Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Aπό το βιβλίο του Αλέκου Αγγελίδη «ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ» εκδόσεις ΠΛΑΤΩΝΟΣ

«Η αμάθεια κατασταίνει τους ανθρώπους μωρούς».
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ Α' 52β.

Εις το διάβα των αιώνων υπήρξαν εποχές που άνθισαν η παι­δεία και η μάθηση και εποχές που βυθίστηκαν σε βαθύ σκοτάδι ή ναρκοθετήθηκαν από σκοτεινές καταστάσεις και σκοταδιστι­κά ρεύματα και παρέλυσαν κυριολεκτικά.
Και εκτός από τη γενικά κατά εποχές θάμπωση της λάμψης του πνεύματος, παρουσιάστηκαν και μερικότερες κάμψεις και ναρκώσεις της πνευματικής προόδου, οι οποίες επηρέασαν ιδι­αίτερα διάφορους χώρους και σε διάφορες εποχές.
Όσον αφορά τον ελληνικό χώρο, το χώρο όπου γαλουχήθηκε και έλαμψε το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, απλώθηκε βαθύ σκοτά­δι σε όλη την έκταση του στη διάρκεια του Βυζαντίου και ιδιαί­τερα της Τουρκοκρατίας. Και ενώ στην Ευρώπη η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός έσχιζαν θαρραλέα τα σκοτάδια του Μεσαίω­να, στη χριστιανική Ανατολή η τουρκική κατοχή και η δεισιδαί-μονη και ισχυρόγνωμη παπαδοκρατία της εποχής εκείνης τύλι­γαν με ένα ακόμη μαύρο πέπλο τη σκέψη και το πνεύμα, πνίγο­ντας μαζί με τη μάθηση και κάθε φιλελεύθερη και φωτισμένη φωνή. Στις σκοτεινές αυτές εποχές υπήρξαν περίοδοι που ο πόλεμος κατά των Γραμμάτων, η περιφρόνηση της μάθησης, η αποστρο­φή προς τα βιβλία, η αποχή από τη μελέτη και η πλήρης αμάθεια είχαν γίνει ιδιαίτερα προνόμια των κληρικών.
Παρασυρμένος από την προσπάθεια του ο κλήρος να εξουδε­τερώσει κάθε τι το εθνικό και να χειραγωγήσει κάθε κοινωνική εκδήλωση στράφηκε, από τους πρώτους ακόμη χριστιανικούς χρόνους, με μανία κατά του ελληνικού πνεύματος και, εκτός από τον εξοντωτικό πόλεμο που κήρυξε κατά των διάφορων φιλοσο­φικών θεωριών, επιδόθηκε στην καταστροφή των πάντων, που είχαν σχέση μ' αυτό και ιδιαίτερα των βιβλίων, των συγγραμμά­των και όλων των προϊόντων του πνεύματος.
Τότε γεννήθηκε και επικράτησε απόλυτα το καλογερίστικο δόγμα: «Τι χρείαν έχομεν ημείς των βιβλίων;». Απόρροια του δόγματος αυτού ήταν και η άποψη πως όλα τα βιβλία, εκτός από τα ψαλτήρια, ήταν «εθνικά» και κατά συνέπεια αιρετικά και επι­κίνδυνα.
Η καλογερίστικη αυτή θεωρία δε διέφερε καθόλου κι από το σκεπτικό των μουσουλμάνων.
Ο μουσουλμάνος σοφός Άμπντ—Αλ —Λατίφ (1162-1231) λέ­γει πως ο χαλίφης Ομάρ —Χατάμπ (587-644), απαντώντας το 642 σε ερώτηση του στρατηγού του Αμρ-Ιμπνάλ-Ας, του κατα­κτητή της Αλεξάνδρειας, τι να κάμει με τα βιβλία της εκεί ξα­κουστής βιβλιοθήκης, του έγραψε:
«Αν τα κείμενα των Ελλήνων συμφωνούν με το βιβλίο του Θε­ού (το Κοράνι), δεν μας είναι απαραίτητα και δεν υπάρχει λόγος να διατηρηθούν. Αν δεν συμφωνούν, τότε είναι βλαβερά και πρέπει να καταστραφούν».
Τα παρέδωσε, λοιπόν, και ο Αμρ στη φωτιά και για καιρό θέρμαιναν τα 4000 καζάνια των λουτρών της πόλης. Έτσι κάηκαν όσα βιβλία είχαν απομείνει από τη μεγάλη καταστροφή, που είχε κάνει το 392 ο πατριάρχης Θεόφιλος μ' ένα όχλο φανατι­κών χριστιανών.1
Ο Τερτυλιανός γράφει στην «Απολογία» του ότι «αφ' ης επο­χής μας εδόθη το ιερό Ευαγγέλιο, πάσα άλλη έρευνα περιττεύει», αποκλείοντας έτσι σαν περιττή κάθε άλλη επιστήμη.2
Με το σκεπτικό αυτό πολεμήθηκε το βιβλίο και καταπολεμή­θηκε η μελέτη και η έρευνα, γιατί με την καταδίκη και τον ανα-θεματισμό του Ωριγένη από το φανατικό πατριάρχη Θεόφιλο το 399, επικράτησε απόλυτα το «πίστευε και μη ερεύνα» και τότε χτυπήθηκε με δριμύτητα από τους ρασοφόρους κάθε διδασκαλί­α αρχαίας φιλοσοφίας και από τότε καταδιώχτηκε συστηματικά από την Εκκλησία -Ανατολική και Δυτική- η παιδεία και η επι­στήμη. Ίσως εδώ να βοήθησε και ο Εκκλησιαστής με τα λεγόμε­να του, ότι «όστις προσθέτει γνώσιν, προσθέτει πόνον».3 Η μανία δε των κληρικών και η παράφορα τους έφτανε πολλές φορές και πιο πέρα από τα άκρα, παρανοώντας και διαστρεβλώνοντας το κάθε τι.
Ο αβάς Κρελιέρος, για παράδειγμα, ονόμαζε ειδωλολάτρες τους επιστήμονες, γιατί διατηρούσαν στον ουρανό του Θεού τα ειδωλολατρικά αστέρια Ερμή και Αφροδίτη.
Το 1163 με παπικό διάταγμα απαγορεύτηκαν οι εγχειρίσεις, γιατί η Εκκλησία έλεγε πως αποστρεφόταν την αιματοχυσία. Με βάση το «ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός», χαρακτήριζαν οι στενο­κέφαλοι και υποκριτές καρδινάλιοι και ο προϊστάμενος τους, ο πάπας, τη χειρουργική επιστήμη σαν ανυπόληπτη και αμαρτωλή τέχνη.4 Το να οπλίζουν όμως στρατούς, να κηρύττουν πολέμους, να αιματοκυλίζουν και να αποδεκατίζουν λαούς ή να καίνε ζω­ντανούς στις πυρές τους ανθρώπους, δεν ήταν αντιχριστιανικό κι ούτε αμάρτημα για κείνους τους ιεράρχες.
Κατά τις σκοταδιστικές τους απόψεις οι αμαθείς ρασοφόροι κήρυτταν πως η αρρώστια αποτελούσε εκδήλωση και μόνο της επιθυμίας του Θεού και έκφραση της «ΘείαςΔίκης», γι' αυτό και δεν ήταν επιτρεπτό σε κανένα, να αναζητά φάρμακα ή να κατα­πολεμά τα μικρόβια και τις αρρώστιες, γιατί αντιστρατεύονταν στη βουλή και στο θέλημα του Θεού.
«Για τον άρρωστο η προσευχή θεωρούνταν το καλύτερο φάρ­μακο», γράφει ο Γιάννης Γεωργίου, ο ιερέας ο καλύτερος γιατρός, η εκκλησία το καλύτερο νοσοκομείο και ο Χριστός ο μόνος θεραπευτής.5
Ο επίσκοπος της Ρουρ διακήρυττε ότι ήταν βλασφημία το να δίνονται φάρμακα στους αρρώστους, αντί να τους προσκομίζουν την εικόνα του Αγίου Μαρίνου.6
Και ενώ οι ρασοφόροι δεν κατείχαν ούτε και αυτήν ακόμη τη Θεολογία, ήθελαν, σαν υπερόπτες και εγωιστές που ήταν, να ε­λέγχουν την Αστρονομία, την Ιατρική, τη Φυσική και τις άλλες ε­ξειδικευμένες επιστήμες, χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση και ιδέα γι' αυτές.
Για τη Δυτική Εκκλησία μόλις το 1757 άρχισε η γη να γυρίζει γύρω από τον ήλιο. Ως τότε, για τον πάπα και τους ιεροεξεταστές του, γινόταν το αντίθετο. Οι κουκουλοφόροι αβάδες και οι αγροίκοι τρόφιμοι των μοναστηριών δεν παραδέχονταν τα κη­ρύγματα του Κοπέρνικου (1533), που ήταν μια επανάληψη των ιδεών και θεωριών του αρχαίου Έλληνα από τη Σάμο, του Αρι-στάρχου (320-250 π.Χ.), ο οποίος δυο χιλιάδες χρόνια πριν από τον Κοπέρνικο, μίλησε για το ηλιοκεντρικό σύστημα και διακή­ρυξε ότι ο ήλιος μένει σταθερός και η γη γυρίζει γύρω του.
