ΕΛΛΗΝΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όταν ο Οιδίποδας φεύγει, η Αγία Αικατερίνη έρχεται.

Ο κινηματογράφος σε απλά Ελληνικά

Στό Γκρεκιλιστάν ο Όργουελ μας βγάζει την γλώσσα.

Κυριολεκτικά.

Κων. Σταθόπουλος: Όταν εγώ είμαι Έλλην και πληρώνω να μπώ στον ναό τον δικό μου

πού κτίστηκε γι' αυτά που πιστεύω εγώ, είναι οξύμωρο. Κανένας Χριστιανός δεν πληρώνει για να μπεί στον ναό οποιουδήποτε αγίου. Εγώ γιατί πληρώνω;

ΣΤΟ:

http://www.youtube.com/watch?v=6_sn3ow_UII&feature=related

Ο τζώρτζ Καρλίν για την Θρησκεία με Ελληνικούς υπότιτλους

http://video.google.com/videoplay?docid=1595088272864197723&q=Greek+Subtitles&total=647&start=0&num=10&so=0&type=search&plindex=6

Επιστήμονας προτείνει την μαζική δολοφονία του ανθρώπινου πληθυσμού

ΣΤΟ:

http://www.prisonplanet.com/articles/april2006/030406massculling.htm

Dr. Eric R. Pianka, or 'The Lizard Man' as he likes to be called


Top Scientist A dvocates Mass Culling 90% Of Human Population
Fellow professors and scientists applause and roar approval at elite's twisted and genocidal population control agenda
Paul Joseph Watson & Alex Jones/Prison Planet.com April 3 2006
A top scientist gave a speech to the Texas Academy of Science last month in which he advocated the need to exterminate 90% of the population through the airborne ebola virus. Dr. Eric R. Pianka's chilling comments, and their enthusiastic reception again underscore the elite's agenda to enact horrifying measures of population control.
Pianka's speech was ordered to be kept off the record before it began as cameras were turned away and hundreds of students, scientists and professors sat in attendance.
Saying the public was not ready to hear the information presented, Pianka began by exclaiming, “We're no better than bacteria!”, as he jumped into a doomsday malthusian rant about overpopulation destroying the earth.
Standing in front of a slide of human skulls, Pianka gleefully advocated airborne ebola as his preferred method of exterminating the necessary 90% of humans, choosing it over AIDS because of its faster kill period. Ebola victims suffer the most tortuous deaths imaginable as the virus kills by liquefying the internal organs. The body literally dissolves as the victim writhes in pain bleeding from every orifice.
Pianka then cited the Peak Oil fraud as another reason to initiate global genocide. “And the fossil fuels are running out,” he said, “so I think we may have to cut back to two billion, which would be about one-third as many people.”
Later, the scientist welcomed the potential devastation of bird flu and spoke glowingly of China's enforced one child policy, before zestfully commenting, “We need to sterilize everybody on the Earth.”
At the end of Pianka's speech the audience erupted not to a chorus of boos and hisses but to a raucous reception of applause and cheers as audience members clammered to get close to the scientist to ask him follow up questions. Pianka was later presented with a distinguished scientist award by the Academy. Pianka is no crackpot. He has given lectures to prestigious universities worldwide.
One horrified observer was able to make notes on the speech and our gratitude goes to Forrest M. Mims for bringing this sickening display to the attention of the world.
Throughout history elites have invented justification for barbaric practices as a cover for their true agenda of absolute power and control over populations. Up until the 19th century, the transatlantic slave trade was justified by saying that the practice was biblical and therefore morally redeemable in nature, despite the fact that no such bible passage exists.
From 1932 until 1972, the Tuskegee Study Group (pictured below) deliberately infected poor black communities in Alabama with syphilis without their consent and withheld treatment as the diseased rampaged through the town killing families.
In 1951 the Israeli government used US government provided technology to irradiate 100,000 Jewish children in a mass atomic experiment with an entire generation of Sephardi youths used as guinea pigs. 6,000 died immediately after the experiments and the rest suffered for the rest of their lives with debilitating illnesses and cancer.
Pianka's doomsday warning of the population bomb, for which Mims claims he presented no evidence whatsoever, is complete pseudo-science. Populations in developed countries are declining and only in third world countries is it expanding dramatically. Industrialization itself levels out population trends and even despite this world population models routinely show that the earth's population will level out at 9 billion in 2050 and slowly decline after that. "The population of the most developed countries will remain virtually unchanged at 1.2 billion until 2050," states a United Nations report. Conservation International's own study revealed that 46% of the earth's surface was an untouched wilderness, that is land areas not including sea. It is commonly accepted that the entire world population could all fit into the state of Texas and each have an acre of their own land.
Think about the magnitude of Pianka's statements. He wants to kill nine out of every ten members of your family and he wants to kill them in one of the most painful and agonizing ways imaginable.
If Pianka, or 'The Lizard Man' as he likes to be called, is so vehement in the necessity of culling the human population will he step forward to be the first one in line? Will he sacrifice his children for the so-called greater good of the planet? We somehow doubt it.
Will the students who so enthusiastically greeted his ideas go home and kill themselves for the cause if it is so righteous?
It was noted how Pianka presented his argument with the kind of glee that you would see in a demented serial killer before dispatching his victim. This is an attitude we have encountered again and again. To discuss killing 90% of the world's population via a horrific plague is sick enough within itself but you would at least expect its advocates to be serious and sober in their approach to the subject. The opposite seems to be the case, where the subject is aired in a context of lighthearted lip-smacking and hand-rubbing as if the individual was about to sink his teeth into a T-bone steak.
This window gives us a clear view of exactly why these deranged bastards encompass this ideology. They love death and their lives are motivated by dark influences very different to you or I.
Pianka's approval of how the Chinese police state effectively controlled their population tells us that this rhetoric is just the glue that holds together the true agenda of the elite. A staged bio-attack blamed on terrorists could be the perfect cover for enacting the program of population reduction and the usurpation of our remaining freedoms.
In the 21st century the elite are concerned that from over 6 billion people might spring a new elite to challenge their stranglehold on the reigns of power. This is one reason for desire to cull the population down to a manageable level. Another is control over the behavior of the existing serfs and herding them like cattle into the slaughter house.
As we have documented, members of the elite are quite open in their feverish lust to commit mass murder and ethnic cleansing. In the foreword to his biography If I Were An Animal, Prince Philip wrote, "In the event that I am reincarnated, I would like to return as a deadly virus, in order to contribute something to solve overpopulation."
National Security Memo 200, dated April 24, 1974, and titled "Implications of world wide population growth for U.S. security & overseas interests," says:
"Dr. Henry Kissinger proposed in his memorandum to the NSC that "depopulation should be the highest priority of U.S. foreign policy towards the Third World." He quoted reasons of national security, and because `(t)he U.S. economy will require large and increasing amounts of minerals from abroad, especially from less-developed countries ... Wherever a lessening of population can increase the prospects for such stability, population policy becomes relevant to resources, supplies and to the economic interests of U.S."
Kissinger prepared a depopulation manifesto for President Jimmy Carter called 'Global 2000' which detailed using food as a weapon to depopulate the third world.
One of the most chilling admissions of deadly intent came from the lips of the late Jacques Cousteau, the sainted environmental icon. In an interview with the UNESCO Courier for November 1991 the famed oceanographer said:
"The damage people cause to the planet is a function of demographics — it is equal to the degree of development. One American burdens the earth much more than twenty Bangaladeshes. The damage is directly linked to consumption. Our society is turning toward more and needless consumption. It is a vicious circle that I compare to cancer...."
"This is a terrible thing to say. In order to stabilize world population, we must eliminate 350,000 people per day. It is a horrible thing to say, but it’s just as bad not to say it."
The Melbourne Age reported on recently uncovered documents detailing Nobel Peace Prize winning microbiologist Sir Macfarlane Burnet's plan to help the Australian government develop biological weapons for use against Indonesia and other "overpopulated" countries of South-East Asia.
Pianka's ideology is in the same league as Hitler, Pol Pot, and the rest of history's despots who advocated mass extermination and had the temerity to dress it up in a 'noble' Straussian facade. We demand that he be investigated for openly calling for mass murder and in the meantime we encourage everyone to click here and e mail Pianka, enabling him to receive your feedback about his wish that you and your entire family die.

