόσταση 50 μέτρων μέσα στο δάσος για να βγω στο δρόμο και να καλέσω σε βοήθεια το δεύτερο όχημα που μας ακολουθούσε. Έκανα νόημα στο στρατιωτικό αυτοκίνητο, ανέφερα στον ανθυπολοχαγό τι συνέβη και άρχισε η προσπάθεια απεγκλωβισμού των υπο­λοίπων από το τουμπαρισμένο όχημα και την χαράδρα. Μετά από 3 ώρες, οι στρατιώτες έβγαλαν 18 νεκρούς και τους υπόλοιπους βαριά τραυματισμέ­νους. Εγώ ήμουν ελαφρά τραυματισμέ­νος - σε σχέση με τους υπόλοιπους- και χρειάστηκε να νοσηλευτώ έναν μήνα. Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας μου, σκεφτόμουν πως γλύτωσα με τόσο λίγα τραύματα από ένα τόσο σοβα­ρό δυστύχημα. Πίστεψα λοιπόν ότι κάτι κάποια δύναμη με προστάτευσε. Έτσι, υποσχέθηκα, ότι κάποια στιγμή θα κάνω κάτι για να το «ξεπληρώσω». Τα χρόνια πέρασαν. Στο χωριό μου δεν μπορούσα να βρω δουλειά. Τα χρό­νια τότε ήταν δύσκολα. Μετακινήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Παντρεύτηκα και βρέθηκα στη Σταυρούπολη. Μεγάλος αγώνας για την επιβίωση. Ασχολήθηκα με κτηματικές υποθέσεις ήταν μια καλή δουλειά για την εποχή. Το 1977 και μόλις κατάφερα να αποκτήσω κάποια χρήματα, πήρα την οικογένεια μου και εγκατασταθήκαμε στο Ωραιόκαστρο. Όλα αυτά τα χρόνια, το τάμα δεν το είχα ξεχάσει. Υπήρχε στο μυαλό μου, όμως δεν είχα αποφασίσει ακόμα να κάνω κάτι. Μια μέρα, στεκόμουν στο πεζοδρόμιο στον κεντρικό δρόμο της πόλης χωρίς να θέλω να περάσω το δρόμο. Ένα διερχόμενο όχημα παρα­βίασε το Στοπ και τράκαρε με ένα άλλο αυτοκίνητο το οποίο ερχόταν από την απέναντι πλευρά. Με τη σύγκρουση, με πήραν παραμάζωμα και με πέτα­ξαν 10 μέτρα πάνω στο τσιμέντο. Η σύγκρουση ήταν τόσο δυνατή που θεώρησαν ότι είχα ήδη σκοτωθεί. Το μόνο που θυμάμαι, είναι ότι ξύπνησα στο ΑΧΕΠΑ. Παρά τη σφοδρότητα της σύγκρουσης, είχα σπάσει μόνο το σα­γόνι μου. Πέρασα μεγάλη ταλαιπωρία. Το εντυπωσιακό όμως ήταν ότι στο σημείο όπου στεκόμουν, υπήρχαν τρεις κολώνες με μικρή απόσταση μεταξύ τους. Κατά τη διάρκεια της σύγκρου­σης, θα μπορούσα να είχα πέσει πάνω σε μια από αυτές και τότε πραγματικά θα είχα σκοτωθεί. Και πάλι δεν ξέρω τι ήταν αυτό που με φύλαξε και πέρασα ανάμεσα από τις δύο κολώνες που εί­χαν απόσταση 80 πόντους. Το ξέρω γιατί εντυπωσιάστηκε τόσο που μετά πήγα και μέτρησα την απόσταση. Και πάλι δεν είχα πάρει την απόφαση να πραγματοποιήσω το τάμα μου μέχρι που ήρθε το τρίτο περιστατικό που αφορούσε και πάλι την υγεία μου. Πριν από πέντε χρόνια, πέρασα άλλη μια μεγάλη δοκιμασία. Κατάφερα όμως να αποκαταστήσω πλήρως την υγεία μου και τώρα είμαι καλύτερα από ποτέ. Το θεώρησα και αυτό σημάδι. Σκέφτηκα ότι ήρθε η ώρα να «ξεπληρώσω» το χρέος μου και πριν από δύο χρόνια, δρομολόγησα τις διαδικασίες. Επέ­στρεψα στο χωριό μου και άρχισα να αναζητώ ένα οικόπεδο. Για καλή μου τύχη, η εκκλησία είχε ένα οικόπεδο στην οδό Καβάλας. Πήγα εκεί 200 αυτοκίνητα με χώμα και δημιούργη­σα δρόμους και πάρκα. Αμέσως μετά άρχισα να χτίζω τον «Γολγοθά». Αυτό αποφάσισα ότι θα είναι το δώρο μου στους αγίους που βρίσκονται συνεχώς δίπλα μου».