Για την Ανατολική δε πιο χειρότερα. Διακόσια πενήντα χρό­νια αργότερα, το 1794, το πατριαρχείο αποκήρυξε το βιβλίο του Ριηΐοηοΐΐο «Δόγος περί πλήθους κόσμων», που είχε μεταφράσει ο Κοδρικάς και υποστήριζε το ηλιοκεντρικό σύστημα του Κο­πέρνικου, γιατί θεωρούσε ακόμη την άποψη αυτή σατανική και αντίχριστη.7
5. Γεωργίου Γιάννη: «Ιστορία της Ιατρικής», έκδ. Παπαζήση, 1977, σελ. 154.Δες και Καινή Διαθήκη, Ιακώβου Επιστολή Ε' 14.
6. Γεωργίου Γιάννη: «Ιστορία της Ιατρικής», έκδ. Παπαζήση, 1977, σελ. 152. Ο Σέργιος Μακραίος, καθηγητής της Πατριαρχικής Σχολής και ένας από τους στυλοβάτες του δεσποτισμού. Για να ανατρέψει το σύστημα του Κοπέρνικου, έγραψε πραγματεία με τίτλο «Τρόπαιον εκ της Ελλαδικής Πανοπλίας κατά των οπαδών τον Κοπέρνικου».
Συμφωνά με τις απόψεις του πανεπιστημιακού καθηγητή Χ. Θεοδωρίδη ο πρώτος που καταφέρθηκε κατά του ελληνικού πνεύματος ήταν ο Απόστολος Παύλος.8 «Ο Θεός εμώρανεν την σοφίαν τον κόσμου τούτον», λέγει ο Παύλος, εννοώντας την ελ­ληνική επιστήμη, η οποία διακρινόταν και επικρατούσε την επο­χή εκείνη.
Με την ίδια σφοδρότητα αποκήρυξαν το ελληνικό πνεύμα και οι κατοπινοί πατέρες της Εκκλησίας και οι ύστερα από αυτούς πατριάρχες και ιεράρχες, οι οποίοι μπέρδεψαν την ελληνική ε­πιστήμη με την ειδωλολατρία. Επηρεασμένος από τη νοοτροπία αυτή και ο εκκλησιαστικός υμνωδός αυτό διαλαλεί και αυτό υ­πογραμμίζει στους Μακαρισμούς του, λέγοντας: «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι...».
Κατά του ελληνικού πνεύματος στρέφεται και ο συντάκτης του Ακάθιστου Ύμνου, όταν απευθυνόμενος προς την Παναγία, λέγει: «Χαίρε των Αθηναίων τας πλοκός διασπώσα...».9 Ενώ ο Ά­γιος Γρηγόριος τόνιζε ότι: «και μόνη η όψη των Αθηνών ήτο επι­κίνδυνη εις τας ψυχάς των Χριστιανών».
Ποτισμένη από το παρεξηγημένο αυτό πνεύμα η Εκκλησία, στράφηκε με δριμύτητα κατά παντός του ελληνικού.
Αναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις ξεσπαθώματος των ιεραρ­χών κατά της μάθησης και της επιστήμης, γι' αυτό και θα αναφέ­ρουμε ενδεικτικά μόνο μερικές από αυτές.
8. Θεοδωρίδη Χ.: «Επίκουρος», έκδ. Εστία, Κολλάρον, Αθήναι, 1981, σελ. 196.
9. Σαν συντάκτη του Ακάθιστου Ύμνου άλλοι θεωρούν τον επίσκοπο Ααοδικείας Απολλινάριο (310-390), άλλοι τον πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Σέργιο (610-639), άλλοι το Ρωμανό το Μελωδό (τέλη 5ου αιώνα), την Κασσιανή (τέλη 9ου αιώνα), τον ποιητή Πισίδη (6ο αιώνα) ή τον πατριάρχη Φώτιο (820-891). Πιθανότερος όμως θεωρείται ο Ρωμανός ο Μελωδός. (Μεγάλη Αμερικανική Εγκυκλοπαίδεια, τ. 2ος. σελ.. 32).
Ο επίσκοπος Αλεξάνδρειας Δημήτριος το 230 και οι πατριάρ­χες Φιλόθεος (385-412) και Μηνάς (Κωνσταντινούπολης 536-552) αργότερα, αφόρισαν το «ερεύνα και πίστευε» του Ωριγένη. Το ίδιο έκαναν και η 51Ί, 61! και 7*1 Οικουμενικές Σύνοδοι.
Ο πατριάρχης Ιωάννης Η' ο Ξιφιλίνος (1064-1075) αντέδρασε έντονα κατά της μελέτης και της έρευνας και σταμάτησε κάθε τάση για σπουδή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας.
Ο πατριάρχης Ευστράτιος (1081-1084) αφορίζει τις φιλοσοφι­κές ιδέες του Πλάτωνα κι αναθεματίζει εκείνους που μελετούν την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Γράφει δε στο «ανάθεμα» που εξέδωσε το 1081 κατά του νεοπλατωνιστή Ιωάννη, του Ιταλού: «Ανάθεμα τοις ευσεβή μεν επαγγελλομένοις, τα των Ελλήνων όε δνσεβή δόγματα τη Ορθοδόξω Εκκλησία επεισάγονσιν». «Ανάθεμα τοις την μωρίαν των έξωθεν φιλοσόφων σοφίαν προτιμώσιν». «Ανάθεμα τοις τα ελληνικά όεξιούσι μαθήματα». «Ανάθεμα τοις τας πλατωνικός ιδέας ως αληθείς δεχομένοις».10
Ο Άγγλος θεολόγος Ιοίαη Μεγ€ηαοΓί£ λέγει πως, ύστερα από την καταδίκη του Ιωάννη, του Ιταλού και τα έντεκα εναντίον του αναθέματα, κάθε προσπάθεια ακολούθησης και σπουδής των αρχαίων «ανόητων ιδεών» θεωρείτο πλέον αυτομάτως έγκλημα κατά της νέας πίστης.11
Ο πρώτος πατριάρχης της τουρκοκρατίας, ο στενός σύμμαχος και άμεσος βοηθός του πορθητή σουλτάνου, ο Γεώργιος Σχολάριος, ο επονομασθείς «Γεννάδιος», ο υμνητής του Μωάμεθ, ο
10.Δανιηλίδη Δημοσθ.: «Η Νεοελληνική Κοινωνία και Οικονομία», σελ. 73.
μέγας διώκτης της «Ένωσης των Εκκλησιών», ο νεκροθάφτης της Πόλης και ο πρώτος αίτιος και υπεύθυνος για το χαμό της, ή­ταν τόσο πολύ εναντίον του ελληνικού πνεύματος και μισούσε με τέτοιο πάθος κάθε τι το ελληνικό, που αρνιόταν για τον εαυτό του κι αυτόν ακόμη τον τίτλο του Έλληνα.12 Σαν τον έκανε ο κα­τακτητής πατριάρχη, διέταξε να συγκεντρωθούν και να καούν ό­λα τα βιβλία του Γεμιστού, γιατί περιείχαν προοδευτικές ιδέες, γιατί ο Γεμιστός ήταν υπέρ της Ένωσης των Εκκλησιών και αντίθετος προς τις απόψεις του Γενναδίου και του Μωάμεθ του Β' και γιατί περιείχαν φιλοσοφικές ιδέες και θεωρίες φιλελεύ­θερες και καταφερόταν κατά του σκοταδιστικού καλογερισμού και του τυραννικού συστήματος της Εκκλησίας, τις οποίες ιδέες, για να τις βγάλει από τη μέση το ιερατείο εύκολα και γρήγορα, τις χαρακτήρισε αθεϊστικές13 και τις πέταξε στη φωτιά.
Οι στενοκέφαλοι ιεράρχες στην ορμή και στη βιασύνη τους να ισοπεδώσουν καθετί, το μη, κατά τη γνώμη τους, χριστιανορθόδοξο και να αποβάλουν από τις σκέψεις και το νου του κόσμου καθετί που συνδεόταν με το ελληνικό πνεύμα, έφτασαν στο ση­μείο να μισούν όχι μόνο την ελληνική φιλοσοφία και γνώση, αλ­λά και αυτή ακόμη τη γενιά των Ελλήνων.
Ο μοναχός Θεόδωρος ο Μετοχίτης (1270-1331), που υπήρξε και Μέγας Λογοθέτης του αυτοκράτορα Ανδρόνικου του Β', αν και γνώστης των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, αποκαλούσε τους Έλληνες εχθρούς του κράτους και, όπως μας λέγει ο Κορ­δάτος, ευχόταν να εξολοθρευτούν με τη βοήθεια του Θεού, για το καλό του χριστιανισμού.14
Οι διδασκαλίες της αριθμητικής, των ανώτερων μαθηματικών,