Ήταν η Σκυθόπολις το πρώτο Άουσβιτς της Ιστορίας;

ΣΤΟ:

http://hereticrepublic-gr.blogspot.com/2008/03/blog-post_25.html

Η Σκυθόπολις ή Μπετσηάν ή Beit She'an στο Ισραήλ είναι μια πόλη άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Στη Βίβλο μνημονεύεται ως Βεθσηάν ή Βεθσάν και βρίσκεται 8 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Ιορδάνη και 28 χιλιόμετρα νότια της λίμνης Τιβεριάδας. Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Έλληνες την αποκαλούσαν "Σκυθόπολη" λόγω της κατάληψής της από τους Σκύθες το 631 π.Χ. Ωστόσο, σύμφωνα με τον έγκριτο Ρωμαίο στρατιωτικό και ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, φαίνεται ότι εκεί λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο θανάτου της Ιστορίας, ιδρυθέν περίπου το 341 μ.Χ. από τον Κωνστάντιο τον Β', δευτερότοκο γιο του "Μεγάλου" Κωνσταντίνου - και θύματα δεν ήσαν αυτήν τη φορά Εβραίοι, αλλά Εθνικοί που αρνήθηκαν να ασπασθούν το χριστιανισμό.

Πως η Ιλιάδα του Ομήρου άλλαξε τον κόσμο;

Βεβαίως και άλλαξε τον κόσμο. ενεπνευσε τον υιό του Θεού Άμωνος, Αλέξανδρο τον Μέγα και άλλαξαν τα σύνορα της Ελλάδος.

-Αν άλλαξε τον κόσμο!

Άς θυμηθούμε τον ποιητή Κων/νο Καβάφη
Στα 200 π.X.


«Aλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων—»

Μπορούμε κάλλιστα να φαντασθούμε

πως θ’ αδιαφόρησαν παντάπασι στην Σπάρτη

για την επιγραφήν αυτή. «Πλην Λακεδαιμονίων»,

μα φυσικά. Δεν ήσαν οι Σπαρτιάται

για να τους οδηγούν και για να τους προστάζουν

σαν πολυτίμους υπηρέτας. Άλλωστε

μια πανελλήνια εκστρατεία χωρίς

Σπαρτιάτη βασιλέα γι’ αρχηγό

δεν θα τους φαίνονταν πολλής περιωπής.

A βεβαιότατα «πλην Λακεδαιμονίων».

Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται.

Έτσι, πλην Λακεδαιμονίων στον Γρανικό·

και στην Ισσό μετά· και στην τελειωτική

την μάχη, όπου εσαρώθη ο φοβερός στρατόςπου στ’ Άρβηλα συγκέντρωσαν οι Πέρσαι:

που απ’ τ’ Άρβηλα ξεκίνησε για νίκην, κ’ εσαρώθη.

Κι απ’ την θαυμάσια πανελλήνιαν εκστρατεία,την νικηφόρα, την περίλαμπρη,

την περιλάλητη, την δοξασμένη

ως άλλη δεν δοξάσθηκε καμιά,

την απαράμιλλη: βγήκαμ’ εμείς·

ελληνικός καινούριος κόσμος, μέγας.

Εμείς· οι Aλεξανδρείς, οι Aντιοχείς,

οι Σελευκείς, κ’ οι πολυάριθμοι

επίλοιποι Έλληνες Aιγύπτου και Συρίας, κ’ οι εν Μηδία, κ’ οι εν Περσίδι, κι όσοι άλλοι.

Με τες εκτεταμένες επικράτειες,

με την ποικίλη δράσι των στοχαστικών προσαρμογών.

Και την Κοινήν Ελληνική Λαλιά

ώς μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν, ώς τους Ινδούς.

Για Λακεδαιμονίους να μιλούμε τώρα!

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

«Ο μέγας Πάν πέθανε»: Μία ακόμη κατασκευασμένη ιστορία από τους Χριστιανούς.

(κάνετε κλικ πάνω στην εικόνα για να μεγαλώσει και να τη διαβάσετε).



THE GREAT GOD PAN. The great god Pan was celebrated as the author and director of the sacred dances which he is supposed to have instituted to symbolize the circumambulations of the heavenly bodies. Pan was a composite creature, the upper part—with the exception of his horns—being human, and the lower part in the form of a goat. Pan is the prototype of natural energy and, while undoubtedly a phallic deity, should not be confused with Priapus. The pipes of Pan signify the natural harmony of the spheres, and the god himself is a symbol of Saturn because this planet is enthroned in Capricorn, whose emblem is a goat. The Egyptians were initiated into the Mysteries of Pan, who was regarded as a phase of Jupiter, the Demiurgus. Pan repre­sented the impregnating power of the sun and was the chief of a horde of rustic deities, panes, fauns, and satyrs. He also signified the controlling spirit of the lower worlds. The Christians fabricated a story to the effect that at the time of the birth of Christ the oracles were silenced after giving utterance to one last cry, "Qreat Pan is dead!"


ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΘΕΟΣ ΠΑΝ. Ο μεγάλος Θεός Παν ετιμάτο ως ο δημιουργός και διευθυντής των ιερών χορών που υποτίθεται πως καθιέρωσε για να συμβολίσει τις κυκλικές κινήσεις των ουρανίων σωμάτων. Ο Παν ήταν ένα σύνθετο πλάσμα, το ανώτερο μέρος του — με εξαίρεση τα κέρατά του —είναι ανθρώπινο, και το κατώτερο μέρος του είχε την μορφή αίγας.
Ο Παν είναι το πρωτότυπο της φυσικής ενέργειας και ενώ αναμφισβήτητα είναι μια φαλική θεότητα, δεν πρέπει να τον συγχέουμε με τον Πρίαπο. Ο αυλός του Πανός δηλώνει τη φυσική αρμονία των σφαιρών, και ο Θεός ο ίδιος είναι ένα σύμβολο του Κρόνου επειδή αυτός ο πλανήτης είναι ενθρονισμένος στον Αιγόκερο, του ο οποίου το έμβλημα είναι μια αίγα. Οι Αιγύπτιοι μυήθηκαν στα μυστήρια του Πανός, ο οποίος θεωρήθηκε ως μία φάση του Δία.
Ο Παν αντιπροσώπευε τη γονιμοποιητική δύναμη του ήλιου και ήταν ο προϊστάμενος μιας ομάδος αγροτικών θεοτήτων, των Πάνες, των Φαύνων και των Σατύρων. Σήμαινε επίσης το πνεύμα ελέγχου των κατώτερων κόσμων.
Οι Χριστιανοί κατασκεύασαν την ιστορία όπου κατά την εποχή της γέννησης του Χριστού τα μαντεία σιώπησαν αφού έβγαλαν μια τελευταία κραυγή: «Ο μέγας Πάν πέθανε».