Ο «Γολγοθάς»
Και τι περιλαμβάνει ο χώρος; «Εκτός από τους σταυρούς της σταύρωσης, το ναό της Αναστάσεως, τους τάφους του Ιησού, της Παναγίας και του Λαζά­ρου, δημιουργήσαμε μια αίθουσα που περιλαμβάνει τα 40 θαύματα του Ιησού σε μεγάλες εικόνες όπου ο επισκέπτης μπορεί να δει και να μάθει την ιστορία όλων όσων συνέβησαν τότε. Υπάρχουν πλαίσια που απεικονίζουν τον Ευαγγε­λισμό της Θεοτόκου, υπάρχει φάτνη για τα μικρά παιδιά με καταγεγραμμένη την ιστορία, ενώ στην περιοχή υπάρχει ένα ύψωμα όπου δημιουργήσαμε το όρος των Ελέων αλλά και τον κήπο της Γεσθημανής» λέει ο κ. Παπαδόπουλος και τα μάτια του λάμπουν. Σύμφωνα με την περιγραφή, το οικόπεδο βρίσκε­ται στο δάσος, ενώ μέρος της γύρω περιοχής θα αξιοποιηθεί στο άμεσο μέλλον. «Έχουμε αναπαραστήσει όλη την ιστορία από την γέννηση έως τη σταύρωση» λέει ο κ. Παπαδόπουλος και συνεχίζει: «Η περιοχή είναι πολύ όμορφη. Όταν κάθεται κάποιος εκεί επάνω, όπου έχουμε δημιουργήσει ένα σκεπαστό χώρο που μπορεί να φι­λοξενήσει περίπου 100 άτομα, βλέπει όλη την περιοχή από τον Λαγκαδά έως την Ασπροβάλτα». Και πόσο στοίχησε μια τέτοια πρωτοβουλία; «Το κόστος έφτασε τις 250.000 ευρώ χωρίς να συ­μπεριλαμβάνω τη δική μου προσωπική εργασία. Οι εργασίες διήρκησαν δυόμιση χρόνια. Τώρα όμως, είναι στη διά­θεση του κόσμου και εγώ που έφτασα 80 χρόνων είμαι καλύτερα από ποτέ. Ξεπλήρωσα το χρέος μου» κατέληξε ο κ. Παπαδόπουλος.


Τα εγκαίνια στο μετόχιο «Γολγοθάς», θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή του Θωμά 26 Απριλίου στις 11:00 στον εντός του μετοχίου Ιερό Ναό Αναστάσεως του Κυρίου παρουσία του σεβασμιότατου Μητροπολίτου Λαγκαδά κ. κ. Σπυρίδωνος. Για τον λόγο αυτό, την Κυριακή το πρωί στις 08:00 θα αναχωρήσει από τη στάση απέναντι από το δημαρχείο Ωραιοκάστρου λεωφορείο για όσους επιθυμούν να μετακινηθούν για να παρευρεθούν στα εγκαίνια του χώρου.

ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΔΙΟΤΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ ΑΣΘΕΝΕΙΑ.

ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΓΛΩΣΕΣ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ ΑΝΤΕΞΕ ΤΗΝ

ΙΕΡΗ ΠΑΡΑΓΚΟΥΠΟΛΗ

παραλαγή της Επτάφωτης

Σκηνή από κινηματογραφική ταινία (Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ)

Η φυλακή σε μεταμοντέρνα εκδοχή

ΟΤΑΝ ΤΑ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΚΑ ΛΑΘΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