12.Ζωγράφου Λ.: «Αντιγ νώση, τα δεκανίκια τον Καπιταλισμού», σελ. 32.
13.Κορδάτου Γ.: «Η Κοινωνική Σημασία της Επανάστασης του 1821», σελ. 45.
Κορδάτου Γ.: «Η Κοινωνική Σημασία της Επανάστασης τον 1821», σε).. 35.
της λογικής και των άλλων επιστημών, μαζί με κάθε άλλη προο­δευτική και φιλελεύθερη ιδέα χαρακτηρίστηκαν από το ισχυρό-γνωμο και αυταρχικό ιερατείο αθεϊστικές και καταπολεμήθηκαν σφοδρά από αυτό. Έτσι η Εκκλησία καταδίωκε τους ονομα­στούς δασκάλους των Ιωαννίνων: Αθανάσιο Παπαβασιλείου, Γεώργιο Σγουρίδη (1683-1709), τον ιερέα Μεθόδιο Ανθρακίτη (1709-1723) και άλλους, που είχαν τις γνώσεις και την τόλμη να κηρύξουν ιδέες και να διδάξουν επιστήμες, που βρίσκονταν πιο πέρα από τις γνώσεις των στενόμυαλων διωκτιον τους και πιο πέρα από τα δικά τους κολλυβογράμματα. Μάλιστα ο Μεθόδιος Ανθρακίτης καθαιρέθηκε και η διδασκαλία του αφορίστηκε από τον πατριάρχη Ιερεμία το Γ', ο οποίος τον ονομάζει στην αφορι­στική του πανταχούσα, ακολουθώντας τη φρικτή φρασεολογία των αρχιερέων, «Κακομεθόδιον, αποφώλιον τέρας και ανεμώλιον άνθρωπον».15
Για τους ίδιους λόγους, και επειδή «ησχολήθησαν εις ύλην εθνικήν» (μεταχειρίζονταν και τη λέξη ελευθερία), το Πατριαρ­χείο καταδίωξε τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον Αθανάσιο Ψαλλίδα, τον Παμπλέκη, το Μοισιόδακα, τον Περραιβό και άλλους, που ήταν η ψυχή και η φλόγα της Φιλικής Εταιρείας σε διάφορα κέν­τρα του εξωτερικού και πολέμησε κι αυτόν ακόμη τον εθναπόστολο Ρήγα Φεραίο, καθώς και άλλα διαλεχτά πνεύματα της φυ­λής μας.
Ο Κύριλλος ο Λαυριώτης, αποκαλεί τον Παμπλέκη και το Ρή­γα στην «Ερμηνεία της Αποκάλυψης του Ιωάννου» «άνδρας αι­μάτων και δολιότητος και πάσης ασεβείας και αθεΐας υπάρχο­ντας... κατά της του Χριστού πίστεως μανέντας,... ους ο Θεός ζώ­ντας εις Άδου κατήγαγεν».
Επίσης ενάντια στα απελευθερωτικά κηρύγματα του Ρήγα η 15. Καρανικόλα Γ.: «Ρασοφόροι η Συμφορά του Έθνους», σελ. 96.
Εκκλησία διαλαλούσε με την «Πατρική της Διδασκαλία»: «Φρά­ζατε τα αυτιά σας και μη δίδετε προσοχή σ' αυτές τις νέες ελπί­δες ελευθερίας που κηρύττονται...». Η Αγία Γραφή λέγει, ότι πρέπει να προσευχόμαστε συνεχώς για τον αυτοκράτορα. Το σουλτάνο δηλαδή!!.16
Επιπλέον ο Γρηγόριος, ο Ε', αφόρισε το Μάρτιο του 1819 την Άλγεβρα, την Τριγωνομετρία και τους Λογαρίθμους χαι διακή­ρυξε ότι: «Οι διδάσκοντες τα μαθήματα αυτά είναι παραβάται των θείων και ιερών κανόνων και των αποστολικών διατάξεων». Διατάζει δε το ποίμνιο να μισεί αυτούς τους διδασκάλους και να τους αποστρέφεται. «Εντελλόμεθα και αποφαινόμεθα συνοδικώς», συνεχίζει ο διαβόητος Γρηγόριος, «μετά των περί ημάς ιε­ρότατων αρχιερέων, (όπως) τας βέβηλους κενοφωνίας και τας σαθράς αντιθέτους διδασκαλίας των ειρημένων να μισητέ και να αποστρέφεσθε...».17
Επέμεναν ισχυρόγνωμα και πεισματικά οι ιεράρχες στις μο­νόπλευρες απόψεις τους και είχαν την απαίτηση να τις αποδε­χτούν όλοι και να τις ασπαστούν τυφλά και ασυζητητί, σαν τις μόνες σωστές και αλάνθαστες, όπως έκαναν οι μαυροφορεμένες στρατιές των αργόσχολων καλογήρων, τις οποίες οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει και ο δύστυχος λαός τις έτρεφε.
Για να αγαπήσει όμως κανείς ό,τι είναι αξιαγάπητο και να μι­σήσει ό,τι είναι μισητό χρειάζεται μυαλό, για να το ξεχωρίσει και οι κληρικοί δε διέθεταν τέτοια προσόντα, εκείνους τουλάχι­στον τους καιρούς.