«Ο μέγας Πάν πέθανε»: Μία ακόμη κατασκευασμένη ιστορία από τους Χριστιανούς.


Ο Ευσέβιος παραθέτει τη διήγηση αυτή στην Ευαγγελική παρασκευή, 5, 17. Από πού την πήρε δεν το γνωρίζουμε. Μπορεί και να την κατασκεύασε ο ίδιος. Αργότερα το πιθανότερο είναι να εδόθη εντολή στους αντιγραφείς των μοναστηριών να προσθέσουν την διήγηση του Ευσέβιου στο κείμενο του Πλουτάρχου.


Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο του Πλουτάρχου:

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ: ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΚΛΕΛΕΙΠΟΤΩΝ ΧΡΗΣΤΗΡΙΩΝ
17. Ενώ ο Ηρακλέων σιωπούσε και σκεφτόταν πάνω στο θέμα, ο Φίλιππος είπε: «Ωστόσο, Ηρακλέων, κακούς δαίμονες δεν έχει αφήσει μόνον ο Εμπεδοκλής, αλλά και ο Πλάτων, ο Ξενοκράτης και ο Χρύσιππος . Επίσης, όταν ο Δημόκριτος ευχόταν να συναντήσει «ευμενείς εικόνες (των θεών)», με τον τρόπο αυτό φανέρωνε πως γνώριζε και άλλες δυσμενείς, με μοχθηρές προθέσεις και τάσεις. Σχετικά με τον θάνατο τέτοιων φύσεων άκουσα λόγο από άνθρωπο όχι ασύνετο ούτε απατεώνα. Πατέρας του ρήτο­ρα Αιμιλιανού, του οποίου και από σας ορισμένοι παρακο­λουθήσατε τα μαθήματα, ήταν ο Επιθέρσης, συμπολίτης μου και δάσκαλος γραμματικός. Τούτος είπε πως κάποτε που ταξίδευε προς την Ιταλία επιβιβάστηκε σε πλοίο, το οποίο μετέφερε εμπορικό φορτίο και πολλούς επιβάτες. Ήταν ήδη βράδυ όταν, στην περιοχή των Εχινάδων, έπε­σε ο άνεμος, και το πλοίο παρασύρθηκε και βρέθηκε κοντά στους Παξούς. Οι περισσότεροι ήταν ξύπνιοι, πολλοί μά­λιστα έπιναν ακόμη μετά το δείπνο. Ξαφνικά ακούστηκε φωνή από το νησί των Παξών, κάποιος που φώναζε δυνατά τον Θαμούν, προκαλώντας την έκπληξη. Ο Θαμούς ήταν Αιγύπτιος καπετάνιος και λίγοι επιβάτες τον γνώριζαν με το όνομα του. Δύο φορές που άκουσε το όνομα του έμεινε σιωπηλός, την τρίτη όμως απάντησε σε αυτόν που τον φώναζε. Εκείνος με πιο δυνατή φωνή του είπε: «Όταν φτάσεις στο Παλώδες, να αναγγείλεις πως ο μέγας Πάν πέθανε». Όταν το άκουσαν, είπε ο Επιθέρσης, όλοι έμει­ναν εμβρόντητοι. Καθώς συζητούσαν μεταξύ τους για το αν ήταν καλύτερο να εκτελέσουν το πρόσταγμα ή να μην προβληματίζονται και να αδιαφορήσουν, ο Θαμούς αποφά­σισε, αν φυσούσε άνεμος, να περάσει από εκεί χωρίς να κάνει τίποτα, ενώ, αν υπήρχε νηνεμία και γαλήνη, να επαναλάβει αυτό που άκουσε. Όταν, λοιπόν, έφτασε στο Παλώδες, καθώς δεν υπήρχε άνεμος ούτε θαλασσοταραχή, ο Θαμούς, κοιτάζοντας από την πρύμνη προς τη στεριά, είπε, όπως ακριβώς το είχε ακούσει, πως «Ο μέγας Πάν πέθανε» . Προτού προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του, ακούστηκε δυνατός στεναγμός όχι ενός αλλά πλήθους ανά­μεικτος με βαθύτατη έκπληξη. Καθώς ήταν πολλοί άνθρω­ποι παρόντες, γρήγορα η ιστορία κυκλοφόρησε στη Ρώμη και ο Θαμούς έλαβε πρόσκληση να παρουσιαστεί στον Καίσαρα Τιβέριο. Ο Τιβέριος πίστεψε τη διήγηση του τόσο ώστε ζήτησε πληροφορίες και έκανε έρευνες για τον Πάνα. Οι φιλόλογοι του περιβάλλοντος του, που δεν ήταν και λίγοι, διατύπωσαν την υπόθεση ότι ήταν το παιδί του Ερμή και της Πηνελόπης». Ο Φίλιππος είχε ως μάρτυρες και ορισμένους από τους παρευρισκομένους, που είχαν ακούσει τον γέροντα Αιμιλιανό να διηγείται την ιστορία.

ΣΧΟΛΙΑ:
Κατά τον Μάνλυ Χώλ «Οι μυστικές διδασκαλίες όλων των αιώνων», «Οι Χριστιανοί κατασκεύασαν την ιστορία όπου κατά την εποχή της γέννησης του Χριστού τα μαντεία σιώπησαν αφού έβγαλαν μια τελευταία κραυγή: «Ο μέγας Πάν πέθανε».


Σύμφωνα με την πληροφο­ρία του Flaceliere (βλ. Εισαγωγικό σημείωμα στο έργο, σ. 92), ο Ευσέβιος παραθέτει τη διήγηση αυτή στην Ευαγγελική παρασκευή, 5, 17 κατ' αυτόν, ο θάνατος του Πανός επί Τιβερίου (1ος αι. π.Χ.-1ος αι. μ.Χ.) δεν σημαίνει παρά το τέλος του αρχαίου παγανισμού, τον οποίο νίκησε ο Χριστός. Ο Πάν ο μέγας δεν είναι πια ο προστάτης θεός των ποιμένων της Αρκαδίας, ο τριχωτός σύντροφος των Σατύρων, των Σιληνών και των Νυμφών, αλλά η ανώτατη εκείνη θεότητα, που οι Στωικοί ταύτιζαν με τον Δία-Κόσμο. Κατά τον Roscher πάλι (Jahrbuch fur klassischen Philologie, 145, 1892, 465-477, και Lexicon der Grieschischen und Romischen Mytho-logie, υ.λ. Πάν, η βιβλιογραφική παραπομπή από τον Fla­celiere), ο μέγας Πάν δεν είναι άλλος από τον ιερό τράγο, ο οποίος λατρευόταν στη Μένδη και που ο θάνατος του συνο­δευόταν πάντοτε με μοιρολόγια και τελετουργικές κραυγές. Ο Reinach τέλος (Cultes, mythes et religions, 3, 1-15· η βιβλιο­γραφική παραπομπή επίσης από τον Flaceliere), θεωρεί πως πρόκειται για τον θάνατο του Θαμούς, όπως ήταν το Συριακό όνομα του Άδωνι, που τον θάνατο του θρηνούσαν κραυγάζο­ντας οι πιστοί.