Η βαθειά μυητική και κοσμογονική αξία του Δωδεκαθέου

Οι σύγχρονοι Χριστιανοί απολογητές με όποιο σχήμα και μορφή και αν εμφανίζονται, στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την παλίρροια της Ελληνικής Θρησκείας, έφθασαν στο σημείο να αμφισβητήσουν ακόμη και το προφανές: Την λατρεία των προγόνων μας στο Δωδεκάθεο, ισχυριζόμενοι πως ο λαός ποτέ δεν λάτρευσε τους Δώδεκα Θεούς.
Παραθέτουμε για τον λόγο αυτό έναν μικρό κατάλογο όπου αναφέρεται το Δωδεκάθεο και βρίσκεται στην Αρχαία Ελληνική γραμματεία:
- «Πάνω στο Λεκτό υπάρχει βωμός των Δώδεκα Θεών και λένε ότι τον έκτισε ο Αγαμέμνων…..» (Στράβων ΙΓ΄ Ι 48)
- «(Η Μύρινα)…είναι Αιολική πόλη με λιμάνι. Μετά ο λιμήν Αχαιών, όπου οι βωμοί των Δώδεκα Θεών….» (Στράβων ΙΓ΄ ΙΙΙ 5)
- «Στην Θέλπουσα υπάρχει ναός του Ασκληπιού και ιερό των Δώδεκα Θεών …» (Παυσανίας Αρκαδικά ΧΙΙΙ 25, 3)
- «(Ο Πεισίστρατος) ….» αφιέρωσε στην αγορά βωμό στους Δώδεκα Θεούς και άλλον στον Πύθιο Απόλλωνα…» (Θουκιδίδης ΣΤ 54)
- «…σε απόσταση ίση με αυτήν που χωρίζει τον βωμό των Δώδεκα Θεών στην Αθήνα από το ναό του Ολυμπίου Διός στην Πίσα ….» (Ηρόδοτος Β΄ 7)
- (Οι Πλαταιείς) «…έστειλαν μία πρεσβεία στους Αθηναίους οι οποίοι έτυχε να ασχολούνται με τις θυσίες τους πρόν τιμήν των Δώδεκα Θεών». (Ηρόδοτος ΣΤ΄ 108)
- «Λένε επίσης για τον Ηρακλή πως ο Δίας τον κατέταξε στους Δώδεκα Θεούς, αλλά εκείνος δεν δέχθηκε τούτη την τιμή γιατί ήταν αδύνατον να συγκαταλεχθεί σ’ εκείνους αν πρώτα δεν αποβαλλόταν ένας από τους Δώδεκα. Ήταν λοιπόν άτοπο να δεχθεί μία τιμή που θα ατίμαζε κάποιον άλλο Θεό…» (Διόδωρος Σικελιώτης Δ΄ 39)
- «Έτσι τον ποταμό Αλφειό και τους Δώδεκα Θεούς του Ολύμπου, τους υπέρτατους τίμησε…(ο Ηρακλής)» (Πίνδαρος, Ολυμπιόνικος Χ 49)

Από τα αναφερθέντα αποσπάσματα παρατηρούμε πως η λατρεία προς τους Δώδεκα Θεούς του Ολύμπου είναι πανάρχαια και ξεκινά από την εποχή του Ηρακλέους, μια εποχή που ο ήρωας είχε για όπλο ένα ρόπαλο και για ένδυμα μία λεοντή, δηλαδή πρίν από την εποχή του σιδήρου, ή της εφεύρεσης του νομίσματος. Όπως αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης ο αριθμός αυτός είναι συγκεκριμένος και εμπεριέχει βαθειά μυητική και κοσμογονική αξία την οποία βέβαια ο Χριστιανός αδυνατεί να κατανοήσει αφού γαλουχήθηκε με αφελείς ραββινικές παραβολές. Οι Δώδεκα μαθητές του Ιησού δεν είναι παρά μία αδύναμη αντανάκλαση που αντιγράφηκε σκοπίμως για να παραπλανήσει τους προγόνους μας στην προσπάθεια να εγκαθιδρυθεί ο Χριστιανισμός.
Όπως δεν υπάρχει Δεκάτη Τρίτη ώρα αλλά μετά την Δωδεκάτη ξεκινά ένας καινούργιος κύκλος, έτσι και οι Δώδεκα Θεοί δεν μπορούν να γίνουν Δεκατρείς.
Οι νόμοι του σύμπαντος δεν μπορούν να διαταραχθούν όπως αρέσει στους Χριστιανούς έστω και αν παρουσιάζουν τον Θεό τους να τσαλαπατά την κοσμική αρμονία για να μας πείσουν να γίνουμε Ιαχωβαδο-χριστιανοί.


ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΔΗΣ
ΑΦΑΙΑ 15.12.2006

Για κάποιους στην Ελλάδα «ασεβής» είναι ο ρασιοναλιστής

Α14·Τ0 ΒΗΜΑ Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2006

Από τον κ. Αλ. Μητζάλη
Μαύρα σύννεφα σκιάζουν τον ορίζοντα της Ευ­ρώπη» και οι αρχηγοί των κομμάτων στην προε­κλογική Γαλλία μιλούν για απώλεια των αξιών (perte des valeurs). Στην Ελλάδα μιλάμε για ευ­σέβεια και ασέβεια. Όταν κάποιος προσπαθεί να μιλήσει τη γλώσσα της λογικής και του ρασιονα­λισμού στα ευαίσθητα θέματα, του προσάπτουν ασέβεια και ξεπεσμό. Αυτές τις σκέψεις προκα­λεί η επιστολή με τίτλο «Ασεβέστατα σοφίσμα­τα» («Το Βήμα», 23.11.2006), όπου ο επιστολο­γράφος σας, τέως επιθεωρητής Εκπαιδεύσεως, στηλιτεύει τον πρώην αρχηγό του ΓΕΝ γιατί σε
μια ομιλία του διατύπωσε γνώμες για το σημείο του σταυρού, τη θρησκεία και άλλα τέτοια ευαί­σθητα θέματα που ενόχλησαν κάποιους παρισταμένους. Για τις λεπτομέρειες παραπέμπουμε στην επιστολή που μαρτυρεί μόνο έλλειψη κριτι­κού πνεύματος και διαλεκτικής ωριμότητας. Πώς μπορούμε να κατηγορούμε έναν ερευνητή για ευ­σέβεια ή ασέβεια όταν το μόνο που τον ενδια­φέρει είναι η αλήθεια; Μετά τον ευρωπαϊκό Δια­φωτισμό (18ος αιώνας) οι έννοιες «κριτική σκέ­ψη» και «ευσέβεια και ασέβεια» έχουν οριστικά διαχωρισθεί και λειτουργούν ανεξάρτητα ακόμη και σε χώρες όπου δεν υπάρχει χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους. Για παράδειγμα, ποιος μπορεί να κατηγορήσει για ασέβεια τον γάλλο φιλόσο­φο Μισέλ Ονφρέ που δήλωσε στην ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής πριν από λίγες ημέρες («Το Βήμα», 24 Νοεμβρίου) ότι «η χριστιανική αυτο­κρατορία του Μεγάλου Κωνσταντίνου ήταν το πρώτο ολοκληρωτικό κράτος στην ιστορία του δυτικού κόσμου»; Περιμένουμε να έλθει σύντο­μα και στην Ελλάδα η ημέρα όπου «ασέβεια» θα είναι απλώς ένας άλλος τρόπος του σκέπτεσθαι και όχι «πνευματική αυτοκτονία»! ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΙΤΖΑΛΗΣ Ιβρύ συρ Σεν, Γαλλία

ο Χριστιανισμός επεβλήθηκε με το επιχείρημα: «Πίστευσον ή σε σφάζω»

Κύριε Διευθυντά,
Σας γράφω εις απάντησιν της επιστολής της Κας Μαστρογιάννη που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ στις 14-10-2006
Εξαίρετο το λογίδριό της για τον Χριστό που «έρχεται και κηρύσσει έναν κόσμο ενωμένο, αγαπημένο, χωρίς προκαταλήψεις», αλλά ικανό να συγκινήσει μόνο το ακροατήριο του κατηχητικού, αφού του λέει αυτό που θέλει να ακούσει.
Ωστόσο δεν ανταποκρίνεται στις διδαχές του ευαγγελίου γιατί ο Ιησούς δίδαξε ακριβώς το αντίθετο:
«Πλήν τους εχθρούς μου εκείνους, τους μη θελήσαντας βασιλεύσαι επ΄ αυτούς, αγάγετε ώδε και κατασφάξατε αυτούς έμπροσθέν μου» (Λουκ. Ιθ΄27)
Οι Χριστιανοί έχουν όμως διδαχθεί να μας παρουσιάζουν το μαύρο, άσπρο. Είναι γεγονός πως ο Χριστιανισμός δεν κατήργησε καμμία κοινωνική διάκριση – απλώς κοιτάξτε γύρω σας.
Είναι γεγονός πως η ρατσιστική διάκριση του Χριστιανισμού εναντίον «Αιρετικών», «Σχισματικών» και «Ειδωλολατρών» δεν άφησε κανένα ζωντανό.
Είναι γεγονός η ρατσιστική διάκριση του Χριστιανισμού εναντίον των «δούλων του Χριστού» που αποτελούν την κατώτερη κάστα στην Χριστιανική μας δημοκρατία. (Χριστιανική δημοκρατία, δύο αλληλοαναιρούμενοι όροι). Οι «δούλοι του Χριστού» καλούνται να ασπαστούν σαν ο ηττημένος λαός του Ρωμαίου δυνάστη το χέρι των ιεραρχών που φέρουν «ταπεινούς» τίτλους όπως «Πανοσιολογιώτατος», «Θεοφιλέστατος», «Μακαριότατος» ή «Παναγιώτατος». (ο Θεός «Άγιος», ο πατριάρχης «Παναγιώτατος»).
Είναι γεγονός η ρατσιστική διάκριση του Χριστιανισμού εναντίον των γυναικών γιατί αφ΄ ενός υπάρχουν πάμπολα αποσπάσματα στα «ιερά» Χριστιανικά κείμενα πού καθυβρίζουν την γυναίκα (γι αυτά σε άλλη επιστολή μου) και αφ΄ ετέρου της αποστερούν το ιερατικό αξίωμα.
Κύριε Διευθυντά, το υποτιθέμενο μένος που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια κατά του Χριστιανισμού είναι απολύτως κατανοητό. Ο Ρωμιός Έλληνας για πρώτη φορά έρχεται σε επαφή με τα δώρα της Αναγέννησης. Για πρώτη φορά διαβάζει τα απαγορευμένα έργα των προγόνων του. Διαβάζει τον «Αληθή Λόγο» του Κέλσου, το «Κατά Χριστιανών» του Πορφύριου το «Υπέρ των Ελληνικών ναών» του Λιβάνιου, το «Κατά Γαλιλαίων» του Ιουλιανού και τα άλλα έργα και εστεμμένου φιλοσόφου που τόσο καθύβρισαν οι «οπαδοί της θρησκείας της αγάπης».
Σήμερα οι Έλληνες μαθαίνουν πως ο Χριστιανισμός επεβλήθηκε με το επιχείρημα: «Πίστευσον ή σε σφάζω» και όσο νάναι τα παίρνει στο κρανίο.
Μετά τιμής
Βλαχόπουλος Σωτήριος
Μηχανικός

Κυκλοφόρησε το 4ο τεύχος του περιοδικού «Τα Ολύμπια»

Η τριμηνιαία επιθεώρησις «Τα Ολύμπια» εκδίδεται από την εταιρεία «Ελλάνικος» και ασχολείται με την υπεράσπιση και διάδοση της Ελληνικής Θρησκείας, καθώς και με πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα της Ελληνικής επικαιρότητος.