Ο Πικάσσο η νόσος Αλτσχάιμερ και η ζωγραφική

Όπως φαίνεται για να ζωγραφιζεις σαν τον Πικάσσο πρέπει να πάσχεις από Αλτχάιμερ.

Κύριλλος, Μεθόδιος και η Δήθεν Διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού στους Σλάβους

ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΙΟΣ:

Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

και το Γλαγολιτικό Αλφάβητο

Στο: http://erinya-hellenica.blogspot.com/

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Παυσανίας Κορινθιακά II, 24, 2-4

Στάδιο τον Άργους. Ιερά στήν ακρόπολη του Άργους.

Στην κορυφή τής Λάρισας υπάρχει ναός του λαρισαίου Δία, χωρίς στέγη - το λατρευτικό άγαλμα, καμωμένο από ξύλο, δεν ήταν πιά στημένο στο βάθρο του. Υπάρχει επίσης και ναός τής Αθηνάς αξιοθέατος. Σ' αυτόν, μεταξύ τών άλλων αναθημάτων, υπάρχει και ξόανο του Δία πού έχει δυο μάτια στή φυσική τους θέση και ένα τρίτο στο μέτωπο - λένε πώς ο Δίας αυτός ήταν του Πριάμου, του γιου του Λαομέδοντα, προγονικό άγαλμα στημένο στο μή στεγασμένο μέρος τής αυλής- όταν κυριεύονταν από τους έλληνες το Ίλιο, ό Πρίαμος είχε καταφύγει σ' αυτού του αγάλμα­τος το βωμό. Κατά τή μοιρασιά τών λαφύρων πήρε το άγαλμα ό Σθένελος, ό γιος του Καπανέα, και γι' αυτό το λόγο βρέθηκε αφιερωμένο εδώ. Γιά τά τρία μάτια του θά μπορούσε νά δώσει κανείς τήν έξης εξήγηση: πώς ό Δίας κυβερνάει στον ουρανό, αυτό είναι κοινός λόγος όλων τών ανθρώπων. Γιά κείνον πού κυβερνάει κάτω από τή γή τα νερά του Ερασίνου.

http://1tee-argous.arg.sch.gr/web/argolida/perioxes/argos.htm

http://www.matia.gr/7/76/76_1_6.html

«Τα ντουρντουβάκια», του Δημήτρη Μπατσιούλα

1941-1944. Βουλγαρική κατοχή στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη από το Στρυμώνα μέχρι τον Έβρο. Οι Έλληνες υπομένουν πείνα, βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς και προπαγάνδα για τη Μεγάλη Βουλγαρία του Αιγαίου… Τα γεγονότα και οι σφαγές του άμαχου πληθυσμού στις 29 Σεπτεμβρίου του 1941 στη Δράμα και τα περίχωρά της, το Δοξάτο καθώς και στο Νέο Σκοπό Σερρών. Η ομηρία όλων των παλικαριών από τις κατεχόμενες περιοχές, για να μην υπάρξει αντίσταση κατά των κατοχικών δυνάμεων και η κατάταξή τους στα τάγματα εργασίας του Βουλγαρικού στρατού, στα ΝΤΟΥΡΝΤΟΥΒΑΚΙΑ. Η καταναγκαστική εργασία μεσ’ το λιοπύρι, στα βουνά και στους κάμπους της Βουλγαρίας για να περάσουν δρόμοι και σιδηροδρομικές γραμμές, με πενήντα δράμια νερό κάθε δυο ώρες, με ελάχιστο κακοφτιαγμένο φαγητό και άγριους ξυλοδαρμούς. Όλα αυτά βέβαια μπορούσαν να τα γλυτώσουν, έφτανε να απαρνιόνταν την Ελληνική τους υπηκοότητα και να γραφόταν Βούλγαροι…Η ζωή στο χωριό για το Στέργιο Αλεξανδρή, λοχία στους Παληουριώνες, ένα από τα οχυρά της γραμμής Μεταξά κατά την εισβολή των χιτλερικών στρατευμάτων στην Ελλάδα, επιφυλάσσει οδυνηρές εμπειρίες. Η πάλη ανάμεσα στο χρέος για την πατρίδα και την αγάπη για την οικογένεια και τους φίλους, ο έρωτας και η αβεβαιότητα για το μέλλον, η πνιγμένη υπερηφάνεια μπροστά στον αγώνα για προσωπική επιβίωση και το φόβο για αντίποινα στην οικογένεια, η δοκιμασία των προσωπικών σχέσεων μέσα σε ένα περιβάλλον προπαγάνδας και καχυποψίας και η συγκλονιστική αλληλεγγύη των κατατρεγμένων…Μια δυνατή ιστορία βασισμένη πάνω σε πραγματικές μαρτυρίες και ιστορικά γεγονότα, μια κατάθεση ψυχής και ένας φόρος τιμής για μια από τις σκοτεινότερες περιόδους της Γης των Μακεδόνων.

Dourdouvakia

Dimitrios Batsioulas

"A novel? Maybe, but with the reality to invade in it, since the author reminds us with his notes the names of the victims caused by the atrocities of the occupation forces."
October 27, 2006 - Costas Marinos - Newspaper Macedonia
"An extremely important novel."
December 2006 - Dimitris V. Triantafyllidis - Diavazo Magazine
"An fascinating and thrilling read."
December 2006 - Index Magazine
1941-1944. During the Second World War, Greece suffers a triple occupation: Germans occupy the mainland and the islands, Italians occupy Western Greece and Bulgarians the Eastern Macedonia and Thrace. The Greek population of the Bulgarian occupied region suffer hunger, torture and propaganda for the Great Bulgaria of the Aegean Sea... At September the 29th civilian population is slaughtered in the cities of Drama, Doxato and Neos Skopos of Serres, while the Bulgarian forces decide to take a rough measurement to ensure that the occupied population is not going to revolt. All male population in the occupied regions should be enlisted in forced labour battalions of the Bulgarian army, becoming the so-called Dourdouvakia. In the labour camps, they had to work under aggravating circumstances at the fields and mountains of inner Bulgaria, making roads and railways, drinking 30gr. of water every two hours, suffering from malnutrition and being savagely beaten. The only way to escape this punishment was to denounce their Greek nationality and enlist as Bulgarians...
Life in the small village of Stergios Alexandris, sergeant in Paliouriones, one of the forts of Metaxa's line during the invasion of the Nazi troops in Greece, is full of painful experiences. Struggling between the debt of honour towards his country and the love for his family and friends makes his life unbearable, while he faces love, passion, the uncertain future, the suppressed pride because of the fight for survival and the fear for retaliation against his family, the test of personal relations in surroundings of propaganda and distrust and the overwhelming solidarity of the hunted and persecuted...
A sensational story based on historical facts and testimonies, a soul-deep writing and a tribute of honour for one of the darkest periods of the Land of the Macedonians.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

ΤΟ "ΑΒΑΤΟΝ" ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΙΤΡΟΥΒΙΟ

ΒΙΤΡΟΥΒΙΟΣ: ΔΕΚΑ ΒΙΒΛΙΑ
ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII

13. Μετά το θάνατο του Μαύσωλου, ανέβηκε στο θρόνο η σύζυγος του Αρτεμισία και οι Ρόδιοι, που θεώρησαν προσβολή να κυβερνά τις πόλεις της Καρίας μια γυναίκα, ετοίμασαν στόλο και ξεκίνησαν να κυριεύσουν το βασίλειο. Μόλις το έμαθε αυτό η Αρτεμισία, διέταξε το στόλο της να κρυφτεί σε κείνο το λιμανάκι με τους κωπηλάτες και τους αξιωματικούς σε ετοιμότητα κι όλους τους υπόλοιπους πολίτες να λάβουν θέση στα τείχη της πόλης. Όταν προσάραξαν οι Ρόδιοι στο μεγάλο λιμάνι με τον καλά αρματωμένο στόλο τους, διέταξε τα πλήθη να τους υποδεχτούν με επευφημίες από τα τείχη και να τους υποσχεθούν ότι θα παραδώσουν την πόλη. Τότε, αφού εκείνοι πέρασαν μέσα στα τείχη αφήνοντας τα πλοία τους αφύλαχτα, η Αρτεμισία ξαφνικά ακολου­θώντας ένα κανάλι που επικοινωνούσε με τη θάλασσα, έβγαλε το στόλο της από το μικρό λιμάνι και μπήκε στο μεγάλο. Αποβίβασε τους στρατιώτες της και ρυμούλκησε τα εγκαταλειμμένα σκάφη των Ροδίων στα ανοιχτά. Έτσι οι Ρόδιοι βρέθηκαν περικυκλωμένοι από παντού χωρίς δυνατότητα διαφυγής και σφάχτηκαν μέσα στην αγορά.

15. πως οι συμπολίτες τους επέστρεφαν θριαμβευτές και υποδέχτη­καν τον εχθρό. Τότε η Αρτεμισία, αφού κατέλαβε τη Ρόδο και σκότωσε τους επικεφαλής της, ανέγειρε στην πόλη της Ρόδου ένα τρόπαιο της νίκης της με δύο μπρούντζινα αγάλματα, εκ των οποίων το ένα αναπα­ριστούσε την πόλη των Ροδίων και το άλλο την ίδια. Η Αρτεμισία απεικονιζόταν την ώρα που στιγμάτιζε με πυρακτωμένο σίδερο το κρά­τος των Ροδίων. Αργότερα οι Ρόδιοι, σεβόμενοι τη θρησκευτική αρχή που θεωρεί αμαρτία το ξήλωμα των τροπαίων, όταν αυτά είναι αφιερω­μένα, κατασκεύασαν ένα κτίσμα γύρω από το σημείο εκείνο. Έτσι με την ανέγερση του «Ελληνικού Σταθμού» το κάλυψαν, ώστε να μην μπορεί να το δει κανείς και διέταξαν να κηρυχτεί το κτίσμα «άβατον».

Mία σημειολογική προσέγγιση σε μία ανατριχιαστική "αγιογραφία".

(κάνετε κλικ πάνω στο έγγραφο για να μεγαλώσει και να το διαβάσετε).



«Όταν δέ έλθη ό υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού καί πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ' αυτού, τότε καθησει επί θρόνου δόξης αυτού. Καί συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τά έθνη, καί άφοριεί αυτούς άπ' αλλήλων ώσπερ ό ποιμήν αφορίζει τά πρόβατα άπό των έρίφων. Καί στήσει τά μέν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τά δέ ερί­φια εξ ευωνύμων. Τότε έρει ό βασιλεύς τοις εκ δεξιών αυτού δεύτε οί ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονο­μήσατε τήν ήτοιμασμένην υμίν βασιλείαν άπό καταβολής κόσμου... Τότε ερεί καί τοις εξ ευωνύμων πορεύεσθε άπ' εμού οί κατηραμένοι εις τό πυρ τό αιώνιον τό ήτοιμασμένον τω διαβόλω καί τοις άγγέλοις αυτού... Καί απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οί δέ δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον.»
ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ, κεφ. κε.' στίχ. 31-47.

Επάνω: Βρίσκονται οι «καλοί». Υπάρχει τάξις, ευγένεια, ηρεμία, άρπες, τρομπέτες, βιολιά, κιθάρες. Όλοι είναι φρεσκοπλυμένοι, χτενισμένοι και λίγοι ξυρισμένοι (διότι ο πώγων πρέπει να είναι Βιβλικός). Η ιεραρχία κλιμακώνεται από τα κάτω προς τα άνω.

Κάτω οι πιστοί.

Κέντρο: οι απόστολοι και λίγο πιο πάνω τους οι ευαγγελιστές
Κέντρο και λίγο πιο πάνω ο Δαυΐδ (αριστερά), ο Ιωάννης ο πρόδρομος με δύο κεφάλια (η έναρξις του σουρεαλιστικού παραλόγου).
Πάνω αγγελοι, φτερά γονυκλυσίες και δεξιά ο Μωϋσής.

Πάνω Κέντρο: Η τριάς ο εις μετά ολοστρόγγυλου φωτοστεφάνου και το χέρι στο σχήμα της ευλογίας των τριών δακτύλων και το Ιερόν Βιβλίον ο έτερος μετά τριγωνικού φωτοστεφάνου, και ράβδον βασιλικήν (ίνα μας συντρίψει ως κεράμους) και το χέρι στο σχήμα της ευλογίας των τριών δακτύλων, κατέχοντες την πλήρως εκχριστιανισθείσαν υδρόγειον (όνειρον θερινής νυκτός). Κάτωθεν της τριάδος η μητέρα σχηματίζοντας με τα χέρια το Αιγυπτιακό ιερογλυφικό «Πιστεύω».

Κέντρον: Ο οφθαλμός του Όσιρι, ο σταυρός του μαρτυρίου, 9μελές δικαστήριον. Οι καλοί ανεβαίνουν, οι κακοί κατεβαίνουν. (Άν προσέξουμε θα παρατηρήσουμε πως το σχέδιο υποκρίπτει το ΓΙΝ_ΓΙΑΝ). Ο βασιλεύς εκλιπαρεί (σύμβολο της υποταγής της κοσμικής εξουσίας στο ιερατείο). Ο Μητροπολίτης ανάμεσα στους καλούς ανεβαίνει. Δίπλα του με φερετζέ και σε στάση γονυκλυσίας, (υποταγής προς το ιερατείο) η πιστή (το πιθανότερον μέλος κάποιας παραθρησκετικής οργανώσεως).