Ιδιαιτέρα μνεία οφείλουμε στην γλωσσική επιμέλεια των κειμένων που αντικατοπτρίζουν την ευρυμάθεια και ευαισθησία του εκδότου Βασιλείου Πελασγού Γούσιου στην υπεράσπιση της Ελληνικής Γλώσσης.

Το περιοδικό είναι συνδρομητικό και αποστέλλεται ταχυδρομικώς.

Για συνδρομές και περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε:

http://www.geocities.com/etaireiadeukalion

Τ.Θ. 50002, Τ.Κ. 54013, Θεσσαλονίκη

Τηλ. 6944-810701

Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΣΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΣΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

Ποιος από μας δεν ζημιώθηκε από τούτους; Άφησαν ποτέ να περάσει καιρός χωρίς να επιβουλευτούν τους Έλληνες; υπάρχει κάτι δικό μας που να μην το μισούν, εκείνοι που κατά τον προηγούμενο πόλεμο τόλμησαν να ληστέψουν και να πυρπολήσουν τις κατοικίες των θεών και τους ναούς; Γι αυτό, αξίζει να επαινέσουμε τους Ίωνες, οι οποίοι καταράστηκαν οποίον θα τολμούσε να αγγίξει τους πυρπολημένους ναούς ή να τους ξαναφτιάξει όπως ήταν όχι επειδή τους έλειπαν τα μέσα για να τους επισκευάσουν, αλλά επειδή ήθελαν να αφήσουν στους απογόνους τους μνημεία της ασέβειας των βαρβάρων, ώστε κανένας να μην εμπιστεύεται ανθρώπους που τόλμησαν να διαπράξουν τέτοια εγκλήματα απέναντι στα αγαθά των θεών, αλλά να φυλάγονται και να φοβούνται βλέποντας ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν πολέμησαν μόνο εναντίον μας αλλά και εναντίον των αναθημάτων μας.

κολλώδεις, παχύρρευστες ουσίες

TO BHMA 8.12.2006

Στην πρεμιέρα του Δημήτρη Παπαϊωάννου, το Σάββατο 3 του μηνός στο ανακαινισμένο «Παλλάς», ήταν le tout Athenes και θα μπορούσε να 1 πει κανείς ότι έγινε το σύστριγκλο, αν ο όρος δεν κουβαλούσε δυσάρεστες, πλην
ακριβείς ως προς την απόδοση της πραγματικότητας, συνδηλώσεις.
(.....)
Ελπίζω, πάντως, στη σκηνή ί της ανταλλαγής αυνανισμών μεταξύ συναινούντων φιλο-ομοφύλων ενηλίκων και, ιδίως, τη στιγμή όπου ο ένας τινάζει το χέρι του για να διώξει τυχόν κολλώδεις, παχύρρευστες ουσίες, ο κύριος διοικητής να είχε αποκοιμηθεί - αλλιώς, δεν θα έκλεισε μάτι όλη νύχτα!..

Η αναζήτηση της τελειότητας στην Αρχαιότητα

ΒΗΜΑ Σάββατο 2.12.2006 σελ. Α13

Όταν ο Χαρμίδης μπήκε στην παλαίστρα, όλοι, μικροί και μεγάλοι, θαύμασαν το αγαλματένιο κορμί του αλλά και το ήθος του». Αυτά (σε ελεύθερη απόδοση) ανα­φέρει ο Πλάτωνας δίνοντας χαρακτηριστικά την άποψη που επικρα­τούσε στην αρχαία Ελλάδα για το σώ­μα. Μόνο με την άσκηση του σώματος αλλά ταυτόχρονα και του πνεύματος μπορούσε κανείς να κατα­κτήσει το ιδανικό των αρχαίων, που 1 ήταν να γίνει «καλός καγαθός». Δη­λαδή, ωραίος και συνετός ώστε να τον θαυμάζουν όλοι. Το ενδιαφέρον των αρχαίων για το σώμα είχε στενή σχέση με τον αθλητισμό. Αλλά και ο αθλητισμός με την αναγκαιότητα της άσκησης και την προετοιμασία στρατιωτών ώστε να διατηρούνται αξιόμαχοι και σε καλή φυσική κατάσταση. Και, πη­γαίνοντας ακόμη πιο βαθιά στον χρό­νο, οι φυσικές ασκήσεις ή ενέργειες όλων των προϊστορικών φυλών κυρίως σε σχέση με το κυνήγι, όταν έτρεχαν για να πιάσουν άγρια ζώα, όταν τα σημάδευαν με πέτρες και δόρατα, όταν πάλευαν μαζί τους ή όταν κολυμπούσαν σε λίμνες και ποτάμια ή όταν πηδούσαν χαντάκια, αποτε­λούν την απαρχή της άσκησης.
Όλα αυτά όμως άρχισαν να παίρ­νουν μορφή με τη δημιουργία του συστήματος των πόλεων - κρατών στην αρχαία Ελλάδα. Όταν βασική υποχρέωση τους ήταν να εκπαιδεύ­ουν τους νέους ώστε να γίνουν γε­ροί στρατιώτες και άξιοι πολίτες και μέλη της κοινωνίας. Το «νους υγιής εν σώματι υγιεί» αποδίδει ακριβώς τον στόχο. Όπως αναφέρει ο Πλά­των στον Πρωταγόρα, «τα σώματα των νέων τα ασκούν οι παιδοτρίβες ώστε να μη δειλιάζουν στους πολέμους αλλά και να έχουν λάμψη στην καθημερινή Ζωή τους ως πολίτες».
Μόνο λοιπόν η παράλληλη ανά­πτυξη του σώματος και της ψυχής μπορούσε να δημιουργήσει τον ολο­κληρωμένο άνθρωπο. Άλλωστε ο Κένταυρος Χείλων, που υπήρξε ο παιδαγωγός του Αχιλλέα στο Πήλιο, συνδύαζε την ιατρική με τη γυμναστική, που χάριζαν στους νέους ήρωες ομορφιά και ανδρεία.
Αργότερα για να επιτευχθεί αυτό χρησιμοποιούνταν δύο μέθοδοι: η γυμναστική όσον αφορά τη σωματι­κή άσκηση και η μουσική για την ψυ­χική τους αγωγή- στην οποία όμως σιγά-σιγά άρχισε να προστίθεται η εκμάθηση της ανάγνωσης και της γραφής και αργότερα η διδασκαλία των φιλοσόφων.
Η γυμνότητα του σώματος εξάλλου είναι μια άλλη παράμετρος που έχει σχέση με την αναζήτηση της τελειότητας αλλά και τον θαυμασμό γι αυτήν. Γιατί η σωματική τελειότητα του έλληνα αθλητή έπρεπε να κατα­δεικνύεται διαρκώς. Έτσι η ενδυμα­σία ήταν περιττή. Τα αρχαία αγάλ­ματα, όπως και οι άνθρωποι αθλητές, αποκαλύπτονταν γυμνοί για να δείξουν τη σωματική αλλά και την πνευματική τους τελειότητα. Πρό­κειται για γύμνια που όχι μόνο δεν ντρόπιαζε αλλά προσέφερε ένα δυ­νατό αίσθημα ασφαλείας και υπερηφάνειας μέσα στην πόλη - κράτος η οποία είχε τέτοιους άνδρες για να την υπερασπισθούν.
Φυσικό επόμενο αυτής της αντίληψης ήταν η απόδοση του σώματος στην τέχνη μέσα από έργα που αναζητούν διαρκώς - και επιτυγχάνουν -την τελειότητα. Οι καλλιτέχνες απεικόνιζαν την πραγματική εικόνα των καλογυμνασμένων νέων που ασκούνταν καθημε­ρινά στα γυμνάσια και στίς παλαίστρες, ενώ η γυμνότητα τους σφράγισε τόσο πολύ την εικό­να του ιδεατού ανθρώπου ώστε οι αρχαίοι Έλληνες απέδωσαν με τον ίδιο τρόπο τόσο τους θεούς όσο και τους ήρωές τους.
Αν όλα αυτά συνέ­βαιναν όμως στα στά­δια, ποια ήταν η εικό­να των ανθρώπων που συνέρχονταν κάθε ημέρα στην Αρχαία Αγορά; Κανείς δεν λέ­ει ότι όλοι οι αρχαίοι Έλληνες έμοια­ζαν με τον Ερμή του Πραξιτέλη ή με τον Δορυφόρο του Πολύκλειτου που ονομάστηκε «Κανών» γιατί αποτέ­λεσε το πρότυπο απόδοσης του ιδα­νικού σώματος. Αντίθετα, πολλά σχόλια εμφιλοχωρούν στα αρχαία κεί­μενα, κυρίως όσον αφορά τους ενηλίκους, για τη μη αποδεκτή σωματι­κή τους κατάσταση. Άλλωστε το ιδε­ατό πάντα διέφερε από το πραγμα­τικό. Και τότε και τώρα.