Αριστερή πύλη: Τρία ρόδα (Ροδοσταυρικός δάκτυλος;) άγγελος με τρομπέτα – θριαμβικός, δύο δισκοπότηρα (δια την καλλιτεχνική συμμετρία), εικονίτσες, το σύμβολον της πλήρως εκχριστιανισθείσας υδρόγειου.

Δεξιά πύλη: Ο εωσφόρος, το χρήμα, νεκροκεφαλή, ζάρια, πιστόλι, μαχαίρι, κέρατα. Γυμνόστηθος αμαρτωλή ποινικοποίησις της ωραιότητος του υγιούς γυμνού σώματος.

Κάτω: Το χάος. Η αταξία. Γυμνά σώματα. Φίδια. Δαίμονες με φτερά νυχτερίδας. Ο λατρεύων το χρήμα (δεν είναι μέλος του ιερατείου).

Μία τρομακτική εικονογράφηση που τα ψυχικά τραύματα που προκαλεί υπονομεύουν την κοινωνία μας.

Τελικά η Ελληνική γλώσσα είναι τόσο φτωχή που εκτός των άλλων εισαγωγών, πρέπει να εισάγει και λέξεις;

Κούλουμα : Από το Αλβανικό CULUM (= Καθαρός), ο υπαίθριος εορτασμός της Καθαράς Δευτέρας.

Καλούμπα: Εκ του Ιταλικού calumare = χαλαρώνω το νήμα των χαρταετών.

Πρόκειται για το κανάλι της Βουλής και δεν έχει αποφασίσει άν θα το λέμε Αλβανικά ή Ελληνικά.

Famous Quotes About The Greeks

http://www.metacafe.com/watch/513493/famous_quotes_about_the_greeks/


http://www.metacafe.com/watch/683340/statues_of_the_ancient_greek_gods_by_gregory_zorzos/



http://www.metacafe.com/watch/687586/hellenic_greek_empire_by_gregory_zorzos/

ΗΡΟΔΟΤΟΣ: Tο αποτέλεσμα της δημοκρα­τίας, της ολιγαρχίας ή της μοναρχίας

ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΘΑΛΕΙΑ

80. Πέντε μέρες αργότερα, όταν ξεθύμανε ο ενθουσια­σμός τους, οι συνεργοί συγκεντρώθηκαν, για να συζητή­σουν διεξοδικά την καινούρια κατάσταση. Στη συνάντηση εκφωνήθηκαν ορισμένοι λόγοι μολονότι ορισμένοι συμπατριωτες μας αρνούνται να το πιστέψουν, έτσι έγινε . Πρώτος μίλησε ο Οτάνης, που πρότεινε να εγκαθιδρύ­σουν δημοκρατικό καθεστώς στην Περσία. «Πιστεύω», είπε, «ότι έχει περάσει η εποχή που μπορεί όλη η εξουσία να είναι συγκεντρωμένη στα χέρια ενός άνδρα. Η μοναρχία δεν είναι ούτε ευχάριστη ούτε καλή. Ξέρετε σε ποια κατά­σταση οδήγησε η αλαζονεία τον Καμβύση κι είδατε με τα ίδια σας τα μάτια την επίδραση της πάνω στους δυο μά­γους. Πώς μπορεί κανείς να εντάξει τη μοναρχία σε ένα υγιές σύστημα διοίκησης, όταν επιτρέπει σ' έναν άνθρωπο να κάνει ό,τι του αρέσει χωρίς καμιά ευθύνη ή έλεγχο; Ακόμα κι οι καλύτεροι άνδρες, όταν έχουν απεριόριστη εξουσία, αλλάζουν αναπόφευκτα προς το χειρότερο είναι αδύνατο να συνεχίσει κανείς ν αντιμετωπίζει τα πράγματα όπως πρωτύτερα συνήθιζε. Τα συνηθισμένα ελαττώματα ενός μονάρχη είναι ο φθόνος κι η αλαζονεία. Ο φθόνος, γιατί είναι μια φυσική ανθρώπινη αδυναμία, και η αλαζονεία, γιατί τα υπερβολικά πλούτη κι η δύναμη τον οδηγούν στην αυταπάτη ότι δεν είναι κοινός άνθρωπος. Αυτά τα δύο ελαττώματα αποτελούν τις ρίζες κάθε κακίας. Οδηγούν σε πράξεις άγριας κι αφύσικης σκληρότητας. Η απόλυτη εξουσία θα έπρεπε, κανονικά, να αποκλείει τον φθόνο, αφού ο κάτοχος της έχει επίσης τον έλεγχο πάνω σε καθετί που θα μπορούσε να επιθυμήσει κι όμως, η στάση του είναι εντελώς αντίθετη απέναντι στους πολίτες. Ζηλεύουν τους καλύτερους, απλώς και μόνο επειδή συνεχίζουν να ζουν, και βρίσκουν χαρά στους χειρότερους ακόμα, κανείς δεν είναι πιο πρόθυμος από ένα βασιλιά να ακούσει ψευτιές. Ο βασιλιάς είναι ο πιο αντιφατικός άνθρωπος. Δείξε του τον σεβασμό που του αρμόζει και θα εξοργιστεί που δεν τα­πεινώνεσαι μπροστά στη μεγαλειότητα του. γονάτισε μπροστά του και θα σε μισήσει, γιατί είσαι ένας τιποτένιος κόλακας. Και το χειρότερο, ισοπεδώνει το οικοδόμημα των αρχαίων παραδόσεων και νόμων, εξαναγκάζει γυναί­κες να υπηρετούν την ευχαρίστηση του κι επιβάλλει θανα­τική ποινή σε άνδρες χωρίς να τους δικάσει. Σε τέλεια αντίθεση με όλα αυτά είναι η κυβέρνηση του λαού. Πρώ­τον, έχει το ομορφότερο χαρακτηριστικό: την ισονομία και δεύτερον, ο λαός που έχει την εξουσία δεν κάνει τίποτε απ' ό,τι κάνουν οι μονάρχες. Στη δημοκρατία, κάθε αξιωμα­τούχος ορίζεται με κλήρο και είναι υποχρεωμένος να λο­γοδοτεί για τη συμπεριφορά του. όλα τα ζητήματα τίθενται σε ανοιχτή συζήτηση. Γι' αυτούς τους λόγους, προτείνω να παραμερίσουμε τη μοναρχία και να φέρουμε τον λαό στην εξουσία γιατί στον λαό στηρίζονται τα πάντα».
81. Μετά τον Οτάνη που είπε αυτά πήρε τον λόγο ο Μεγάβυζος, ο οποίος συνέστησε την ολιγαρχία με τα εξής επιχειρήματα. «Θα συμφωνήσω με τον Οτάνη στο σημείο που μίλησε για την κατάργηση της μοναρχίας όμως έχει άδικο, όταν μας προτρέπει να παραδώσουμε την πολιτική εξουσία στον λαό. Ο όχλος είναι απερίσκεπτη μάζα, που τη διακρίνει απύθμενη άγνοια, ανευθυνότητα και βιαιότητα. Θα ήταν φοβερό να ξεφύγουμε από τις αλαζονικές ιδιοτρο­πίες ενός βασιλιά, για να πέσουμε στην εξίσου αδικαιολόγητη απανθρωπιά του όχλου. Ένας βασιλιάς ενεργεί του­λάχιστον με συνείδηση και βούληση, ο όχλος όμως όχι. Και πώς θα μπορούσε, όταν δεν έμαθε ποτέ ποιο είναι το σωστό και το πρέπον και δεν έχει καμιά έμφυτη γνώση πάνω στο θέμα ; Οι μάζες δεν έχουν σκέψη στο κεφάλι τους το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ριχτούν στα τυφλά στην πολιτική, όπως ένα ποτάμι που ξεχειλίζει. Όσο για τον λαό, ας κυβερνά τους εχθρούς της Περσίας· εμείς είναι καλύτερα να διαλέξουμε έναν ορισμένο αριθμό από τους καλύτερους άνδρες στη χώρα μας και να δώσουμε σ' αυ­τούς την εξουσία. Εμείς όλοι θα πρέπει να είμαστε ανάμεσα τους κι είναι φυσικό να υποθέσει κανείς ότι από τους καλύτερους άνδρες γεννιούνται οι καλύτερες αποφάσεις».
82. Ο Μεγάβυζος είχε αυτή τη γνώμη. Ο Δαρείος ήταν ο τρίτος που πήρε τον λόγο. «Υποστηρίζω», είπε, «όλες τις παρατηρήσεις του σχετικά με τον όχλο, αλλά δεν συμφωνώ μαζί του σε όσα είπε για την ολιγαρχία. Πάρτε τις τρεις μορφές διακυβέρνησης που εξετάζουμε —τη δημοκρατία, την ολιγαρχία και τη μοναρχία— και υποθέστε ότι η καθεμιά είναι η καλύτερη στο είδος της. Εγώ πιστεύω πως η τρίτη είναι πολύ προτιμότερη από τις άλλες δύο. Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από έναν καλό κυβερνήτη. Η κρίση του θα είναι σύμφωνη με τον χαρακτήρα του, ο έλεγχος που θα ασκεί πάνω στον λαό υπεράνω κριτικής, στην ολιγαρχία τα μέτρα που θα λαμβάνει απέναντι στους εχθρούς και τους προδότες θα κρατούνται πιο εύκολα μυ­στικά. Σε μια ολιγαρχία, το γεγονός ότι ένας αριθμός ανδρών ανταγωνίζονται για διάκριση στις δημόσιες υπηρε­σίες δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε βίαιες προσωπικές διενέξεις· καθένας απ' αυτούς θέλει να φτάσει στην κορυφή και να δει τις δικές του προτάσεις να προωθούνται· έτσι, οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Οι προσωπικές συγκρού­σεις οδηγούν σε ανοιχτές διαμάχες, για να καταλήξουν σε αιματοχυσίες· κι απ' αυτή την κατάσταση, η μόνη διέξοδος είναι η επιστροφή στη μοναρχία μια καταφανής απόδειξη ότι το καθεστώς της μοναρχίας είναι καλύτερο. Σε μια δημοκρατία, πάλι, θα γίνουν αναπόφευκτα καταχρήσεις σ' αυτή την περίπτωση, πάντως, οι διεφθαρμένες συμφωνίες στις κυβερνητικές υπηρεσίες δεν οδηγούν σε ανοιχτές ρήξεις αλλά σε μυστικές συναλλαγές, όπου ο ένας υποστηρί­ζει τον άλλο. Και προχωρά έτσι, ώσπου κάποιος εμφανίζεται ως προστάτης του λαού και διαλύει τις φατρίες που κοιτούν τα δικά τους συμφέροντα. Αυτός κερδίζει τον θαυμασμό του όχλου, ο οποίος, αργά ή γρήγορα, του εμπι­στεύεται την απόλυτη εξουσία να, λοιπόν, άλλη μια απόδειξη ότι η μοναρχία είναι καλύτερο καθεστώς. Για να ολοκληρώσω πώς κερδίσαμε την ελευθερία μας και ποιος μας την έδωσε, Είναι το αποτέλεσμα της δημοκρα­τίας, της ολιγαρχίας ή της μοναρχίας; Μας ελευθέρωσε ένας άνδρας και γι' αυτό προτείνω να διατηρήσουμε αυτό το καθεστώς διακυβέρνησης και, επιπλέον, να αποφύγουμε να αλλάξουμε αρχαίες μας συνήθειες, που μας ευεργέτη­σαν, μάλιστα, στο παρελθόν. Κάτι τέτοιο μόνο στον όλεθρο θα μπορούσε να μας οδηγήσει».
83. Αυτές ήταν οι τρεις απόψεις, όπως διατυπώθηκαν με τρεις λόγους, κι οι τέσσερις άνδρες από τους επτά που δεν είχαν μιλήσει ψήφισαν την τελευταία.

ΕΤΣΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ "ΘΑΥΜΑΤΑ"

Αυτή είναι η πιο –μακράν- φευγάτη εικόνα που έχω δει!! Ακολούθησε τις οδηγίες..*

1) Συγκεντρώσου και παρατήρησε για 30-45 δεύτερα τις 4 μικρές τελείες στο κέντρο.* 2) Μετά κοίταξε σ’ έναν τοίχο κοντά σου (ή σε μια επίπεδη επιφάνεια ίδιου χρώματος άσχετα το τι είναι, αρκεί να είναι επίπεδη..)*

3) Θα δεις σε λίγο να εμφανίζεται μια εικόνα (κάνε υπομονή…!) *

4) Ανοιγόκλεισε τα μάτια σου, εστίασε στο κέντρο και μια φιγούρα θα εμφανιστεί. *

5) Τι βλέπεις ??..ή μάλλον ΠΟΙΟΝ βλέπεις??

ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ: ΤΟ ΣΚΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΗΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΜΙΣΟΥΣ.

Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΣΚΟΡΠΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΣΤΑΧΤΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ. Νά τι γράφει ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ στα "ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΜΑΤΑ":
Να εξετάσεις, όμως, και την αντίθετη διάθεση, κατανοώντας τη μέσω παραδειγμά­των. Οι κάτοικοι της Ιταλίας, λοιπόν, αφού χρησιμοποί­ησαν σαν πόρνες τις κόρες και τη γυναίκα του Διονυσίου, τις σκότωσαν και μετά έκαψαν τα σώματα τους και σκόρ­πισαν από ένα πλοίο την τέφρα στη θάλασσα. Όταν, όμως, κάποιος Μένανδρος, που βασίλευσε δίκαια στη Βακτρία, πέθανε στο στρατόπεδο, οι πόλεις τέλεσαν κατά τ’ άλλα την κηδεία του όπως συνηθιζόταν, αλλά σχετικά με τα λείψανα του ήρθαν σε διαμάχη και με δυσκολία συμβιβά­στηκαν, ώστε, αφού μοίρασαν την τέφρα του σε ίσα μέρη, έφυγαν και έφτιαξαν μνημεία του άνθρωπου σε όλες τις πόλεις.