«Όχι, στη διακωμώδηση»

Την παρέμβαση του Συνηγόρου του Καταναλωτή Γιάννη Αδαμόπουλου προκάλεσε το περιεχόμενο έντυπης διαφή­μισης της εταιρείας “Media Markt” που δημοσιεύθηκε το Νοέμβριο 2006 και στην οποία εμφανίζονται αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι.
Στη διαφήμιση, με την οποία αναγγέλλονται τα εγκαίνια κα­ταστήματος, εμφανίζεται ο Σωκράτης με τη γνωστή ρήση του σε παραλλαγμένη μορφή: «Εν οίδα ότι... τέτοιες τιμές πουθενά δεν είδα». Επίσης, εμφανίζεται ο Διογένης να «συνεχίζει την αναζήτηση» με την επισήμανση: «Κορόιδο είμαι να μην ψάξω τη μεγαλύτερη ποικιλία;» Επιπλέον, στη
διαφήμιση εμφανίζεται ο Πλάτων με το συνοδευτικό κείμε­νο: « Κορόιδο όποιος το χάσει!»
Με επιστολή του, προς τον Πρόεδρο της Ένωσης Εταιρειών Διαφήμισης - Επικοινωνίας Μανώλη Παπαπολύζο, ο Συνή­γορος του Καταναλωτή ζητά να συστήσει στην εν λόγω εταιρεία να μη προβεί στο μέλλον σε αντίστοιχες διαφημι­στικές καταχωρήσεις.
Ο Συνήγορος του Καταναλωτή τονίζει πως η διακωμώδηση προσωπικοτήτων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού συνι­στά υποβάθμιση της πολιτικής κληρονομιάς για την οποία κυρίως η χώρα μας είναι διεθνώς γνωστή.

25 χρόνια αντιρετροϊικά δηλητήρια: Ενημερώσου και προφυλάξου

http://www.hellenicreligion.gr/doc/anakoinosi25.htm

25 χρόνια αντιρετροϊικά δηλητήρια: Ενημερώσου και προφυλάξου

H επιδημία ψεύδους σχετικά με το AIDS δεν έχει ακόμη ελεγχθεί. Όσοι Έλληνες δεν προφυλάσσονται από τα ψεύδη του χριστιανικού κατεστημένου, κινδυνεύουν από την χορήγηση θανατηφόρων αντιρετροϊικών δηλητηρίων.
Η Ελλάς παρουσιάζει κατακόρυφη αύξηση των θανάτων από αντιρετροϊικά δηλητήρια. Ενημερώσου και προφυλάξου.
Τα αντιρετροϊικά δηλητήρια προκαλούν το λεγόμενο AIDS. Καταστρέφουν το ανοσοποιητικό σύστημα και ο ανθρώπινος οργανισμός αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις λοιμώξεις.
Δεν υπάρχει ιός HIV. Όσοι άνθρωποι διαγνώσθηκαν με HIV και απέρριψαν την χορήγηση αντιρετροϊικών δηλητηρίων είναι σήμερα ζωντανοί και χαίρουν άκρας υγείας. Όσοι άνθρωποι διαγνώσθηκαν με HIV και δέχτηκαν την χορήγηση αντιρετροϊικών δηλητηρίων είναι σήμερα νεκροί ή στα πρόθυρα του θανάτου.
Προφύλαξε το παιδί σου, τον συγγενή σου, τον φίλο σου από την μεταδοτική ασθένεια του χριστιανικού ψεύδους. Προφύλαξε τους Έλληνες από την δηλητηρίαση. Ο χριστιανικός εχθρός καραδοκεί για να αιφνιδιάσει τους ανυποψιάστους Έλληνες, να τους πείσει ότι δήθεν είναι φορείς κάποιου ιού HIV, και μετά να τους θανατώσει με αντιρετροϊικά δηλητήρια, τα οποία παρουσιάζει ως φάρμακα.
Προσοχή: η αλήθεια για το AIDS επ' ουδενί λόγω ανατρέπει τις επιβεβλημένες υγειονομικές προφυλάξεις, όπως η αποστείρωση, οι έλεγχοι αιμοδοσίας και η χρήση προφυλακτικού. Αυτές οι προφυλάξεις είναι γενικού χαρακτήρος και είναι υποχρεωτικές για όλους, ασχέτως του ζητήματος AIDS.

ΤΟ AIDS είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια απάτη της εποχής μας

ΤΟ AIDS είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια απάτη της εποχής μας σύμφωνα με την δημοσιογράφο του «Βήματος», κ. Μ. Παπαγιαννίδου!