ARTHUR DE GOBINEAU: ΤΑ "ΦΤΩΧΑ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙΑ" ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΚΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΝΑΟΥΣ

Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, δυο Άγγλοι, ο λόρδος Χ..., κι ένας φίλος του, πήγαν κυνήγι στην οροσειρά του Παρνασ­σού. Στην Πάτρα, τους συμβούλευσαν να το αποφύγουν εκείνοι όμως δεν έκριναν σκόπιμο ν' ακολουθήσουν τη συμβουλή κι έπεσαν θύματα απαγωγής από ληστές. Η διπλωματική αποστο­λή της Αγγλίας, πλήρως ενημερωμένη για τα διαβήματα σε ανάλογες περιπτώσεις, δεν θέλησε ν' αναθέσει στην κυβέρνη­ση την απελευθέρωση των αιχμαλώτων. Ανατέθηκαν όλα σε διαιτητική αντιπροσωπεία και, μετά από διαπραγματεύσεις, το ποσό των λύτρων καθορίστηκε στις 75.000 φράγκα. Ο λόρδος Χ... έμεινε μοναδικός όμηρος, ενώ ο φίλος του αφέθηκε ελεύ­θερος και επέστρεψε στην Αθήνα, για να συγκεντρώσει το αναγκαίο ποσό. Οι απεσταλμένοι το συγκέντρωσαν χωρίς την παραμικρή δυσκολία, επέστρεψαν στην Πάτρα, πέρασαν τη θάλασσα και, όπο)ς τους είχαν υποδείξει να κάνουν, ένας απ' αυτούς πήγε μόνος του στην ύπαιθρο χώρα και διήνυσε μεγάλη απόσταση χωρίς να συναντήσει κανέναν. Μετά από μερικές ώρες έφτασε σ' ένα εκκλησάκι, από τα αναρίθμητα που έχει η Ελλάδα. Είναι φτωχά εκκλησάκια που σπάνια δέχονται επι­σκέπτες, αφού στην πλειοψηφία τους απέχουν πολύ από τις κα­τοικημένες περιοχές, έχουν όμως το εξής αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό: είναι όλα χτισμένα πάνω στα θεμέλια ή τουλάχι­στον στην περιοχή όπου υπήρξε κάποτε ειδωλολατρικός ναός.

Ο ΜΕΓΑΣ ΠΑΝΑΣ ΑΝΑΤΕΛΕΙ

Πότε ηλώθη η Κωνσταντινούπολις;

http://www.greatlie.com/gr/articles.cfm?action=detail&id=361

Δείτε τήν δημοσία δήλωσιν τού κ. Θ. Ζήση (καθηγητής θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσ/νίκης)

http://www.youtube.com/watch?v=v3XA7VSq06Y

(από τό πρώτο πανελλήνιον συνέδριον τής ορθοδοξίας. Αίθουσα τελετών τού Α.Π.Θ., 25 Μαΐου 2003!)

ΜΙΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑ

ΡΟΜΠΕΡΝΤ ΓΚΡΕΪΒΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ

Κατά τόν Απολλώνιο Ρόδιο (Α 1126-29) ό Τιτίας ήταν ένας άπό τους τρεις μόνο Ίδαίους Δάκτυλους πού προκαλούν τις καταστροφές. Έναν άλλο Δάκτυλο ονομάζει Κυλλήνιο. Έχω αποδείξει ( στή Λευκή θεά σ. 281 ) Ότι στην δαχτυλομαγεία ό Τιτίας-Δάκτυλος συμβόλιζε το μεσαίο δάχτυλο, ό Κυλλήνιος ( αλ­λιώς Ηρακλής) τόν αντίχειρα, ένώ ό τρίτος, ό Δάσκυλος ήταν σύμβολο του δείκτη, Οπως μαρτυρεί καί τό Όνομα του ( βλ. 53. / ). Σήκωναν τά τρία αυτά δάχτυλα, ενώ δίπλωναν τον παράμεσο καί τό μικρό: ήταν ή « φρυγική ευλογία » πού δινόταν αρχικά στό όνομα της Μυρίνης, όπως σήμερα δίνεται στο όνομα της Αγίας Τριάδας.

Μία ασβεστοκάμινος ανοίχτηκε πίσω από τον χώρο Δ΄.Τα αγάλματα και οι επιγραφές έγιναν ασβέστης.

«Στα μέσα του 3ου αιώνα μ. Χ. το συγκρότημα του Σεβαστείου καταστράφηκε και εγκαταλήφθηκε. Μία ασβεστοκάμινος ανοίχτηκε πίσω από τον χώρο Δ΄. Τα αγάλματα και οι επιγραφές έγιναν ασβέστης. Οι παλιές θρησκείες εγαταλείπονται. Τα ιερά καταλύονται.»
«Λατρεία θεών και θνητών που τοποθέτησαν τους εαυτούς τους στην σφαίρα του θείου. Ηγέτες που δημιούργησαν μία πλαστή εικόνα για το πρόσωπό τους, επιδιώκοντας την αιωνιότητα. Κοντά τους φιλόδοξοι θνητοί που θεώρησαν ότι μπορούν να νικήσουν τον χρόνο. Φλαβία Μύστα ιέρεια και εκλεκτή μιας κοινωνίας που η αλαζονία της την τύφλωσε.»
«Η ματαιοδοξία μιας εποχής καταλήγει στο μουσείο για να υπηρετήσει άλλους σκοπούς.»

(ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΛΙΝΔΟΙΑ)

Η μοναξιά αυξάνει την πίστη στο υπερφυσικό

Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι οι άνθρωποι που αισθάνονται έντονα μοναξιά τείνουν να πιστεύουν στο υπερφυσικό, το Θεό, του αγγέλους και τα θαύματα.
Αν και οι σημερινές κοινωνίες δεν προϋποθέτουν την ομαδική συμβίωση, το αίσθημα της κοινωνικής αποδοχής είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τον σύγχρονο άνθρωπο. Το αίσθημα της απομόνωσης και της μοναξιάς είναι επιζήμια για τον άνθρωπο, που μπορεί να οδηγήσει ψυχολογικές αλλά και σωματικές ασθένειες, όπως αναφέρει ο Νίκολας Έπλεϊ, ερευνητής στο πανεπιστήμιο του Σικάγο και επικεφαλής της μελέτης.
Όταν οι άνθρωποι αισθάνονται μοναξιά, μπορεί να επιχειρήσουν να αναζητήσουν παλιές φιλίες, να αναζητήσουν νέες, ή να δημιουργήσουν δεσμούς δίνοντας ανθρώπινη διάσταση σε υλικά αγαθά, όπως το αυτοκίνητο, ο υπολογιστής, ή πιστεύοντας σε υπερφυσικά γεγονότα και θρησκευτικές φιγούρες.
Μετά από πειράματα και μελέτη συμπεριφοράς διαφορετικών ομάδων σε ελεγχόμενο περιβάλλον, η ομάδα του Δρ. Έπλεϊ διαπίστωσε ότι η πίστη στη θρησκεία και σε υπερφυσικά φαινόμενα αυξάνεται ανάλογα με το αίσθημα μοναξιάς του ατόμου. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η αυξημένη θρησκευτική πίστη συχνά συνδέεται με την ιδιοκτησία κάποιου κατοικίδιου, χωρίς ωστόσο να μπορεί ακόμη να εξηγηθεί η σύνδεση τους.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες Livescience

ΤΑ ΚΑΛΛΙΝΔΟΙΑ ΕΦΗΜ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

(κάνετε κλικ πάνω στο έγγραφο για να μεγαλώσει και να το διαβάσετε).