ΑΛΦΑΕΝΑ 2,3.12.2006 ΣΕΛ. 28

Δεν υπάρχει ιός του έητζ και όλη αυτή η ιστορία με το έητζ είναι μία καλοστημένη προπαγάνδα των πουριτανών Αμερικανών για να πάψουν οι νέοι να κάνουν έρωτα και των Χριστιανοκρατούμενων φαρμακευτι­κών εταιρειών για να θησαυρίζουν πουλώντας στους λαούς πανάκριβα και άχρηστα φάρμακα.
Καλοστημένος μηχανισμός για να πλουτίσουν οι ΗΠΑ
Ας δούμε, λοιπόν, επιγραμματικά ποια είναι η συνταρακτική θεωρία της κ. Παπαγιαννίδου που μας εξέθεσε με αξιοπρόσεκτη ευγλωττία την περασμένη Τετάρτη στην «Στοά του Βιβλίου» και περιγράφει λεπτομερώς στο 180 σελίδων βι­βλίο της με τον τίτλο: «Πώς νίκησα το έητζ»;
1) Το έητζ δεν είναι «η αρρώστια του 20ου αιώνα», αλλά «η μεγαλύτερη απάτη του 20ου αιώνα». Είναι ένα αμερικανικής εμπνεύ­σεως τέχνασμα που φτιάχτηκε από συντηρητι­κούς Ιουδαιοχριστιανικούς κύκλους για να πάψουν οι νέοι να κάνουν έρωτα και να αλληλοκοιτάζονται με υποψία.
2) Σύντομα στο κόλπο μπήκαν και οι πο­λυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες, που κατάλαβαν ότι μπορούν να βγάζουν δισεκατομμύρια δολάρια, πουλώντας στους λαούς πανάκριβα φάρμακα για μία ουσιαστικά ανύπαρκτη ασθέ­νεια.
3) Πανεπιστήμια, οργανισμοί, τηλεοράσεις και γιατροί αναπαράγουν τα επιδοτούμενα ψέ­ματα για την υποτιθέμενη μάστιγα του έητζ. Όσοι γιατροί αποφάσισαν να βγουν και να πουν την αλήθεια, βρέθηκαν ξαφνικά εκτός συστή­ματος στην Αμερική, και κατηγορήθηκαν ότι υπονομεύουν την εθνική ασφάλεια των Ηνω­μένων Πολιτειών. Οι γιατροί των υπόλοιπων χωρών πήραν το μήνυμα και αποφάσισαν να κά­τσουν στ' αυγά τους.
4) Ένας πελώριος μύθος είναι και το ότι η Αφρική μαστίζεται από το έητζ. Κατά την κ. Παπαγιαννίδου, η αμερικανική προπαγάνδα φου­σκώνει τα θύματα του έητζ στην Αφρική για να πουλάνε οι εταιρείες φάρμακα στους φτωχούς Αμερικανούς, τα οποία αντί να τους θεραπεύ­ουν, τους αρρωσταίνουν και τους οδηγούν στον θάνατο. Η κ. Παπαγιαννίδου άφησε να εννοη­θεί ότι υπεύθυνες για την δημιουργία του μύ­θου μιας «Αφρικής βουτηγμένης στο Έητζ» εί­ναι και οι μη κυβερνητικές φιλανθρωπικές ορ­γανώσεις, που κερδίζουν ολόκληρες περιουσίες από την φιλανθρωπία!
5) Η βασική θέση της Μαίρης που αποδει­κνύει με πλήθος στοιχεία είναι ότι ποτέ μέχρι σήμερα (από το 1984 που ο Ρήγκαν ξεκίνησε την παγκόσμια φρενίτιδα για το έητζ) ένας άνδρας δεν κόλλησε έητζ από γυναίκα. Όλοι οι οροθε­τικοί άνδρες έχουν κολλήσει από άλλους άνδρες, ναρκομανείς ή ομοφυλόφιλους. ,
6) Παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, ο ιός του έητζ δεν έχει απομονωθεί ποτέ, σε κανένα εργα­στήριο. Ό Ιουδαοχριστιανός Ρόμπερ Γκάλο και οι συνεργάτες του που πρώτοι το ισχυρίστηκαν, ήσαν απλώς στο κόλπο. Κατά την Κ. Παπαγιαννίδου, αν αφήνα­με την φύση να δράσει και δεν δυσχεραίναμε το έργο της με τα πανάκριβα φάρμακα, το έητζ θα σκότωνε ελάχιστους ανθρώπους και σε καμμιά περίπτωση δεν θα είχε εξελιχτεί σε παγκόσμια μάστιγα, σε φόβητρο των λαών και λοιπά.
7) Το περίεργο είναι πως το ελληνικό Υπουργείο Υγείας και οι Έλληνες γιατροί δεν δέχονται να συνομιλήσουν μαζί της και οι φαρ­μακευτικές δεν καταδέχονται να της κάνουν μήνυση, πράγμα που η Μαίρη επιθυμεί σφόδρα για να αποκτήσει δημοσιότητα ο «Μύθος του Έητζ». Κοντολογίς, η κ. Παπαγιαννίδου υποστηρίζει ότι πρόκειται για έναν νέο «Ολοκληρωτισμό» ιατρικής φύσεως που έχει εξελιχτεί σε έναν αξιοζήλευτο μηχανισμό παραγωγής εύκολου χρήματος για τις φαρμακευτικές εταιρίες των Ηνωμένων Πολιτειών. Με ένα σμπάρο δύο τριγώνια: Οι πουριτανοί Αμερικανοί Χριστιανοί Ευαγγελιστές πείθουν την νεολαία να μην κάνει σεξ και συγ­χρόνως οι φαρμακευτικές εταιρείες θησαυρί­ζουν.

8) Αξιοσημείωτο είναι ότι η κ. Παπαγιαννίδου θεωρεί ανυπόληπτο και το περίφημο «Τεστ του Έητζ» που υποτίθεται ότι ανακαλύπτει τους οροθετικούς. Όχι μόνο είναι κατά 50% λάθος, αλλά και χρησιμοποιείται διαφορετικά από χώρα σε χώρα: Ένας φορέας του έητζ στην Ελλάδα μπορεί να βρεθεί υγιής στην Γαλλία και το αντίστροφο.
Όπως αναφέρει στην σελίδα 140 του βιβλίου της, σε πρόσφατο δημοψήφισμα που έγινε στο Ίντερνετ, η δημοφιλέστερη εξήγηση που δόθηκε στα αρχικά της λέξεως AIDS είναι «Αmerican Ιnvention tο Discourage Sex», δηλαδή «Αμερικανική εφεύρεση αποθάρρυνσης του σεξ», προκειμένου να μένουν αγνοί οι νέοι και να κερδίζει έδαφος η θρησκεία και η Δεξιά!... ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΩ: Ευτυχώς που η κ, Μαίρη Παπαγιαννίδου είναι Αριστερή και δημοσιογράφο του δημοκρατικού «Βήματος», γιατί αν ήταν Δεξιά και έγραψε σε συντηρητική εφημερίδα θα την είχε φάει η μαρμάγκα. Να δούμε πώς θα εξελιχτεί αυτή η περίεργη ιστορία